Yan Benimle [bxb]

[19] Kalpsiz

Medya; Deniz❤

Kontrol etmeden atıyorum sorun varsa kusura bakmayın. Keyifli okumalar❤

Hızlı adımlarla koşuyordum ormanda. Nefesim kesiliyordu artık. Yeterince uzaklaştığıma emin olduktan sonra ağaçtan destek alarak durdum ve soluklanmaya çalıştım. Peşimden gelen adım seslerini duymamla yeniden koşmaya başladım. Ayağım yerde duran dal parçasına takıldığı için dizlerimin üstüne düşmemle kafamı yanda duran büyük kayaya çarpmam bir oldu. Elimle çarptığım yere dokununca kanadığını fark ettim. Ayak sesleri oldukça yaklaşmıştı. Şu an başımı düşünecek durumda değildim. Gözerimi etrafta hızlıca gezdirerek kaçacak bir yer aradım. Birazcık uzakta sisten zor da olsa küçük bir kulübe gözüküyordu. Hızlı adımlarla oraya doğru koştum ve nihayet vardım. Arkamdan gelen ayak sesleri sonunda kesilmişti. Sanırım onları atlatmıştım. Kapıdan içeriye girdiğimde şömine etrafı hem ısıtıyor hem de aydınlatıyordu.

"Merhaba, kimse var mı?" şöminenin içinde yanan ateşin sesinden başka bir ses yoktu. Yanan şömineye doğru yaklaştım ve oturup ısınmaya başladım. Gözlerimi etrafta gezdirince duvarda asılı duran ilk yardım çantasını fark ettim. Çantayı aldım ve yarama güzelce pansuman yaptım. Etrafı izlemeye başladım. Çok geniş bir salonu vardı. Koyu rengin hâkim olduğu salonda açık olan tek şey beyaz koltuklardı. Yanan ateşi izleyerek yaşadığım şeyleri düşünmeye başladım. Pek güzel hayatım yoktu eskiden ama şimdi o bile elimden uçup gitmişti. Alevleri seyretmek uykumu getirirken kanepeye uzandım ve gözlerimi kapattım. Kulağıma dolan sesler ile gözlerimi araladım. Karşımda kesinlikle böyle bir manzara beklemiyordum. Barlas ve Ali buradaydı ve gözümün içine baka baka sevişiyorlardı.

"Ahh Barlas daha hızlı aşkım."

"Geliyorum bebeğim." İkisinin de sesleri odada yankılanırken kulaklarımı kapadım. Bu iğrenç görüntüyü ne görmek ne de duymak istiyordum. Kapıdan çıkacağım sırada güçlü bir el tarafından tutulmuştum. Bu tabi ki Barlastan başkası değildi.

"Bırak kolumu!" Dedim yüksek çıkan sesimle.

"Olmaz bebeğim. Gel özledim seni. Sen özlemedin mi?"

"Çek ellerini üstümden."

"Yapma güzelim sende benim için yanıyorsun. Sende beni deli gibi özledin itiraf et."

"Bana bunu neden yaptın Barlas? Neden onunla yattın ha neden? Çok mu hoşuna gitti canımı yakman? Çok eğlendin mi?" Sinirden hızlı hızlı konuşmuş, nefesim yetmemişti. Dudaklarına o çekici gülümsemesini yerleştirdi ve bana doğru birkaç adım daha attı. Artık nefesleri dudağıma çarparken o sadece gözlerime bakıyordu.

"Çok eğlendim bebeğim. Senin acı çekişini görmek bana inanılmaz zevk verdi. Biliyor musun göründüğünden de aptalsın. En başından beri oyundu benim için. Ali ile iddiaya girmiştik ve kurbanımız sendin. Seni kendime aşık etmem gerekiyordu ve hiç zorlanmadım. Böyle bir aptalı aşık etmek bebek oyuncağıydı benim için." Gözlerimin dolmasını engelleyemiyordum. Her şey oyunmuş. Bana olan ilgisi, bakışları, sevgisi. O an kendimden nefret ettim. Yok olmayı diledim o an. Küçük bir kahkaha duyduğumda bakışlarımı oraya çevirdim.

"Ya aşkım gitmesene üstüne. Baksana ağlayacak birazdan. Yazık inanmış sana gerçekten nasıl bakıyor baksana zavallım." Barlas'ın dediklerine karşı Ali'nin söyledikleri canımı yakmamıştı bile. Artık sabrım buraya kadardı. Arkamı bir anda döndüm ve Barlas'ın ellerinden kurtularak Ali'ye doğru yürüdüm. Yüzüne attığım tokatla beraber sendeleyerek geriye düştü. Bende üstüne çıkarak yüzüne tokat atmaya başladım. Kendimi kaybetmiş gibi vuruyordum yüzüne.

"Ahh çekil üstümden. Barlas al şunu üstümden."

"Hahaha noldu ağlayacak mısın yoksa? Aaa Barlas'ı gel kurtar sevgilini elimden yiyorsa. Seni elimden kimse alamayacak." Diyerek bu sefer saçlarını çekmeye başladım. Yüzü kıpkırmızı bir şekilde bağırıyordu. O bağırdıkça ben daha çok asılıyordum saçlarını. Onun çığlıkları o kadar güzel geliyordu ki kulaklarıma. Içimdeki bu yönümü ilk kez keşfediyordum. Belki yanlıştı ama bana çektirdikleri için bunu çoktan hak etmişti. Yüzüne indirdiğim yumruk ile en sonunda bayılmıştı. Üzerinden kalkıp Barlas'a döndüm ve gülümsedim.