Şans /BxB/ (Bitti)

&- 33 -&

Medya ❤❤😻😻
****************

Cumartesi / 23:30

Toprak

Heyecandan ölebilirdim. Gerçekten yalan söylemiyorum ölebilirdim. Saniyeler sonra onunla beraber aynı masada oturup sohbet edecektik ve benim aklıma hep şu sevgili olabilme ihtimalimiz geliyordu. Tam bir şey de dememişti.

Kerem 'in oturduğu masanın yanına geldiğimde beni gördü ve ayağı kalktı. Acaba sarılmalı mıydım yoksa elini mi sıkmalımıydım. Ben bunları düşünürken Kerem " Hoşgeldin. " diyerek bana sarıldı.

Kerem 'in sarılmasını fırsat bilip ben ona daha da sıkı sarıldım. Hatta o güzel kokusunu bile içime çektim. Kerem benden ayrılıp saldalyeye oturduğunda bende karşısına oturdum. Telefondan yazışmak cidden çok kolaydı ve gerçekte hiç de o kadar kolay değildi. Mesela ben şuan ne diyeceğimi bilmiyor ve cümle kuramıyordum.

Kerem 'in yüzü anlamadığım bir ifadeyi alırken " Baran ile Efe 'nin bir yakınlığı var mı? Sen biliyor musun? " diye sordu. Şaşkınlıkla ona bakarken " Neden soruyorsun ki? " dedim. Birkaç dakika başka bir yere bakıp derin bir nefes aldı ve " Çünkü normal de aramız çok iyiyken hatta seni bile ona anlatmışken birden benimle sanki düşmanmış gibi konuşmaya başladı. Ayrıca konuşmalarına da hep Baran 'ı araya katıyordu. " dedi.

Bir süre düşündüm. Baran 'ın Efe adında bir kuzeni vardı ama yani daha önce onu hiç görmemiştim. Ve eğer kuzen olsalardı bunca zaman niye okulda hiç konuşmamış olsunlardı ki? Kerem koluma dokunup bileğimi okşadığında gözlerim onun gözlerini bulurken Kerem " Daldın ne oldu yoksa yakınlar mı Toprak? " diye sordu.

Artık onu daha fazla dikizlememem gerektiğini bildiğim için kafamı iki yana sallayıp " Emin değilim. Ama efe adında bir kuzeni vardı diye hatırlıyorum. " dedim. Hâlâ kolumda olan elini çekip saçlarına atıp karıştırdıktan sonra sessizce ofladı.

Bakışları birkaç saniye sonra tekrardan bana dönerken " Özür dilerim sormayı unuttum bir şey yemek ya da içmek ister misin? " diye sordu. Büyük bir ihtimalle bu soruyu beni düşündüğü için değil sadece o aklını dolduran bazı düşüncelerden çok az bir zamanda olsa ayrılmak için sormuştu.

Gülümseyip " Hayır. " dedim.
Neden bilmiyorum ama o da hafifçe gülümsemişti. Aşırı güzel gülüyordu. Yeminle sırf onun bu gülümsemesini görebilmek elimden gelenin çok daha fazlasını yapabilirdim. Asla düşünmezdim.

" Toprak beni ne zamandır seviyorsun? "

Birden sorduğu soruyla şaşkınlığımı ne kadar becerebildiysem o kadar belli etmeyerek " İlk dönemin başından beri. " dedim. Tekrardan gülümsedi. Yerim seni.