༒︎ KARANLIĞIN RUHU༒︎ (𝙴𝙹𝙳𝙴𝚁'𝙸̇𝙽 𝚁𝚄𝙷𝚄 𝚂𝙴𝚁𝙸̇𝚂𝙸̇-𝙸)

GLODİA GÜNLÜĞÜ SAYFALARI BÖLÜM I

Glodia...

  Yıkımın, kanın ve vahşetin bitmediği,
Kızıl Ejder'in kölelerinin (draellların) yaşadığı amansız topraklar. Buralarda iyilik yoktur. Buralarda güç, yapılan kaos ve vahşetle kazanılır. Glodia'da en güçlüler en vahşi ve acımasız olanlardır. İyilikten ise en çok yoksun olanlar...

  Bu kaos topraklarından  geriye kalan birkaç silik anım var. O zamanlardaki yaşantımda iyilik için, daha doğrusu iyi kalmak için verdiğim mücadeleyi asla göz ardı edemem. O hain planlarından kurtulma çabalarım...

  O masum çocuğun görüntüsü asla aklımdan çıkmadı. Kirli suratın altından bana yalvarırcasına bakan masum gözleri, o çocuksu suratı unutmam mümkün değil.
 
  Bu, içinizde bulunan iyiliği köreltmek için yapılan, ilk ve 'en' basit oyun. Masum birinin ölmesinin ne kadar kolay olduğunu bizlere öğreten korkunç oyunun bir parçası.

   Bu beyin yıkama oyunlarına görev adı verilir ve kazanan bir sonraki görevi yapmaya hak kazanır. Bu süreç bir yıl kadar devam eder. Kazananı, o yılın en güçlü savaşçısı kabul edilir.     Kaybedenler ise...

Onlar ilk görevi kaybettikleri zaman dev ejdere yem olurlar. Kazananlar ise,
bu kaosun birer oyuncağı, kuklası haline gelirler....

Ama ben tüm gayretimle bu oyunlara alet olmamaya çalıştım. Onlar gibi olmamak, içimdeki iyiliği söndürmemek için elimden ne geldiyse yaptım. Yaşayabildiğim kadar iyi kaldım, ancak...

  Kötülüğün ve kaosun içinde tek bir saniye bir yıl, bir yıl ise sonsuzluğa dönüşürken, geçirdiğin yalnız zamanları nasıl ölçersin?

       
                         
SHNAYNİE YILLIKLARI  SAYFA : 21

🐉🐉🐉

  

Ak, uzun saçları rüzgârda hafifçe salınırken, yaşam fışkıran gözleri yıldızlara dalgınca bakıyordu. Bakışlarında masumluk vardı. Her şeyden habersiz bu bakışlara latiflik ilmek ilmek işlenmişti.

Mutsuzca iç çekip, çocuksu yüzüne gelen saçlarını hafifçe arkaya itikledi. Çenesini, karnına kadar çektiği dizlerine yaslayıp, kollarını ayak bileklerinin hemen üstüne doladı.

Genç kız, kendini bildi bileli geceleri penceresine oturur, aya ve yıldızlara hayretle bakardı. Gördüğü değişik yıldızlar, galaksiler ve  rengârenk evrenler her zaman onu büyülemeyi başarmıştı.

Ama bugün...
  
        
                       Bugün farklıydı...

Yaşamında ilk defa yalnız değildi.
Bu geceyi ilk defa yalnız geçirmiyordu...

Çünkü bugün ona sıkıntı eşlik ediyordu. Onu boğan, nefes almasına izin vermeyen sıkıntı...

İçinde büyüyen sıkıntısı ona bu gecenin şafağında olacak  korkunç sınavını hatırlattı. Hiç gelmesini istemediği korkunç zaman, o büyük gün gelip çatmıştı.

  O ilk göreviydi, ona acı verecek ilk görev... 

Masumluğunu elinden alacak olan ilk görev. Hiç kan akıtmamış olan narin ellerine binlerce damla bulaştırak ilk görevi...

  Bunu düşündükçe içindeki sıkıntı gittikçe artmaya başladı. Shnaynie, bu düşüncelerden uzaklaşıp, içini ferahlatmak için başını gökyüzünde  sessizce asılı duran aya çevirdi.