༒︎ KARANLIĞIN RUHU༒︎ (𝙴𝙹𝙳𝙴𝚁'𝙸̇𝙽 𝚁𝚄𝙷𝚄 𝚂𝙴𝚁𝙸̇𝚂𝙸̇-𝙸)

GLODİA GÜNLÜĞÜ YOK OLUŞ SAYFALARI BÖLÜM III

Bu bölüm @ysolda_a ' ya itafen yazılmıştır, keyifli okumalar...

                         ***

Neyim ben?..

Bilinmezlik içinde yitip giden bir canlı mı?

Geçmişini bilmeden sisli topraklarda gezen yapayalnız bir canlı.

Rüzgârda savrulan kimliksiz bir yaprak parçası gibi oradan oraya savrulan...

Hayat beni bir yaprak parçası gibi nereye savurup atmak istiyor?..

Galiba sonsuz, karanlık bir uçurum...

Peki ben buna bir son verebilir miyim?

Yaşantıma, kaderime yön verebilir miyim?

Sürekli boyun büktüğüm yaşantıma...

Eğer bunu yapabilme şansım varsa bunu yapmaya hazırım...

SHNAYNİE YILLIKLARI SAYFA : 4

🐉🐉🐉

Ne bir güzelliğin mutlak parıltısı süsler bu hayallerden arınmış zihni, ne de şevkatin sıcak dokunuşu...

Bu yitik, zaman ve mekânın olmadığı karanlık zihinden artakalan bitap beden, öylece kayanın üzerinde oturuyordu.

Uzun yay gibi kılıcı;  belinde asılan kınından uzakta, soğuktan taş kesmiş toprağa saplanmış, donuk bir biçimde duruyordu.

Bedeni ve zihni sanki kalın paslı zincirlerle sıkıca bağlanmış, adım atmasına izin vermiyordu. Tüm hareketleri kısıtlanmış, yorgun ve güçsüzce yere basan ayaklarına bakıyordu.

Sanki gizemli bir varlık zihnini sürekli olarak kurcalayarak tüm yaşam enerjisini emiyordu. Günler acımasızca geçerken, genç kız artık bu zorlu yaşamına direnecek dimayı kendinde bulamamaya başlamıştı.

Bedeni, sürekli olarak gücünün emildiği zihne enerji yetiştirememeye başlamıştı. Bu yüzden de ne kadar dinlenirse dinlersin hep yorgundu...

Şimdi de olduğu gibi yorgun göz kapakları yeşil gözlerini örtmesin diye çabalayıp duruyordu. İnatla gözlerini açık tutmaya çalışan Shnaynie, boşluğun içinde aklında aniden beliren soruyla yorgun gözlerini yerden ayırıp, kuru ağaçların arasında açık seçik gözüken draelllara baktı.

Kısa bir moladan sonra tekrar yola koyulan draelllara göz kulak olmalıydı, bu sebepten ötürü en son yolculuğa çıkan oydu fakat, bir sorun vardı;

Buraya neden gelmişti?

Shnaynie, kayada otururken bu soruyu defalarca kendine sormuş, ancak bu soruya bir cevap bulamamıştı.

Buraya kendi kararıyla gelmemişti, bunu gayet iyi biliyordu. Onu buraya birisi itmişti, ama kim?

Nalima' nın ona 'bir güç' olarak bahsettiği,  yıllarca beynini kurcalayan ve bazen kendi başına kararlar alan varlığı çözemiyordu bir türlü.

Bazen bu varlık öyle kararlar alırdı ki, genç kız benliğini zar zor toparlar; keskin baş ağrısı yüzünden de günlerce kendine gelemezdi.

Ancak günlerden bir gün, bu varlık onunla uğraşmayı kesti. Bir anda her şey yok oldu. Ne tuhaf hisler, ne garip yönlendirmeler, ne de anlam veremediği rüyalar...

Hepsi bir anda yok olmuştu; ta ki bugüne kadar. Shnaynie'nin yıllardır çözemediği bu his şimdi yeniden gün yüzüne çıkıyordu.

Onun gene zihnine giriyor, bedenini bir kukla gibi kendi istekleri doğrultusunda yönlendiriyordu. Hatta bunlardan daha da kötüsü; Shnaynie ' nin içini en fazla yakan, ne yaptığını hatırlamaması idi.