༒︎ KARANLIĞIN RUHU༒︎ (𝙴𝙹𝙳𝙴𝚁'𝙸̇𝙽 𝚁𝚄𝙷𝚄 𝚂𝙴𝚁𝙸̇𝚂𝙸̇-𝙸)

GLODİA GÜNLÜĞÜ SAYFALARI BÖLÜM II

Merak bir kişiyi nasıl etkiler?

Seni çağıran gücü, bilinmezliği ve sonunu düşünmeden attığın adımları hiç yaşanmamış gibi geri almak ister miydin?

Peki ya, bu bilinmezliğin sana öğreteceği şeyleri bilmek ister miydin?

Bu cevaplanması zor sorulara bir canlı çok acı ve keder yaşarsa varabilir...

Acıyı ve ızdırabın zehirli dokunuşunu
bilmeyen bir varlık, bu sonuca ulaşamaz...

Şimdi, son bir kez daha bu soruları kendime soruyorum. Bilinmezliğin bana öğreteceği şeylere hazır mıyım?

Sanmıyorum....

                       

SHNAYNİE YILLIKLARI SAYFA : 10

     
              

🐉🐉🐉

YIKIMDAN BİRKAÇ AY SONRA...

EsMilla, aradan geçen aylar sonra hâlâ bir sonuca ulaşamamıştı.

Ne kadar casus gönderirse göndersin bir cevap bulamıyordu. İçinde bulunduğu ümitsizlik onu hem öfkelendiriyor hem de korkutuyordu...

Neden hâlâ bir cevap bulamamıştı?

Ülkesinin en üstün kişisi ve yöneticisi olmasına rağmen....

Bu düşünceleri tekrar tekrar içinden geçiren EsMilla,  büyüyen intikam ateşi ve öfkeyle son casusu pencereye yaslanmış bir şekilde beklemeye koyuldu.

Aradan geçen birkaç saat sonra casus nihayet geldi, ancak...

Casusun getirdiği yıkıcı cevap, onu daha da çıkmaza sokmuştu. Düşünceli bir şekilde çattığı kaşlarıyla casusu odadan kovup, pencereden dışarıya daha da dikkatli bakmaya başladı.

Bir saat boyunca tahtının arka tarafında bulunan devasa camın önünde dikilmiş, geceleyin ışıl ışıl parıldayan koruyu dikkatle incelemişti...

"O  kule yapmış olamaz...." diye mırıldandı, kulelerin her birinin güç değerlerini gözünde canlandırarak.

"Peki ya o, en arkadaki? O yapmış olabir mi?"

Biraz düşünüp, kendi sorusunu cevapladı:

"Hayır. Onun gücü bizim kuleyi yıkmaya yetmez. Aslında, kimsenin gücü yetmez!" dedi öfkeli fısıltısıyla.

Düşüncelerini kölenin duymasını istemeyerek, sesini kısmaya çalışmıştı. Ancak, içinde yanan öfkesi nedeniyle buna engel olamamamış, sesi biraz fazla çıkmıştı.

Fakat, şimdi kapıda dikilen köşesine ihtiyacı vardı; şu anda bu hatasını düzeltmeye vakti yoktu.

EsMilla'nın acil bir toplantı yapması ve bazı düşüncelerini diğer rahibelere söylemesi gerekiyordu. Sakin kalmaya çalışarak kapının önünde bekleyen sadık kölesini çağırdı.

"Git ve tüm rahibelere haber ver! Shnaynie ve Trisa hariç."  diye yüksek sesle emir verdi.

Köle denileni tereddüt etmeden yerine getirdi. Kısa bir süre sonra Shnaynie ve Trisa hariç tüm rahibeler toplanmıştı.

Hepsi de bu kısa sürede kurulan büyülü masaya dikkatle yerleşip Efendi'nin konuşma yapmasını beklemeye koyuldular.

Rahibelerin yerlerine yerleşmesini bekleyen EsMilla, herkesin yerleştiğinden emin olunca kendine ayrılan gösterişli sandalyeye oturup konuşmasına başladı.