Ms. Matchmaker and Mr. Heartbreaker

Kabanata XV

MYMP..

Five years ago...

"Hindi ka pa ba magpapakita sa kanila?" Tanong ni Pau.

"Hindi pa ito ang oras. We need to clean everything. I don't want him to be part of it" sagot ko.

"Are you sure with that" nagaalalang tanong niya.

"Why? May kailangan ba akong malaman?"

"Sana hindi pa huli ang lahat bago ka kumilos" pagkatapos niyang sabihin yun ay iniwan niya ako.

It's been five years mula nung malaman nilang patay na ako. At sa limang taon na iyon ay minabuti kong hindi magpakita dahil alam kong kumikilos parin ang grupo ni Miguel. Hindi ko hahayaang may mapahamak sa mga mahal ko.

"Anak...let's go" tumango ako. Pupunta kasi kaming Mall para sa party mamaya ni Kenneth.

"Mom...thank you" ngiti lang ang isinagot niya.

"I know how much you miss him pero magiingat ka. Siguraduhin mong hindi ka nila makikilala" tumango ako at nagsimula na kaming maglakad.

*****

"Good day ma'am..how may I help you" bungad sa amin ng saleslady pagkapasok namin sa isang boutique.

"Get me an evening dress" tumango ito at nagtungo sa isang bahagi kung saan nakalagay ang iba't ibang uri nila ng dress. "Here ma'am..best seller po namin iyan galing pa pong Paris" maganda siya kaya kinuha ko na.

"Mom...maiwan muna kita. May hahanapin lang ako" paalam ko.

"Take care"  sabi nito.

"I will.." sagot ko.

Dumiretso ako sa Men's boutique shop. Hinarap ulit ako ng isang babae.

"Ano yung pwedeng ipangregalo" tanong ko.

"For a guy miss?" Gulat akong napatingin sa isang babae. Maganda siya maputi at matangkad. I think isa siyang modelo.

"Yup.." tipid na sagot ko.

"Here. I think magugustuhan niya ito" turo niya sa isang relo. Maganda naman pero hindi ko alam kung magugustuhan niya ito. Napatingin ako sa bitbit niya. Isang Gucci na longsleeve.

"Ireregalo ko" sabi niya. Nakita niya kasing nakatingin ako sa dala niya. Tumango ako bilang sagot.

Humarap ako sa tindera. " Do you have a brand like this?" Turo ko sa tatak ng hawak nung babae. " for this relos ma'am" tumango ako. I know he likes it.

"Gucci lover pala ang pagbibigyan mo like mine" tumango ako habang nagbabayad. "Can I know your name?" Tanong niya ulit. Bumaling ako saglit.

"I'm sorry...nagmamadali kasi ako." Tumango naman siya at ngumiti.

"It's ok.." tumango ako at umalis na. Nagtext na si mom kaya agad akong nagtungo sa parking lot dahil yun ang sabi niya.

"May appointment pa tayo kay Mr. Salcedo." Bungad niya kaya tumango na lang ako.

"Excuse me ma'am. What's your name" tanong nang secretary ni Mr. Salcedo. Bago lang siya dahil hindi niya pa kami kilala. Yung dati kasing secretary ni Mr. Salcedo ay nahuling nagnanakaw ng fund sa company nito.

"From Veronicas. Mrs. Villareal and at my side is my daughter." Kita kong napayuko siya.

"I'm sorry ma'am" hingi ng tawad nito.

"It's ok.." yumuko ito at iginaya kmi kung nasaa si Mr. Salcedo.

"Sorry for the delay.." hingi ng tawad ni Mr. Salcedo isa sa kasosyo namin sa kompanya.

"Ok lang..so what's the plan?" Ngising tanong ni mom.

Napakagandang plano para pabagsakin ng paunti unti ang negosyo ni Miguel ng sa gayun ay hindi na ito makapaminsala pa.

*Kenneth*

"Bro..ano yang tinitignan mo?" Sinilip pa niyang mabuti. "Bagong chicks? Yun ehh, paano si Karla?" Hindi ko siya pinansin. Nakatuon lang sa litrato ang atensyon ko.

