Threats.
Its been three months since she left. And she never forget to call or text. At ilang araw na lang pasko na.
"Napapansin ko nanlalamig kana sakin" siniko ko siya dahil ayan na naman siya sa drama niya.
"Ouch" iniwan ko na siya at pumunta sa magulang ko. Yep nasa bulacan ako para sa nalalapit na pasko at bagong taon. Namiss ko sila dahil sila yung taong nagmahal at nagalaga sa akin kahit na hindi nila ako tunay na anak.
"I missed you ma, pa." Sanay yakap ko sa kanila.
"Namiss ka din namin"
"Oyy ate, sila lang ba namiss mo?" Singit ng makulit kong kapatid. "Oo, kasi matigas yang ulo mo" napasibangot naman siya..
"Natural ate, matigas yan kasi may bungo. Saka may makambot bang ulo?" Takang tanong niya kaya nagtawanan ang lahat kahit kailan talaga ang slow na bata.
"Ohh yung regalo ko nasa kwarto mo na Harvey." Dahil sa excitement ay agad siyang kumaripas ng takbo.
"Thank you anak." Sabi ni mama.
"Wag po kayong magpasalamat. Ako nga po dapat e. Dahil inalagaan niyo po ako na parang tunay niyong anak". I paused dahil piling ko ay maiiyak na ako. " I love you ma"
"We love you too anak" sabay yakap sa akin nila papa.
"Hala di niyo manlang ako inaya" natawa kami kay Harvey. At yumakap na din siya. Wala na akong mahihiling pa ngayong pasko. I have my family, friends and my boyfriend.
Masaya ako at nagkaayos na sila Badeth at Hans. I'm happy for them. Syempre masaya ako dahil masaya silang lahat.
"You creeping me out love"
Sinamaan ko siya ng tingin. Ganun na ba nakakatakot ang itsura ko.
"You smiling all the way. And the way you smile you look like..." Tinignan ko siya dahil sa pagputol niya ng sasabihin. "...like I fallen..really hard everytime you smiled."
Gosshh ang init ng mukha ko. Ganun kalakas ang epekto niya sa akin.
"You are blushing"
Siniko ko nga. Pero ang walangya tinawanan lang ako. Kainis.
Tinawagan ko si mars dahil gusto kong malaman ang kalagayan niya. Alam kong ok na ang pamilya ni Hans kay mars pero gusto kong makasiguro.
(Hello mars)
"Hello kamusta?"
(It...IT WAS FUN!)
Nailayo ko ang telepono sa lakas ng boses nito. Sisirain pa yata yung ear drums ko.
"Ok hindi mo naman kailangan isigaw"
(Oppss! Sorry)
Narinig kong natawa si Hans sa kabilang linya.
(Ahmm thanks dahil tumawag ka. Tatawagan na talaga kita para ipaalam sayong...)
Dead bat. Sayang ano kaya yung sasabihin nun. Hindi kaya buntis? O baka pinagmalupitan ng magulang ni Hans. Nasa France pa naman sila. Kainis na telepono na to.
"Hey what's wrong?" Tanong ni Ken pagpasok ko.
"Dead bat" abot ko ng cellphone sa kaniya.
"Yun lang pala. E bakit ganyan mukha mo"
"What's wrong with my face?" Mataray kong tanong sa kaniya.
"You look---" I cut him off.
"Ugly?"
BINABASA MO ANG
Ms. Matchmaker and Mr. Heartbreaker
Teen FictionIsang taong naging tulay para sa mga taong naghahanap ng isang tunay na pagmamahal. Isang tao na walang ginawa kung hindi saktan at ibasura ang dapat ay nasa totoo nitong tadhana? Isang tao na walang ibang ginawa kung hindi bigyan ng kasiyahan ang...