''အား~~~ ကိုယ္...ကိုယ္... မင္းအထဲကို ဝင္ခ်င္တယ္ Babyရယ္....ကိုယ္႔ကိုခြင္႔ျပဳေပးပါ...''
''ဟင္႔အင္း... ဟင္႔အင္း... ကြ်န္..ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ႔ကို...အဟင္႔~~~ ဇြတ္မလုပ္ပါနဲ႔... အဟြန္႔~~~''
သူ...ဘာစကားမွမေျပာေတာ႔ပဲ ေကာင္ေလးရဲ့အရာအား အရိွန္တင္ ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ရင္း ကိုယ္တိုင္လည္း တဘက္ရဲ႕ ၾကမ္းရွမႈတို႔ႏွင္႔သာ စိတ္ေျဖကာ အရည္တို႔အား စြန္႔ထုတ္လိုက္ပါေတာ႔သည္။
သူလႊတ္ထုတ္လိုက္သည့္ တျပိဳင္တည္းမွာပင္ သူ႔ဖဝါးလည္း စြတ္စိုေႏြးေထြးသြားခ႔ဲပါေတာ႔သည္။
°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~
Kim Jonginဆိုသည့္လူကို သူအထင္ေသးခ႔ဲမိသမ်ွ တခါတည္းႏွင္႔ပင္ သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းရသြားခ႔ဲပါျပီ သူဒီလူ႔ကို သတိထားဖို႔လိုျပီ
ဒီလူက ေဆာ႔ခ်င္တိုင္းေဆာ႔ကစားခ်င္တိုင္းကစားလို႔ရမည့္ ယုန္သူငယ္ေလးမဟုတ္
အစြယ္တေဖြးေဖြး ေသြးသံတရဲရဲျဖင္႔ မာန္ဖီကာ ဆာေလာင္မြတ္ေနသည့္သားရဲတိရစာၦန္ၾကီးတစ္ေကာင္ပင္...
သို႔ေပမ႔ဲ သူဆိုသည့္ေကာင္ကလည္း အ႔ဲဒီလို အႏၱာရာယ္ရိွသည့္မီးမ်ိဳးနဲ႔မွ လွလွပပေလး ေဆာ႔ကစားျပခ်င္တာ...
အေတြးတို႔ေၾကာင့္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါး၌ ခပ္မ႔ဲမ႔ဲအျပံဳးတစ္ခုတို႔ ခ်ိတ္ဆြဲသြားၾကသည္။
သေဘာတက် တခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီးေနာက္ လက္ထဲမွ အနက္ေရာင္ဖုန္းျပားျပားေလးကိုဖြင္႔ကာ တေနရာသို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္ပါေတာ႔သည္။
''ကိုယ္မင္းရဲ့အကူအညီ လိုအပ္ေနျပီ Do Kyungsoo...အခုခ်က္ခ်င္း ဒီကိုျပန္လာခ႔ဲပါေတာ႔...''
|……………|
''ေကာင္းပါျပီ... ေလယဥ္ကြင္းကို ကိုယ္လာၾကိဳပါ့မယ္..''
°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~
တနဂၤေႏြအလုပ္ပိတ္ရက္ဆိုေပမ႔ဲ Kim Jonginဆိုသည့္လူၾကီးကေတာ႔ အလုပ္ခန္းထဲ၌ အလုပ္ရႈပ္ေနဆဲပင္
Baekhyunတို႔လင္မယား အိမ္ျပင္ထြက္သြားသည့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္လိုက္ျပီးမွ Kim Jongin၏ အလုပ္ခန္းထဲသ္ို႔ သူဝင္လာခ႔ဲပါသည္။
