Thunder(Completed}

Part 7

"အိမ္ေရွ႕စံ.....!"

နွင္းျဖဴတံခါးဂိတ္ေပါက္၀ ပြင့္ဟသြားသည္နွင့္အနား
အေျပးလွမ္းလာသည္က ရိေပၚရဲ႕အထိန္းေတာ္
လြဲ႕လြဲ႕။ဆံႏြယ္ျဖဴႀကီးေတြနဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို
ရိေပၚလက္ဖဝါးေတြျဖန္႔လို႔ဆီးႀကိဳရွာေတာ့
အရည္တြန္႔ေနသည့္လက္တစ္စံုဟာရိေပၚလက္ဖဝါး
ေတြထဲ တိုး၀င္လာသည္။

"ေနေကာင္းရဲ႕လား လြဲ႕လြဲ႕.."

ရိေပၚစကားကို အဖြားအိုကျပန္မေျဖနိုင္။အျမင္အာရံု
သိပ္မေကာင္းေတာ့သည့္ မ်က္၀န္းေတြဟာ
မ်က္ရည္ေတြစိုလို႔ေနၿပီး ရိေပၚပါးျပင္ေပၚ ေျပးလႊား
ေနသည့္ လက္ေခ်ာင္းခ်ိနဲ႔နဲ႔ေလးေတြ။

"လြဲ႕လြဲ႕အျမင္ေတြ မေကာင္းေတာ့တာေတာင္
အိမ္ေရွ႕စံေခ်ာေမာမႈကို ျမင္ေနရတယ္"

လြဲ႕လြဲ႕စကားေၾကာင့္ ရိေပၚၿပံဳးမိသည္။
အေရးေၾကာင္းေတြတြန္႔ေခါက္ေနသည့္ပါးျပင္ေပၚမွ
မ်က္ရည္ေတြကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားနွင့္အသာ
သုတ္ဖယ္ေပးရင္းက..

"မငိုနဲ႔ေတာ့ေလ။အၾကာႀကီးေနမွကြၽန္ေတာ္
ျပန္လာရတာကို အဲ့လိုငိုေနရင္အဆင္မေျပဘူးေနာ္"

"မငိုဘဲ ဘယ္ေနနိုင္မလဲကြယ္။ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္
ေလးနဲ႔ ၀ံပုေလြမ်ိဳးဆက္အတြက္ လူေတာထဲ
သြားၿပီး ေနထိုင္ေနရတာ။လြဲ႕လြဲ႕တို႔လုပ္နိုင္တာ
၀ိဉာဥ္ပိုင္ရွင္ကိုအျမန္ဆံုးေတြ႕ဖို႔ပဲ ဆုေတာင္းေပး
နိုင္လို႔ အားနာပါတယ္ ကေလးရယ္"

ေျပာရင္းထပ္ငိုျပန္တဲ့ လြဲ႕လြဲ႕ေၾကာင့္ ရိေပၚ
ေခ်ာ့ရျပန္ေတာ့သည္။

"အိမ္ေရွ႕စံ။ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ အေၾကာင္းထူးလို႔
လာတာမ်ားလား"

ေသနာပတိႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ရိေပၚရင္ခြင္ထဲက
လြဲ႕လြဲ႕ကို အိပ္ေဆာင္ဆီပို႔ေပးလိုက္ဖို႔ အပ်ိဳေတာ္
ေတြကိုအမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ေသနာပတိႀကီးက
ခမည္းေတာ္လက္ထပ္တည္းက နွင္းျဖဴနန္းေတာ္ရဲ႕
အရာရာတိုင္းကို ႀကီးၾကပ္စီမံရသူ။ခမည္းေတာ္တို႔
နတ္႐ြာစံၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း ရိေပၚ လူ႔ျပည္
သြားေနဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာတည္းကနွင္းျဖဴ
နန္းေတာ္ကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေသနာပတိႀကီးကို
အမိန္႔ေပးခဲ့ရသည္။အသက္အ႐ြယ္အရေရာ၊
ပညာအရေရာ ရိေပၚေရာက္လာသည္နွင့္
အေၾကာင္းထူးၿပီးဆိုတာ သိနွင့္ေနၿပီ။