Şans /BxB/ (Bitti)

&- 62 -&

Selam ben geldimm. Bu bölüm normal bölümlere göre daha da uzun olucak.
********************

Toprak

Kerem ile son konuşmama göre her an gelebilirlerdi. Kapının hemen yanında bekliyordum. Birbirimizin ailelerini tanıyorduk. Ama hiç düzgünce vakit geçirmemiştik. Birazdan geçirecektik.

Çok heyecanlıydım.

Kısa bir süre sonra geldiklerinde hızlıca evden çıkıp arabaya binmiştim. Kerem beni sarılarak karşıladığında gülümsedim. Kerem 'in yanında oturan bize göre büyük olan kız elini uzatarak " Sena " dedi. Aynı şekilde bende elini sıkarak " Toprak " dedim. Elini çekip tekrar telefonu ile ilgilenmeye başladı.

Kerem 'in dayısı ile eniştesi ise arkalarına dönüp bana selam verdiler ve tekrardan ilk arabaya bindiğimde ki gibi el ele tutuşmuşlardı. Ben ikisini sadece okuldan tanıdığım için bu biraz garip gelmişti. Ama şuan önemli olan bu değildi.

Gülümseyerek Kerem 'e döndüm ve izlemeye başladım. Üstü de saçları da sadeydi büyük ihtimalke çok fazla uğraşmamışdı. Ama buna rağmen mükemmel gözüküyordu. Ben ona dalmışken elini yüzüme getirip öne düşen saçlarımı kulağımın arkasına attı.

" Az bir yol var kısa sürer. Gidene kadar müzik dinleyelim. Troye mi? Yungblud mu? "

" Yungblud "

Hızlıca elini saçlarımdan çekip telefonu ve kulaklığını yanda duran küçük çantadan aldı. Kulaklığın birini kendi diğerini bana verip telefondan şarkıyı açtı. Oturuşumu değiştirip elimi beline atım. Onu kendime doğru çekip sarıldım. O da kulaklığın çıkmamasına özen göstererek kendini daha da bana yasladı.

Beklediğimden daha rahat davranıyorduk. Baya hoşuma gitmişti.

Yaklaşık yarım saat sonra piknik alanına geldik. Sena Kerem ve ben arabadan indik. Eşyaları bagajdan aldığımızda Kerem 'in dayısı " Siz yer bulun biz arabayı park edip geliyoruz. " dedi. Dediğini yaptık. Yer seçip eşyaları yerlestirmeye başladık.

Ama arabayı park edip geldiklerinde ikisi de burayı insanlara fazla yakın olduğundan beğenmemişlerdi. Etraflarına bakışlarından bile belliydi ve şuan neredeyse Kerem ve Dayısı tartışacaklardı. Ben ise sadece karışmasan kenarda izliyordum. Kerem 'duralım işte burda niye boşu boşuna yer değiştiriyoruz' dediğinde dayısı hafifçe kafasını iki yana salladı.

Bana dönüp baktı birkaç saniye sonra da tekrar Kerem 'e döndü. Parmağı ile beni gösterip çevremizde ki insanların duymayacağı bir ses tonunda " Biliyorum üşengeçsin falan ama salaklık yapma bu çocuk senin sevgilin farkındasın değil mi? Ve aynı benim sevgilim gibi bir erkek " dedi. Tekrar yan masalara baktı. Derin bir nefes alıp " Peki etrafına hiç bakıyor musun sen? Rahat olabilecek misiniz? " diye sordu.

Kerem bir şey demedi. Dayısı haklıydı. Oflayarak eşyaları taşımak için topladı. Cafer Hoca yoksa diğer adı olan Çetin Hoca mı demeliydim? Sadece ismi ile hitap etsem. Ama benden de çok büyüktü. " Hadi gidelim artık şu boş alana " diyerek Kerem 'in elinden esyaları alıp önden yürüdü.