BILLIONAIRE'S SERIES #1 : BILLIONAIRE'S WIFE

PROLOGUE

Aya woke up late for school, her Dad was supposed to be driving her to school pero dahil tinamad siyang bumangon kaninang umaga kaya alas otso na ng makababa siya mula sa kwarto niya. She was on her first year in College taking up Bachelor of Science with a Major of Nursing sa Lyceum of the Philippines University. One of the famous University in the country.

"Yaya Meldeng, aalis na po ako!" sigaw niya nang pababa siya sa  hagdan at natanaw ang matanda na naglilinis sa living room.

"Nakung bata ka, kumain ka muna ipaghahanda kita--"

"Wag na po! Dun na ako sa school" Sigaw niya ng di pa natapos sa  pagsasalita ang Ginang. Umiling na lamang ang Ginang habang sinundan  siya ng tingin palabas ng mansion.

Kinuha niya ang susi ng sasakyan saka tinapon sa front seat ang bag.

Labin-limang minuto siyang bumiyahe  patungo sa University. Kaagad niyang pinarada ang sasakyan sa school's parking lot. Naabutan naman niya ang mga kaibigan na nakasimangot at pinagkrus ang mga kamay sa dibdib na nakatingin sa kanya habang naglalakad siya sa hallway palapit sa mga ito.

"So? Anything to say or explain?" Mataray na tanong ni Shen.

"Napasobra!" nakangiting sagot niya.

"Hoiii Ayashi Carmella Kurade! College kana ayusin mo buhay mo. Huli na tong pagtatakpan ka namin ha! Muntik na nga kaming mahuli ng Instructor dahil sa pinag-gagawa mo." dagdag ni Grae saka naunang tumalikod papasok sa classroom. Sumunod naman si Shen na umiiling at sinenyasan siyang sumunod na lang.

"Pasaway!" pitik ng noo ni Kairo sa kanya. Sumimangot naman siya  habang tinakpan ng kanang kamay ang noong pinitikan nito bago sumunod papasok sa klase.

As usual, activities, tasks, reportings, experiments and many more. Even if it has been three months  since she started studying she still felt uncomfortable with the course she was taking in, not that she doesn't love  it but because  she really does love it. It's just hard for her because the environment was new to her, ganun naman talaga kapag nag aadjust parang nakakapanibago pa rin.

It was past five in the afternoon when she saw her fathers car parked outside the campus. She saw that he was talking to someone inside a coffee shop. Maybe  it's business because that's what he usually do even though he got sick.

'It's for your own good Princess!'

That's what she always hear from her Dad kapag pinipigilan niya ito na wag sumobra sa pagtatrabaho. Pero hindi pa rin naniniwala sa kanya, patuloy pa rin ang Dad  niya sa pagtatrabaho. Her father was not young anymore  but he was the best father she ever meet in her lonely childhood life.

Her Dad and Mom changed her from her life and she  was more than grateful. She was raised as an orphan and the moment they adopt her,  lahat nagbago sa kanya. Kaya thankful siya sa Mom at Dad niya for giving her a life she never though she could get.

Kumaway ang ama niya ng makita siyang palapit sa mga ito.  Yumakap siya sa ama niya saka humalik sa pisngi nito bago bumaling sa kasama nito at bumati.

"Is this Ayashi? Ang laki na! Look how fast time pass by." namamanghang bulalas ng kasing edad ng Dad niya na nasa late 60s na rin ito pero sobrang gwapo pa rin.

"Yeah, Ashi this is Chairman Zyron Rajah." pakilala ng ama niya tumawa naman ang Chairman saka tumango sa kanya.

"Hello po Chairman!" bati niya.

"Nako hija,wag mo akong tawaging Chairman mukha  akong matanda niyan  eh. Tito nalang itawag mo sa akin. Nakakabata iyon sa pakiramdam. Itong ama mo talaga ano, napakaseryuso, siyanga pala kaibigan ko ang ama mo simula nung elementarya pa kami. Ngayon pa nga lang ako ulit nakabalik sa bansa dahil sa ibang bansa kami nakatira sampung taon na ang nakalipas." paliwanag ng Chairman. Tumango naman siya saka ngumiti rito.