༒︎ KARANLIĞIN RUHU༒︎ (𝙴𝙹𝙳𝙴𝚁'𝙸̇𝙽 𝚁𝚄𝙷𝚄 𝚂𝙴𝚁𝙸̇𝚂𝙸̇-𝙸)

GLODİA GÜNLÜĞÜ YOK OLUŞ SAYFALARI BÖLÜM VII

Alnial üzerine tehtitkâr bir biçimde gelen canlıdan gözlerini ayırmadan geriye doğru çekilmeye başladı.

Düşmanın eğimli kılıcı kavis çizerek gırtlağına kadar dayanmış, onu kuru ağaca ittirerek teslim olmaya zorluyordu.

Ancak Alnial bu hamleyi soğukkanlılıkla karşıladı ve boğazına dayanan kılıçtan hızlıca kurtulup kendini  kenara çekti. Elindeki büyülü kılıcı da gözler önüne sermeyi ihmal etmemişti.

Bunun üzerine yaratık kılıcını aşağıya indirip hamlesini geri çekti. Büyüyle şekil alan nesneleri çok iyi anımsıyordu;  zamanında kılıçlar ve mızraklardan oluşan büyülü okyanusun acı suyunu çok iyi tatmıştı.

" Sevgili Shnaynie, "  dedi draell büyücü, en şevkatli sesiyle.  " Kılıcını kınına geri koy, savaşmak lüzumsuz."

Sözcükler kadının ağızından döküldüğü andan itibaren yaratığın etrafını sıcak meltem havası gibi sarmaya başladı. 

Yıllar sonra bu tanıdık sözcükleri duymak ne hoştu!

"Lütfen..."   diye yineledi Alnial, sesini daha da yumuşatarak.

"Neden, böyle konuşuyorsun ve neden benim peşimden geldin?"  diye kekeledi yaratık.

"Elbette senin için Shnaynie."  dedi Alnial, narin sesiyle.  "Artık savaşmanın bir manası yok, kötülük geride kaldı."

Yaratık gitgide etrafını saran sözlerden ötürü ikilemde kalmaya başlıyordu. Yaratığın bir yanı kılıcını kınına geri koyup itaatkarca Alnial'ın yanında o çorak topraklara gitmek ve hiçbir şeyi düşünmeden, kaderine yön verilmesini istiyordu.

Alnial'ın sözleri o kadar davetkârdı ki...

Yaratığın direncinin yavaş yavaş kırıldığını farkeden Alnial;

"Kuleye geri dön."  dedi yumuşacık ses tonuyla, bu ses tonu büyünün açık bir göstergesiydi.  " O olaydan sonra Glodia'da ve bizim Baredd' da hiç savaşçı kalmadı.  İlk savaşçı olarak yetişen sensin dolasıyla...

" Ülkenin ve kulenin ilk savaşçısı sensin."

Alnial, cümlesiyle birlikte yaratığın yüz şekli değiştiğinde hata yaptığının farkına vardı.

Yaratık hiçbir zaman büyünün zulmünü ve savaşçılara yapılanları unutmamıştı ve unutmayacaktı.

"Buraya asla gelmemeliydin."  diye karşılık verdi yaratık, sesi daha çok yankılıydı ve kükremeyi andırıyordu.

"Sevgili Shnaynie..."  diye yaptığı hatayı düzeltmeye çalıştı Alnial, yüzündeki gülümseme bir anda solup donuklaşmıştı.

O anda yaratık Alnial'ın yüzüne baktı. Draell kalıplarına göre uzun ve çıkınltılı yüzünün ardındaki gözler iplik kadar incelmişti, gözleri sarıdan çok yeşilimsiden mora çalıyordu. Dudakları ise asla kıpırdamamıştı. Yaratık işte o an gerçeği anladı.

Bu bir büyü!

Draelllar her zaman böyle aldatmacalarda hünerli olmuşlardı.

"Baredd' dına geri dön!"  diye bağıran yaratık kılıcını sıkıca tutarak ileriye savurdu ve ani bir saldırı başlattı.

Draell kadın yaratığın büyüyü durdurmak için yaptığı ataktak hızla kurtuldu.

"*Lùni da inlama CELEB'LOKİ!"  dedi  Alnial tükürürcesine, tüm o sevgi gösterisi bir anda yok olmuştu.  "Kefauni vel nai!*"  karanlık büyülü kılıcı tehtitkârca havaya kalktı.