Yan Benimle [bxb]

[20] Vazgeçmem!

Hellooo bu sefer de buraya yazayım dedim kdnsksks. 10K olmayı bekleyemedim ve sizi de bekletmek istemedim. Bir önceki bölümde herkes rüya demişti öncelikle evet her şey rüya. Asla kıyamam ben bebeklerime. Angst sevmiyorum yani korkulacak bir şey yok. Tam gaz devam dksnskssm. Keyifli okumalar❤❤

Aldığım zar zor nefesle bile içime toprak geliyordu. Sanırım bu kez ölecektim burada. Onunla tanıştığım günden beri peşimde sürekli bir şeyler ya da birileri vardı. Hayatım alt üst olmuştu. Aldığım kesik nefesler yetmiyordu artık. Gözlerimi açık tutamıyordum. Dayanamıyordum daha fazla. Aklıma sadece annem gelmişti. Özür dilerim annecim. Her şey için...

Vücudum sallanıyordu. Gözümü açıp bir iki saniye etrafı sorguladım. Evdeydim ve güvendeydim. Kaan başımda oturmuş endişeli gözlerle bana bakıyordu.

"Deniz iyi misin? Delirmiş gibi bağırıyordun. Çok korktum bir şey oldu sandım." Gördüğüm rüyanın etkisiyle daha doğrusu kâbusun etkisiyle konuşamıyordum. Başımı aşağı yukarı salladım evet anlamında. Kafede yaşanan olay beni fazlasıyla etkilemiş olmalıydı.

Flashback

Odaya doğru giderken içimde tuhaf bir korku vardı. Ya oysa, ya beni bulduysa diye. Kapının arkasında durduğumuzda Kaan beni durdurarak açık kapıdan içeriye baktı. Vücudu gerilmişti görebiliyordum.

"Deniz içeride maskeli birisi var. Sanırım hırsız. Polisi ara hemen."

"Tamam telefonum masada kaldı. Alıp geliyorum hemen dikkat et." Kafasını salladı. Hemen koşup polisi aradım. Telefonla konuşurken uzakta gördüğüm yüz şaşırmama neden olmuştu. Tam emin olamıyordum ama Mahmut'a benziyordu. Eğer Mahmut burdaysa o da burada mıydı? Onu izlediğimi fark edince hemen arkasını dönerek uzaklaştı. Bulmuşlar mıydı beni? İçeriden gelen seslerle hemen odaya koştum.

"Yaklaşma dağıtırım beynini?" Kaan'a silahını doğrultmuş öylece bakıyordum.

"Bak onu bırak kasada para var istediğini al ve git. Bırak onu lütfen."

"Kes lan sesini. Git parayı getir bana yoksa öldürürüm onu." Hemen kafamı sallayıp kasaya geldim. İçinde ne kadar para varsa bulduğum torbanın içine koyup içeriye döndüm.

"Hepsi burda. Şimdi bırak onu lütfen." Kaan'ı yere fırlatıp tam kaçacağı sırada gelen polislerle olduğu yerde kaldı. Kaan'dan yüzüne yediği yumrukla yeri boyladı. Polislerle beraber bizde karakola gittik ve ifadelerimizi verdik. Çok yorucu bir gün olmuştu. Hemen eve gidip uyumak istiyordum.

Flashback bitti

"Kaan benim sana bir şey söylemem lazım." Gördüğüm kişiyi birine anlatmam gerekiyordu.

"Söyle dinliyorum."

"Ben bugün birini gördüm kafenin biraz uzağında. Polisle konuşurken dikkatimi çekti. Sanırım Barlasın adamı Mahmut'tu. Yüzünü tam seçemedim ama ona benziyordu. Sence beni bulmuşlar mıdır?"

"Sanmıyorum Deniz. Belki de benzetmişsindir. Bulsalar bu zamana kadar bulurlardı bence eli kolu uzundur onun." Bir müddet söylediklerini düşündüm. Sanırım haklıydı ama yine de emin olmam lazımdı.

"Evet haklısın. Benzettim galiba ben. Sen neden geldin?"

"Rüya görüyordun galiba. Bağırdın bende bir şey oldu sandım. Merak ettim seni." Buraya geldiğimden beri bugün ilk kez Kaanlarda kalmıştım.

"Tam bir kâbustu. Yerimi yadırgadım galiba o yüzden. Seni de uykundan ettim kusura bakma."

"Sorun değil. Hadi uyu geç oldu zaten. İyi geceler."