"Masyado ka namang tutok diyan pre." Kinuha niya ang litrato at tinitigan itong mabuti. "Woahhh...namamalikmata ba ako? Si L-lein ba ito?" Nanlalaking matang sabi niya.

Agad kong hinablot ang picture. Kanina ko pa ito tinitignan magmula nung makita ko ito sa isang box. Hindi ko alam kung maniniwala ako o ano. Tumayo ako.

"Ohh saan ang punta mo?" Takang tanong niya.

"Sa labas" tipid kong sabi.

"Magsisimula na ang party" pigil niya sa akin.

"Magpapahangin lang ako saglit" wala ng nagawa si Steve.

Ibinulsa ko ang picture at isinuot ang maskara. Bakit kailangan pang isuot ito.

"Ladies and gentlemen..here's are the loving parent of our birthday king. Mr. And Mrs. De Villa" nagsisimula na ang party. Ayoko sanang gawin ito pero nagpumilit lang si mom. Alam kong pati si dad ay hindi din ito gusto. Ano pa bang aasahan ko sa ama ko.

"Hello everyone..first of all, thank you for coming. I know its not a good thing to do but I want my son to be happy. Son." Napatingin ako nung tawagin ako ni mom. "Plss come over here" wala na akong nagawa kaya umakyat na lang ako.

"It was five years nung makita kong parang nawawalan na siya ng buhay. And because I was his mother masakit na makitang nagkakaganiti ang anak ko. I know he do his best para maging ok sa paningin ko--sa paningin ng lahat and I'm proud of it. Ipinapakita lang niya na hindi siya mahinang tao kaya son plss free yourself from the past. Alam kong mahirap pero nandito kami ng papa mo at mga kaibigan mo. We will face it together and all you have to do is agree with us"

Inilibot ko ang paningin ko. Tama yatang ilet go ko na ito. Hindi na kasi nakakabuti sa lahat maging sa sarili ko. Sa isang pagkakataon ay inilibot ko ang paningin ko. Natigil ito sa isang tao na lagi kong hinihiling na makita.

"Love.." nakangiti ito pero parang malungkot. Hindi kaba masaya sa desisyon ko?

"Anak.." nabaling ang atensyon ko kay mom. She's crying. I know she's hurt at masakit namakita siyang ganito.

"I'm sorry ma.." napatingin ako kung saan ko siya nakita pero wala na ito. "This time I will forget her and start a new beginning with Karla.." pagkasabi ko nun ay siyang pagakyat ni Karla with a bright smile on her face. I wish I won't regret this.

*Heart*

Ito na ba yung sinasabi ni Pau. Huli na ba talaga ako? Mali ba n pinatagal ko pa ito? Mali ba na pinili ko ang sa tingin ko ay makakapagligtas sa kaniya.

"Sweetie...shh" nandito ako ngayon sa may kwarto. Nagpahatid na kasi ako sa driver dahil wala akong gana para magdrive pauwi.

"M-mom..w-wala n-na a-akong b-ba-bal-ikan" iyak ko dito.

"Sweetie..nandito lang si mommy..tama na plss alam kong nasaktan lang siya at gusto niyang makalimuymtan ka. Hindi naman natin pwedeng sisihin siya dahil in the first place nawalan siya ng minamahal" mahabang paliwanag ni mom.

"I know.." mahinang sabi ko. "Pero masakit e. Hindi ko naman ginusto ito. I want...I.I want him to be safe"

"I know...alam kong mahal ka parin niya. Maniwala ka. Alam kong ginagawa niya lang ito hindi dahil gusto ka niyang kalimutan kung hindi dahil sa gusto niyang maging masaya kahit papaano.."

Natahimik ako. Pero handa na ba ako na makitang masaya siya sa iba at hindi sa akin. Handa na ba akong kalimutan niya.

Hindi pa ako handa...pero this time pagbibigyan kita. Pero babawiin din kita. Dahil akin ka lang..pangako.