Trust me..
Pagkatapos ng mahabang palitan ng salita namin ay ipinadala na nito ang hinihingi ko.
"Plss...let me do this as your request" I said to him. He nodded and I lead a way.
"Thanks..ngayon ay makakahinga na ako ng maluwag." Tumango ako sa kaniyang tinuran.
Ilang araw na lang ay kaarawan ko na. Sa totoo lang magmula ng mawala siya ay hindi ko na gustong icelebrate yung birthday ko. It was an event with full of unforgettable memories.
Its been seven years na pala nung nawala siya. Hindi ko alam kung paano ako nakatagal ng ganun. Alam ko sa sarili ko na konting oras at araw lang na hindi ko siya nakikita ay parang nababaliw na ako. Pero heto ako ngayon at nakatayo parin. Siguro mapalad parin ako dahil nandyan yung mga kaibigan ko at pamilya ko.
"Bro..patulong naman wala kasi ako sa bahay e. May meeting ako sa biggest stockholder namin." Bungad ni Steve sa kabilang linya.
"Ano na naman?"
"Pwede bang pakibantayan si Michelle? Wala si Manang sa bahay umuwi ng probinsya e" napakamot ako sa ulo.
"Sige..may kikitain lang ako saglit" dinig kong nagpasalamat ito at ibinaba na ang telepono. Ako naman ay nagtungo sa lugar na imemeet ko.
I saw a very familiar face inside the café. Tagal ko na din huli nung nakita siya. She smile when she saw me and I smile back.
"Thank god nandito kana" mataray niyang sabi.
"Why you so early?" Inirapan naman niya ako dahil sa sinabi ko.
"Wag ka nga. Nagkataon lang na nandito yung kameet ko that's why I'm here" paliwanag niya. I shrugged my shoulder for respond.
"So what's up?" Tanong ko. Nagkibit balikat siya. Kunot noo ko siyang binalingan.
"Hahahahah---oops sorry" nagpiece sign pa siya sa mga tao sa loob. "Napakaseryoso mo naman kasi." Dagdag niya.
"Lagi akong seryoso..ano pa bang bago?" Napailing naman siya sa sagot ko. "Kung may sasabihin ka sabihin mo na" deretsong sabi ko dito. Kita kong nagseryoso na din ito.
"Well...I'm here to tell you about Lein" seryosong sabi niya. Kung kanina ay gusto ko na lang umalis dahil mukhang wala naman siyang magandang sasabihin. Pero nung banggitin niya ang pangalang iyon ay gusto ko na lang na manatili at alamin iyon.
"Tell me about her" walang emosyon sabi ko. Napangiti naman siya.
*Badeth*
Isang linggo na nung nangyari yung pagdukot sa akin pero hindi ko parin ito makalimutan.
Naglalakad ako sa may Mall ng may maramdaman akong kahina hinala. Hindi ko gustong magconclude agad about sa mga stalker slash holdaper.
Binilisan ko na lang yung paglalakad pero ganun din ito. Handa na sana akong sumigaw at humingi ng tulong pero naunahan ako nito dahil nahigit na ako at nadala sa kung saan.
"Shhh...ako ito" sabi ng isang pamilyar na boses.
"S-sino k-ka?" Takot kong tanong dito.
"Hindi mo na agad ako kilala?" May bahid ng pagtatampong sabi nito kaya maging ako ay nagtataka sa sinasabi nito.
BINABASA MO ANG
Ms. Matchmaker and Mr. Heartbreaker
Teen FictionIsang taong naging tulay para sa mga taong naghahanap ng isang tunay na pagmamahal. Isang tao na walang ginawa kung hindi saktan at ibasura ang dapat ay nasa totoo nitong tadhana? Isang tao na walang ibang ginawa kung hindi bigyan ng kasiyahan ang...