İLİACA

21. Belki de.

" Tam iki aydır omegama yemek yedirilmiyor, gereksizce ceza veriliyor, zorbalık ediliyor!"

Derince nefes alıp karşılarında süt dökmüş kediye dönen baş omegayı izliyorduk. Diğerlerinin bundan haberi yoktu çünkü hepsi akşama kadar gelmiyordu. Onur ise geride kalmayı seçmişti.

Kardeşleri ise Savaş'ı alayla izliyordu, sanki benim bu hallerde olmam onlar için önemli değilmiş gibi. Buna kızmıştım. Demir'in de aynı küçümseyici bakışını gördüğümde onun da Aydın abisinden farklı olmadığını düşündüm.

"Bakın,"

Son uyarısını yapar bir tonda konuşuyordu. Elleri annesini gösterip tehditkarca savrulurken liderin, eşinin yanına yaklaştığını gördüm.

"Bu son susuşum. Lider olduğumda soluğu Huzur Kasabasında ya da Oratio'da almak istemiyorsanız omegama, bana nasıl davranıyorsanız öyle davranın."

Alfam her zamanki gibi kurdunu konuştururken sustum. Aklıma takılan küçük bir ayrıntıyı Uğur'a sormak için sakladım, Huzur Kasabası neresiydi anlamamıştım.
Beta olan kardeşinin gülüşü ile bütün dikkatimiz ona çevrildi.

"Ne zaman acıdın ki Savaş?"

Alayla bakan gözleri Savaş'ın çehresinde geziniyor, yavaş yavaş üzerine yürüyordu. Çok keskin düşünceleri vardı. Onun için hayatın ortası yokmuş gibi davranıyordu.

"Hiçbir zaman hiçbirimize acımadın Savaş. Kendini kandırma."

Savaş'ın gözleri kırmızıya dönerken biraz gerilmiştim. Umarım aralarında büyük bir kavga ya da sorun çıkmazdı.

"Hatta o gözünden bile sakındığını söylediğin omegana bile acımadın."

Sözleri içime minik bir zehir tohumu atar gibi olduğunda kaşlarım yavaşça çatıldı. İçimde baş gösteren korku ve endişe, gözlerimden çıkmaya yer ararken Savaş'a baktım. Kırmızı gözleri parlıyordu. İkisinin de ifadesini ölçüyordum, bu ne demekti anlamak çok zordu.

"Ben her şeyi ikimiz için yapıyorum, yapac-"

"Sen her şeyi kendin için yaptın, yapıyorsun, yapacaksın."

Sözünü kesip konuşmasına devam ederken kardeşine döndüm bu sefer. Neden böyle düşünüyordu? O böyle biri değildi. En azından, onun içini sadece ben görüyordum, bu akşam bunu anlamıştım. Alfama acımasız ve bencil muamelesi yapıp onu baskılamaya çalışıyorlardı.

"Sırf kendi duyguların için omeganın gururunu, güvenini hiçe saydın, safmış gibi davrandın, ikimiz için deyip kestirip atma."

Savaş histerik bir kahkaha attı. Gözlerinin yeşili korkunç biçimde parlarken Demir'in kendisine acıyan bakışlarına döndü.

"Bunu bana sevdiği kızın başkasına gitmesine göz yuman biri mi söylüyor?"

Savaş'ın vurduğu yer biraz ağır gelirken Demir olgun bir tavırla kafasını yavaşça salladı. Sanki, ona sen yanlış yoldasın der gibiydi.

"Ben doğru olanı yaptım."

"Sen korkuna yenildin."