Taming Aiko Laureen

Kabanata 21

Ilang minuto pa ang lumipas bago ako tuluyag makarating sa bahay. Dadddy and Mommy want us to stay when they heard that I am planning to move on my apartment. I did and stay on my parents house. Nauna kung hinanap ay walang iba kung hindi si Aiden. Walang Aiden na sumalubong sa akin pagpasok ko pa lamang sa bahay. Mom are preparing our dinner. Day off ng mga kasambahay kaya naiwan si mommy mag isa.

Dad are so busy with his business. He almost forgot that mom are waiting for him to come home. Dad fell guilty but he cant deny the fact that he is really busy. I have a big brother and yet, he is not ready to accept the responsibility of our business. Siya ang magmamana ng kompanya dahil wala silang aasahan sa akin.

Ayaw ko rin namang magtake over ng business ni dad dahil hindi ko na mapagtutuunan ng pansin ang anak ko. Speaking of Aiden, he didn't wait for me to come home. Where is he? I approach my mom and kiss her cheeks.

"Mom? Where is Aiden?" I ask and wash my hands.

Lumingon sa akin si Mommy habang nakangiti. She was wearing her apron and a casual clothes. I smile back at her and sigh. I cant see dad. Maybe, uuwi na naman siyang gabing gabi na... Umupo ako at pinanood ko siyang haluin ang niluluto niya.

"His upstair, darling. Nalate ka ata ng uwi ngayon anak? Marami ka bang tinapos na trabaho?" Umupo siya sa may harapan ko.

Tumango ako sa kaniya dahil natambakan talaga ako ng mga gawain kahit isang araw lang naman akong hindi nakapasok. Isa pa, bago ko iyong boss and he is too strict and cold towards his employees. I remember Mike? Where is he?

"Yes, Mom. Don't worry, tinapos ko naman po lahat ng isang araw lang. Ang hirap po kasi kung fully loaded ang schedule." Tumango sa akin si mommy.

"Sige na. Puntahan muna mga mag ama mo doon sa taas. Malapit lapit na ring matapos ang niluluto ko. Tawagin muna sila at ng makapagpahinga ka na ng maaga." Tumayo ako at iniwan si mommy sa kusena.

Hindi pa man ako tuluyang nakakarating sa aking kwarto ay rinig ko na ang malakas na tawa ni Aiden. Napapangiting naglalakad ako patungo sa aking kwarto. I didn't imagine that i can hear my son's genuine laugh. I slowly open the door and the two man that i love are playing and busy with their own conversation.

Mag ama nga sila dahil halos pareho lamang ang hilig, itsyura at hobby nilang gawin. Isa pa, nakakapagtakang hinahayaan siya ni mommy at daddy na narito siya palagi sa bahay. Naalala ko nga pala ang kasunduan nila. Umiling na lamang ako at pinagmasdan ang dalawang busy sa paglalaro. Hindi man lang naramdaman ang presensya ko.

Pagod man ako sa work ay hinayaan ko silang magbonding na mag ama. Ilang taon din na hindi sila magkasama noon ng iniluwal ko si Aiden. I know Mike wants to solo his son. Gusto niyang bumawi sa pagkukulang niya sa mga nakalipas na taon. Gusto niyang iparamdam na kahit lumaki si Aiden ng wala sa piling ng kanyang ama ay gusto niya paring iparamdam na mahal niya ang anak namin.

"Care to share? What are you two talking about?" Nakangiting tanong ko sa dalawa.

Pumasok ako at naabutan ang mga nagkalat na laruan ni Aiden sa aking kama at maging sa lapag. Umiling na lamang ako. Nakadapa si Aiden habang nakatagilid Naman si Mike paharap sa kaniyang anak. Lumapit ako at umupo sa kabilang gilid ng kama at tinitigan si Aiden.

Ang saya Niya sobra. Kitang kita sa kislap ng mga mata Niya na hindi ko makita ng ilang taon. Maybe, I am selfish for not telling him about his dad existence. I may be am but I can't change the fact that I was in pain that time and can't bear what Mike's doing that time on me.

I am just scared...

"Mama!" Aiden giggle and hug me tight.

I hug and kiss his forehead. Mike are looking at us with unkown emotion that I've seen in his eyes. I sigh and smile weakly.