Thunder(Completed}

Part 25

"ဒီေလာက္ဆို သူစားလို႔ရေလာက္ပါၿပီ"

ၿပဲစိစိနွင့္ဆန္ျပဳတ္ကိုေမႊေနွာက္လို႔ တစ္ေယာက္
တည္းၿပံဳးမိသည္။ေပေနသည့္ လက္မွေရစက္ေတြ
ကို ကိုယ္ေပၚမွအ၀တ္နဲ႔ျဖစ္သလိုသုတ္ရင္း
ေလွကားဘက္ကို ၾကည့္မိသည္။သူေရွာင္းက်န္႔ဆီ
သြြားပို႔ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီေလ။

ဗန္းေလးတစ္ခုေပၚေဆးနွင့္ ေရတစ္ခြက္တင္လို႔
ေလွကားအတိုင္းျဖည္းျဖည္းခ်င္းတက္လာ
ခဲ့လိုက္သည္။ျပည့္လ်ွံေနသည့္ ေရခြက္နွင့္
ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္က ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ ကစဥ့္
ကလ်ားဖိတ္က်ခ်င္ေနေသးတာ။အားႀကီးသည့္
၀ံပုေလြတစ္ေကာင္က ဒီစားစရာဗန္းေသးေလးနွင့္
ေခြၽးထြက္ခ်င္ေနေလၿပီ။

တံခါးခ်ပ္ေလးကို အသာတြန္းဖြင့္ရင္း အခန္းထဲ
၀င္လိုက္မိေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔အိပ္မေနသည့္
ကုတင္ေလးက ေအးစက္စြာႀကိဳဆိုသည္။
လက္ထဲက ဗန္းကိုပင္မခ်မိပဲ ကုတင္ေျခနွင့္
တြဲခ်ည္ထားသည့္ ၿခံဳေစာင္ေလးကိုအေျပး
ၾကည့္မိသည္။ျပတင္းေပါက္တစ္ဖက္ကိုတန္းလန္း
က်ေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္နွင့္ ရိေပၚ
လက္ထဲမွ ဗန္းေလးသည္ကား ၾကမ္းျပင္နွင့္
မိတ္ဆက္ကာ နႈတ္ဆက္သြားေလၿပီ။

ေျခဖဝါးထက္ လာခစားသည့္ပန္းကန္အကြဲစ
မ်ားေပၚ သာသာယာယာပင္ျဖတ္နင္းသြားသည့္
ရိေပၚ။အသက္ရူသံျပင္းျပင္းနွင့္ မ်က္၀န္းျပာတို႔က
ေဒါသအရိွန္ကိုျပေနသေယာင္။
ရွည္ထြက္လာသည့္ လက္သည္းေတြနွင့္
ရုတ္ခ်ည္းေျပာင္းသြားသည့္ ၀ံပုေလြအသြင္ျဖင့္
အေမွာင္ညထဲ အရူးလိုေျပးလႊားေနမိသည္။

ထြက္ေျပးလို႔မရဘူးေရွာင္းက်န္႔။
မင္းက ၀မ္ရိေပၚအပိုင္!

☄️☄️☄️☄️☄️

"ခင္ဗ်ား ..ဘယ္ကိုသြားေနတာလဲ။ဒီေလာက္ေနွး
ေနရင္ ရိေပၚမိသြားလိမ့္မယ္"

လုဟိုင္ေက်ာေပၚမွ ေရွာင္းက်န္႔၏စကားသံေတြက
ခပ္ေလးေလး။ရင္ဘတ္ေရွ႕မွာသြယ္ယွက္ထား
သည့္လက္ေလးေတြက ေျခလွမ္းလိုက္တိုင္းမွာ
လႈပ္ရမ္းေနသည္။ပခံုးေပၚ ေမးတင္ထားသည့္
ေကာင္ေလးမွာ အသက္ရူတိုင္း ျဖတ္တိုက္လာသည့္ေလေႏြးေႏြးေလးေၾကာင့္
နားသယ္စပ္မွၾကက္သီးတစ္ခ်ိဳ႕က
တစ္ကိုယ္လံုးကိုျဖန္႔သည္။