༒︎ KARANLIĞIN RUHU༒︎ (𝙴𝙹𝙳𝙴𝚁'𝙸̇𝙽 𝚁𝚄𝙷𝚄 𝚂𝙴𝚁𝙸̇𝚂𝙸̇-𝙸)

GLODİA GÜNLÜĞÜ KARANLIK SAYFALARI BÖLÜM IV

𝑀𝑒𝑑𝑦𝑎𝑑𝑎 𝑏𝑢𝑙𝑢𝑛𝑎𝑛 𝐵𝑜𝑧 𝐸𝑗𝑑𝑒𝑟 𝑣𝑒 𝑆ℎ𝑛𝑎𝑦𝑛𝑖𝑒'𝑛𝑖𝑛 𝑟𝑒𝑠𝑚𝑖 𝑐̧𝑜𝑘 𝑡𝑎𝑡𝑙𝚤 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑙 𝑚𝑖?

𝐵𝑎𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑙𝚤𝑟𝑠𝑎 𝑐̧𝑜𝑘 𝑠̧𝑖𝑟𝑖𝑛.♡︎♥︎

𝑌𝑎𝑙𝑛𝚤𝑧 𝑏𝑖𝑟 𝑑𝑎ℎ𝑎𝑘𝑖 𝑠𝑒𝑓𝑒𝑟𝑒 𝑡𝑎𝑚𝑎𝑚𝚤𝑛𝚤𝑛 𝑓𝑜𝑡𝑜𝑔̆𝑟𝑎𝑓𝑡𝑎 𝑐̧𝚤𝑘𝑚𝑎𝑠𝚤𝑛𝑎 𝑑𝑖𝑘𝑘𝑎𝑡 𝑒𝑡.( 𝑆𝑜̈𝑧𝑢̈𝑚 𝑠𝑎𝑛𝑎 𝐵𝑜𝑧 𝐸𝑗𝑑𝑒𝑟.)😉👊

              
                    

                        🐉🐉🐉

BOZ EJDER'DEN...

Ay ışığının altında usulca salınan sıcak meltem rüzgârları, EsMilla 'nın öfkeli cümlelerinin altında giderek soğuyup, taş duvarlarla çevrilmiş odanın içinde oturan üç kişinin iliklerine kadar işleyerek onları soğuktan taş kestiriyordu.

Gecenin ayaza çaldığı zaman ejderin yanından gelen Trisa ve Shnaynie, kulenin girişinde gözcülere takılıp bileklerinde büyülü kelepçelerle yanında duran genç draell kadının yanına yaka paça götürülmüşlerdi.

Büyülü saydam bilekliklere bakan Trisa, bu olaydan Shnaynie 'nin yara almadan kurtulmuş olmasını buruk sevinçle karşıladı.

Öte yandan gözcülere takılmak Trisa'nın oldukca canını sıkıyor olsa da, şansını fazla zorladığının farkındaydı. Yvionell ve kendi, yanında duran küçüğün acı bir sonu olmasın diye sürekli çabalayıp duruyordu.

Her çabalayışları genç draellla bunu neden yaptıklarını hatırlatırdı...

Trisa geçmişini ve şimdiyi unutmuş değildi. Eski günler aynı şimdi olduğu gibi karışık düşüncelerle beynini işgal ederken, kıvılcımlar saçan turuncu gözleriyle onların hemen önünde ileri geri volta atan genç kadına baktı.

Onun, günler önce söylediği sözleri bir türlü aklımdan çıkmıyordu.

' Bu son şansınız.'  demişti genç kadın daha önceki seferlerlerde...

' Bu son...'

Acaba  şimdi bu genç yönetici onları kabul edecek miydi?

Trisa, kadının  öfke fışkıran adımlarına baktıkça bunun pek mümkün olmadığını hissedebiliyordu.

EsMilla, iki genç draelllın hissiz bakışları altında son bir tur daha yapıp, kaya işlemeli odanın geniş penceresine doğru yol aldı.

İki elini arkada birleştiren genç kadın, bir müddet dışarıyı izledikten sonra sesindeki öfke ve soğuklula konuşmaya başladı.

" Bazı yaratıklar affedilmeyi çoktan hakeder, ama bazı yaratıklar vardır ki; gün batımında yok olan Güneş gibi onlar da bu şansı kaybeder."  dedi gözlerini dışarıdan ayırmayarak.

Trisa efendinin bu iç ürperten sözleriyle oturduğu taş oturakta öfkeyle kıpırdanmaya başladı.

Trisa'nın huzursuzlaştığını hisseden Yvionell, önüne düşürdüğü boynunu ona çevirip ciddice bakmaya başladı.

Genç kadın ona ciddiyetle bakan boynuzu kırık, mavi saçlarını her zaman toplu tutan draelllın bakışlarındaki mânâyı anlayabiliyordu.

Yvionell onla iletişime geçmek istiyordu. Trisa Yvionell'in bu isteyini hemen kabul edip, zihninin kapılarını Yvionell'e açtı.

'Trisa, bugün ne yaşadınız bilmiyorum ama o değişti.'  dedi Yvionell'in berrak sesi.