ေျခတုန္လက္တုန္ျဖစ္ျပီး ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနသည္ကို ဟန္မပ်က္ေအာင္ထိန္းကာ နံနက္စာထမင္းဝိုင္းတြင္ ဝင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။
''Mornee Appa...''
သိပ္မၾကာ သူ႔ေနာက္ေက်ာမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ သားငယ္ရဲ့အသံေၾကာင္႔ သူလန္႔ဖ်တ္သြားခ႔ဲရပါသည္။
''အာ___ Mor...Mornee သားငယ္...''
သားျဖစ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုလည္း ၾကည့္ဖို႔ရာ မဝံ႔မရဲ
''အရင္ရက္ေတြက ကြ်န္ေတာ႔စိတ္ေတြ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနခ႔ဲတာမို႔ မနက္စာဆင္းမစားျဖစ္တာ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...Appa...''
''Appa...Appa နားလည္ပါတယ္...သားရယ္...! ကဲ... တို႔သားအဖ မနက္စာစားၾကစို႔ေလ သားငယ္...''
''ဟုတ္...Appaအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ျပင္ေပးပါ့မယ္...''
''ေၾသာ္...သားအဖေတြက မနက္စာစားဖို႔ေတာင္ ေစာင္႔ေနၾကျပီလား...''
ဒီအခ်ိန္ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္လာသည့္ Hunnieရဲ႕မ်က္ႏွာကို သူဘယ္လိုၾကည့္လိုက္ရမွန္းမသိ ေရခိုးေရေငြ႔အျဖစ္သာ ေနရာကေပ်ာက္ကြယ္သြားလိုက္ျပီး ေတြ႔ျမင္ခ႔ဲတာေတြကို အိမ္မက္တစ္ခုလို႔သာ သတ္မွတ္လိုက္ခ်င္သည္။
သို႔ေပမ႔ဲ သားမက္Parkရဲ႕ ညည္းညဴသံေတြ Hunnieရဲ႕ ေတာင္းဆိုသံေတြက သူ႔နားထဲကမထြက္
''အား~~~~ အြန္း~~~ ငယ္...ငယ္.... ျပီးေတာ႔မယ္...ျပီးေတာ႔မယ္... ကိုယ္ျပီးေတာ႔မယ္ငယ္ရယ္...အား~~~အား~~~''
''ျပီးလိုက္... မင္းအရည္ေတြကို ငါ့လက္ထဲစိတ္ၾကိဳက္လႊတ္ထုတ္လိုက္...''
''အား..! အား....! အား....''
နားထဲတြင္႔ ပ႔ဲတင္ထပ္ေနသည့္ စကားသံေတြေၾကာင္႔ သူ႔ရင္တြင္းမွ ခံရခက္သည့္ ေဝဒနာတို႔က စူးဝါးစြာ ကိုက္ခဲေနၾကသည္။
မခံစားႏိုင္သည္အဆုံး လက္ထဲမွ ေရဖန္ခြက္ကို အားပါးတရဆုပ္ညႇစ္ပစ္လိုက္ေတာ႔ ေရခြက္ထဲမွေရအခ်ိဳ႕ အနည္းငယ္ ေဘာင္ဘင္ခတ္သြားပါသည္။
''Appa...ဘာျဖစ္လို႔လဲ...''
''အြန္...အင္....ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...''
