Yıldızlara Bak💫

💫27. Bölüm💫

👆🏼şarkıyı açmayı unutmayın

Selaaaaaaam

Ben geldimmm:)

Nasılsınız kuzular?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum🥺❤️

Elimdeki dosyalarla odamın kapısında kalmıştım. Dosyaların Miraç'a gitmesi gerekiyordu. Ama gidersem cevap vermek zorunda kalıcaktım. Derin bir nefes alıp odamın kapısını açtım. Küçük adımlarla Miraç'ın odasına ilerledim. Kapıyı birkaç kez tıklattım. Ses gelmeyince kafamı kapıdan içeriye uzatıp içeriye bakındım. Miraç odasında değildi. Hain bir sırıtışla içeriye süzüldüm. Dosyaları masasına bıraktım. Odaya son kez bakıp çıkacaktım ki muhtemelen Miraç'a çapmamın etkisiyle duraksadım.

-Odamı mı karıştırıyordun sen?

Alaylı bir ses tonuyla bana baktığında aramızdaki mesafeyi biraz açıp gözlerimi hafiften ona çevirdim.

-Hayır. Dosyalar...dosyalar vardı onları bıraktım.

Miraç'ın yanından çekilip gidecektim ki bir kolunu duvara sabitlemesiyle gözlerimi ona çevirdim.

-Sence de artık konuşmamızın zamanı gelmedi mi?

Usulca kafamı sallayıp duvara sırtımı dayadım. Olsun bitsin artık!

-Tamam.
-Ne tamam.
-Birbirimizi tanıyalım.
-Ciddi misin?
-Dalga geçer gibi bi halim mi var?
-Hayır...yani...ben...şaşırdım.
-Kolunu çekersen odama gitmem lazım. Hem biri gelse...

-Miraç be...

Şom ağızımı eşşek arıları soksun. Bir daha konuşamayayım. Hayır ya! Allahım niye ben. Niye ben ya! Miraç kolunu hızlıca çekince bende hızlıca ondan uzaklaştım. Ben kapıya arkamı döndüm. Saçımı başımı yolmak istiyordum şuan.

-Bu kapı niye çalınmıyor Merve!
-Bben kapı aralık olunca...
-Ne var söyle.
-Adem bey toplantıyı yarına erteledi de.
-Tamam çık şimdi.

-Hadi ama Deniz o kadar da kötü yakalanmadık.

Yapabildiğim en kötü bakışı ona attım. Ellerini kaldırıp alt dudağını dişledi.

-Tamam bişey demedim.
-Bütün hastane öğrenecek farkındasın dimi?
-Öğrensinler.
-Aramızda hiç bir şey yok.
-Oda olur.
-Pisliksin Miraç.
-Senin ağızından duymak... güzelmiş.
-Gidiyorum ben.
-Gitme desem kalır mısın?
-Yok artık daha neler.
-Akşam müsait misin?
-Bu akşam kızlara sözüm var.
-Peki.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz.

Odadan çıkınca kapıya yaslanıp derin bir nefes aldım. Dudaklarımda aptal bir sırıtış olmuştu. Hemen eski halime dönüp odama döndüm. Çantamı alıp acil çıkışından dışarıya çıktım. Karşıdaki banklardan birine oturup güneş gözlüklerimi gözüme taktım ve Toprak'ı beklemeye başladım.

-Şu coolluğa bakın.

Kafamı öne eğip gözlüğümü biraz indirdim. Üst kısımdan Toprak'a bakıp küçük bir kahkaha attım. Oda kahkaha atınca olduğum yerden kalkıp yanına ilerledim.

-Niye haber vermedin. Daha erken inerdim.
-Biraz hava almak iyi geldi.
-Pekala öyleyse.
-Gidelim mi?
-Gidelim.

Benim arabama doğru ilerledik. Ben sürücü koltuğuna geçince Toprak'ta yan koltuğa geçti.

-Nereye gidiyoruz?
-Kaptan sensin.
-Bana bırakıyorsun yani?
-Aynen öyle.
-Peki.

Otoparktan çıkıp anayola girdim. Deniz kenarına gelince arabayı güvenli bir yere park edip arabadan indim.