Yan Benimle [bxb]

[2] Beklenmedik

Bölüm atlamadan oy verirseniz çok sevinirim. Keyifli okumalar❤

Yazar Anlatıcı...

Hayatta kurduğumuz planlar her zaman istediğimiz gibi gitmezdi. Planımız ne kadar kusursuz olursa olsun. Hep beklenmedik bir olay karşımıza çıkardı. Tıpkı Barlas'ın karşısına çıktığı gibi. Barlas onların içinde bir köstebek olduğunu çok önceden öğrenmişti. Her şeye tolerans gösterebilirdi ama ihanet... İhanet onun kitabında ölümle sonuçlanırdı. Aklı hala genç adamdaydı Barlas'ın. Bütün olup biteni görmüştü. Ama emin olduğu bir şey vardı. Genç çocuğun gözlerindeki o bakış. O bakış aslında çoğu şeyin sesi olmuştu genç çocuğun sessizliğine rağmen. O bakışlar da korku vardı her şeyden önemlisi. Korkan bir insana her şey yaptırılabilirdi çünkü. Genç çocuk onları asla ele vermezdi. Barlas'ın sözü vardı ona. Tanışmaya gidecekti ve kendini ona en keskin haliyle tanıtacaktı.

Genç çocuk son 1 haftadır hâlâ yaşadığı şeyi atlatamamıştı. Sanki her an her yerden o ölüm saçan yeşiller çıkacak gibi hissediyordu. Diken üstündeydi 1 haftadır. Doğru dürüst yemek yiyemiyor, uyuyamıyordu. Ne zaman gözlerini kapatsa o ölüm saçan yeşiller gözünün önüne geliyordu. Evden dahi çıkamıyordu korkusundan. 1 hafta olmuştu ama hâlâ bir şey olmamıştı. Tetik halindeydi genç çocuk. 1 haftadır yalan söylüyordu hastayım diye ama artık kaçacak yeri kalmamıştı. Annesi onu zorla okula yolluyordu.

"Annem kalk hadi geç kalacaksın okula."

"Anne hastayım diyorum neden anlamıyorsun."

"Hiç bir şeyin yok kuzum. Hadi hazırlan hemen kahvaltıya bekliyorum." Oflayarak kalktı yataktan genç çocuk. Hazırlanıp aşağıya indiğinde çoktan kahvaltının başladığını gördü. Yerine geçip tabağıyla oynamaya başladı ta ki babasının sert sesini duyana kadar.

"Yemeyeceksen kalk!" Daldığı yerden sıçrayarak kalktı Deniz. Onlar 1 haftadır ne çektiğini bilmiyorlardı. Deniz hiç bir şey söylemeden masadan kalktı ve kapıya gidip ayakkabılarını giyerek çıktı.

"Seni seviyorum kuzum."

"Bende seni annecim." Babasıyla pek anlaşamazdı genç çocuk. Ailesine eşcinsel olduğunu söylediğinde çok tepki almıştı babasından. Belki evden kovmamıştı ama eski gibi olamamışlardı. Annesi her zaman yanındaydı bunu biliyordu. Kendisine destek dahi olmuştu. Hızlı adımlarla merdivenlerden inip sahil yolundan okula gitmeye başladı. 20 dakika uzaklıktaydı okulu. Sahildeki insanları izledi bir süre. Koşan insanları, spor yapanları ya da oturup denizi izleyenleri. Hepsi huzurlu görünüyordu. Bende öyleydim diye geçirdi içinden. 1 hafta öncesine kadar...

Son dersin de zili çaldığında başını zorla kaldırdı Deniz sırasından. Başı inanılmaz ağrıyordu. Eşyalarını toplayıp çıktı sınıftan. Okuldan çıkıp yürürken içinde garip bir his vardı genç çocuğun. Sanki biri tarafından izleniyor hissi vardı üzerinde. Kafasını hızlıca etrafında gezdirip bakınmaya başladı. Az ileride bir adamın ona bakarak telefonda konuştuğunu gördü. Bu kesinlikle o adamın adamı olmalıydı. Hızlı adımlarla arkasına bakarak ilerlemeye devam ederken yanlış sokağa girdiğini anlayamadı. Çıkmaz sokak olduğunu anladığında geri dönüp gidecekti fakat ensesinde hissettiği nefes ile vücudu kaskatı kesilmişti. Nefes alamıyordu sanki. Usulca kulağına doğru üfledi arkasındaki beden nefesini ve dudaklarını aralayarak konuştu.

"Deniz Aksoy." Belinde hissettiği elle kalbinin çıkacağını hisseti genç çocuk. Beklenmedik bu olay karşısında çivilenmişti olduğu yere. Korkudan kulakları uğulduyordu artık.

"Seninle tanışmak için sabırsızlanıyorum."

Selamlaarrr. Ben geldim. Destek olursanız çok sevinirim.

Love u all❤

26.01.2021