"ယြီပင္း ေဆးစပ္ေပးလိုက္တယ္။
မင္းေသာက္ဖို႔"
ပန္းကန္လံုးတစ္လံုးထဲက ေဆးရည္ေတြကို
ေမႊေနွာက္ရင္း ေရွာင္းက်န္႔ေဘးနား ၀င္ထိုင္
လိုက္သည့္ရိေပၚ။ေရွာင္းက်န္႔၏တရားေသ
မ်က္လံုးေတြကေတာ့ျဖင့္
ျပတင္းအျပင္ဘက္ကို ေငးေနရာက မခြာ။
ေဆးပန္းကန္ကိုစားပြဲေပၚတင္လို႔ ေရွာင္းက်န္႔ပခံုး
ေတြကေန ဆြဲကိုင္ထူေစလိုက္ေတာ့ အံႀကိတ္ရင္း
ျပန္ၾကည့္လာသည့္ ေရွာင္းက်န္႔ ။
ဂရုမစိုက္စြာပင္ ဆြဲထူလိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေသးေသး
ေလးက ရိေပၚလက္ေခ်ာင္းေတြၾကား အသာေလး
ပါလာသည္။
"အ..!"
ေမြ့ယာ၏ႏူးည့ံသည့္အထိအေတြ႕ကအစ အသည္း
ခိုက္မတတ္နာသည္။၀ဲတက္လာေသာ မ်က္ရည္
ေတြဆိုတာ သုတ္ဖို႔ပင္ မတန္ေတာ့။
"ဟ!"
"မေသာက္ဘူး"
"မေသာက္လို႔မရဘူး။မင္းအားရိွေနမွျဖစ္မွာ"
"အားရိွေနေတာ့ဘာလုပ္ရမွာလဲ။မၾကာခင္
ေသေပးရမွာခ်င္းအတူတူ ပစ္ထားလိုက္ပါ့လား"
"ေရွာင္းက်န္႔!!!!"
ရိေပၚေအာ္သံမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔
စကားလံုးေတြ တိတ္ကုန္တယ္။
လက္ထဲက ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကို ေဘးနား
တင္ရင္း မ်က္လံုးေတြကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ေတာ့
အၾကည့္လႊဲသြားတဲ့ ေကာင္ေလး။
"ငါ့ကိုေသခ်ာၾကည့္။အခုလိုျဖစ္ေနတာက
ငါလုပ္ယူေနတာမဟုတ္ဘူး။မင္းရဲ႕ကံၾကမၼာပဲ။"
"....."
"ၿပီးေတာ့ မင္းအားရိွမွျဖစ္မွာ။မဟုတ္ရင္ ငါ့ဒဏ္
ခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။အရင္ညကလိုေပါ့..."
ထိုအခါမွအလန္႔တၾကားေမာ့ၾကည့္ေဖာ္ရသည္။
မ်က္ခမ္းစပ္ေလးရဲေနတဲ့အထိ မခံမရပ္နိုင္ျဖစ္
သြားတတ္တဲ့ေကာင္ေလးကို အားနာခ်င္ေပမဲ့..
"၀ံပုေလြပ်ိဳတစ္ေကာင္ရဲ႕ မိတ္ဖက္ရွာေတြ႕တဲ့
ကာလက ရမၼက္ခဏခဏ ျဖစ္ေပၚတတ္တယ္။
ငါ့မိတ္ဖက္က လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔
မင္း ...."
*ခြမ္း!!!!*
တိုက္ခ်ခံလိုက္ရတဲ့ပန္းကန္လံုးေတြက ၾကမ္းျပင္
ေပၚမွာမရူမလွ။ေဒါသေၾကာင့္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး
နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔က
ရိေပၚေကာ္လံစကိုေဆာင့္ဆြဲရင္းမွ....
YOU ARE READING
Thunder(Completed}
Fanfictionငါကသားေခ်ာ့ေတးမဟုတ္ဘူးခ်စ္သူ! ငါကသားချော့တေးမဟုတ်ဘူးချစ်သူ!
