༒︎ KARANLIĞIN RUHU༒︎ (𝙴𝙹𝙳𝙴𝚁'𝙸̇𝙽 𝚁𝚄𝙷𝚄 𝚂𝙴𝚁𝙸̇𝚂𝙸̇-𝙸)

GLODİA GÜNLÜĞÜ SAYFALARI BÖLÜM XIV

FELAKET ;

Bu kelimenin değdiği tüm topraklara, yerin altına ve güneş ışıklarının uzandığı yerlere, korkunç olaylar musallat olur.

O kara sis bulutu, kurban seçtiği yere ağırca ilerler ve bitmek tükenmez ızdıraba sebebiyet verir...

FELAKET....

Sonu acıyla biten korkunç hadise...
Bir kimse, en güçlü medeniyet veya varlık, bu olay başına gelmeden son pişmanlığı, kederi ve sancılı acısını bilemez.

Ama felaket onu yakaladığında...

Ona ızdırap dolu pişmanlığını yaşatır.
Kurbanı felç eden hüzün zihninde acıyla dolanırken, avcı daha da güçlenir.

Kurbana merhamet göstermeden saldırır. Av, ağır ağır yok olurken, çöküşününü büyük bir keyifle izler...

Kurban acıyla çırpınırken, felakete gitmesi için yalvarır.
Ama felaket, ondan yaptıklarını çekmeden gitmeyecektir!

Sonra felaket, acı içinde kıvranan ava birden merhamet gösterir, ona son çırpınışlarında yardım eli uzatmış gibi.

Yalancı yardım...

Sessizliğe gömülen avcı, bir süre sonra tüm şiddetiyle saldırır. Tüm kuvvettiyle, gerçek yüzünü gösterir. Ardından, acı dolu zehrini avının damarlarına akıtır...

Zalim sırıtışı, avının üzerine gölge gibi düştüğünde, kurban kaçacak delik arar.

Ama biliyordur ki, kaçacak yer yoktur...

SHNAYNİE  YILLIKLARI SAYFA : 58

                 

🐉🐉🐉

Sadık köle, karanlık ve dar koridorları, tenha dehnizleri var gücüyle geçip, sonu olmayan karanlık uçurumdan diğer tarafa, rahibe ve savaşçının bulunduğu yere vardı.

Odanın girişine yaklaşınca kara pelerinine olabildiğince sarılıp, loş odaya usulca girdi. Yarı eğilerek,

"Efendim," dedi, sakin kalmaya çalışarak. Birkaç günde yaşanan  olaylar onu oldukça ürkütmüştü.

Sadık kölenin gelmesine bir hayli şaşıran Alnial, eğitimde olduğundan sahte draelllı çabucak kaybedip köleye hızlı bir dönüş yaptı.

"Senin burada ne işin var?" dedi, yarı meraklı bir şekilde.

Köle bir açıklama yapmadan önce, yerde şaşkınlıkla ikisine bakan savaşçıya ve rahibeye büyük bir ciddiyetle baktı.

"Efendi EsMilla, kısa süreliğine kuleden ayrıldı. Onun yokluğunda siz, saygıdeğer Alnial, bu ülkenin başına geçeceksiniz. Yüce rahibe olarak da Shnaynie' ye seçti, Efendim." dedi ve saygı gereği bakışlarını ayaklarına kaydırdı.

Alnial, kölenin dediklerini dikkatle ölçüp biçtikten sonra,

"Anlıyorum. Bu büyük bir onur." dedi yüzündeki gülümsemeye engel olamayarak. Bu onun için büyük bir şanstı. Uzun yaşamı sonucunda beklediği fırsat doğmuş gibiydi.

Bu esnada, konuşmalardan bir şey anlamayan Shnaynie taş zeminden doğrularak, iki draellla baktı.

"Nasıl yani, şimdi Efendi tahtını sana mı veriyor?" diye sordu.