💫30. Bölüm💫

98 7 3
                                    

👆🏼şarkıyı açmayı unutmayın

Selaaaaaaaam

Nasılsınız kuzular?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum🥺

Ordan ayrılalı neredeyse 2 saat olmuştu. Ama ben kendimde değildim. Aklım almıyordu. Ya birgün benim başıma gelirse ya senin başına gelirse? Kim verecek hesabını?

-Deniz?
-Konuş benimle güzelim. Atma içine.
-Git Toprak.
-Ha?
-Hastaların var hem iyiyim ben kafam dağınık sadece. Hem bu kadar yardım ettin zaten.
-Saçmalama Deniz. Zor anında yanında olmayacaksam ne zaman yanında olucam? Hem o adama kendim cezasını verecektim de...
-Saçmalama. Kendini yormana değmez onu gibi pislikler.

Yorgundum ama uykum yoktu. Oturduğum yerde sırtımı kayaya yasladım. Üstümdeki gökyüzünü izledim.

-Saçların yerleri süpürüyor.
-Kesicem zaten bişey olmaz.
-Kestirme.
-Neden?
-Uzunken daha güzeller.

Yüzümde oluşan utangaç ifadeyi saklayıp kafamı denize çevirdim. Toprak'ın fısıldamasını duydum.

-Biliyor musun? Denize ve gökyüzüne zaafım var.

Gülümseyerek ona baktım. Deniz ve gökyüzü... aşıktım bu ikiliye. Beraber oturduğumuz yerden kalkıp arabaya bindik.

-Eve bırakayım seni dinlen biraz.
-Hastalar?
-Hallettim ben merak etme sen.
-Teşekkür ederim.
-Ne demek güzelim.

Toprak bana göz kırpıp önüne dönünce yüzümde aptal bir sırıtış oldu. Önüme dönüp yolu izledim. Eve gelince tekrar teşekkür edip eve girdim. Dolaptan çikolatalı dondurmayı alıp salona geçtim. Televizyondan bişeyler açıp dondurmamı yemeye başladım.

-Deniz?
-Erken geldin?
-Hastam yoktu öğleden sonra. Sen niye burdasın?
-Karışık boşver.
-Kaşık alıp geliyorum bitirme sakın.
-Bitti bile.

—————————————————

7 temmuz:
Sabah Naz'ı evde göremeyince şaşırdım diyemeyeceğim çünkü şaşırmadım. Bugün benim doğum günümdü. Ve Naz'ın bir şeyler karıştırdığını anlayacak kadar zekiydim. Mutfakta kendime bir şeyler hazırlayıp mideme indirdim. Evi silip süpürdüm. En son ılık bir duş alıp odama geçtim. Naz akşam yemeğe çıkacağımızı söylemişti. Saat iyice yaklaştığı için dolabımı açıp akşam için birkaç parça seçtim. Üzerime kalın askılı bel kısmından vücuduma tam oturan siyah üzeri inci taneleriyle kaplanmış elbisemi giydim. Saçlarımı tararken aklıma Toprak'ın sözleri gelmişti. Saçlarımı uzun ve salık seviyordu. Neden bilmem ama saçımı toplamak istemedim. Saçımı kurutup düzgün bir fön çektim. Makyajımı da tamamlayınca çantamı ve telefonumu alıp kapıya yürüdüm. Ayağıma siyah stilettoları geçirip evden çıktım. Anayola kadar yürüyüp bir taksi çevirdim. Naz'ın verdiği adrese ulaşınca taksiden indim. Sokak sadece benim topuklularımın çıkardığı sesle doluydu. Etraftı kolaçan edip demir kapıyı ittirdim.

-Naz?
-Naz nerdesin?

Ellerimle duvarlardan yardım alarak içerideki odanın birine girdim. Işığı açınca karşımda gördüğüm kişiler hiç beklemediğim insanlardı. Hep bir ağızdan doğum günümü kutlarken ben şok olmuştum.

-Anne? Baba?
-Kızım.

Minik adımlarla annemlerin yanına gidip onlara sarıldım.

-Doğum günün kutlu olsun bitanem.
-İyi ki varsınız.
-İyi ki doğdun bacımsu.
-Teşekkür ederim abicim.
-İyi ki doğdun canım benim.
-Sağol ablam.

Ailemle bol duygusal bir selamlaşmadan sonra önümde duran arkadaşlarıma baktım. Naz, Toprak, Bora, Gamze, Ceren, Aleyna, Melih.

-İyi ki doğdun küçüklüğüm, tek dostum, kardeşim, arkadaşım, iyi ki doğdun.
-Seni yerim.
-Bencede ye sizinkilerle Bora'yı aynı ortama sokmuş olmak beni öldürüyo.
-Salak.

-İyi ki doğdun yenge.
-Yenge? Baldız olmasın o?
-Her neyse.
-Teşekkür ederim eniştecim.

-İyi ki doğdun güzelim.
-Teşekkür ederim beyefendi.
-Rica ederim hanımefendi.

Toprak bana göz kırpınca hafif kıkırdayıp diğerleriylede selamlaştım. Ablam elinde pastayla bana yaklaştı.

-Dilek tut önce.

Uzanıp Naz'ın elini tuttum. Gözlerimi kapattım.

"Yanımdakilerle çok daha güzel günlere"

Gözlerimi açıp pastayı üfledim. Annemler pastayla ilgilenmeye gitmişti. Bende ortalıkta dolanıp gördüklerimle konuşuyordum.

-Deniz'cim bi gelir misin?
-Tabi Bora.

Annemlere gülümseyip Bora'nın yanına ilerledim.

-Deniz baban ne yapsam beni sever?
-Nasıl yani?
-Ya baksana adam resmen benden nefret ediyor.
-Bak şimdi düşün, kızın geliyor sana evlenmek istediğini ve damadını göste...
-Hah! Benim kızım...
-Anladın mı?
-Anlamaz olaydım.
-Allah kolaylık versin eniştecim.
-Sağol.

Pastaları yedikten sonra Naz'ın hediye zamanı diye bağırmasıyla cidden çok utanmıştım. Çünkü insanların bana zorla yada isteyerek bir şey almasını sevmiyordum. Ki bugün zorunluluktan alıyorlardı. Önden çocuklar hediyelerini verip gittiler. Annemler olduğu için biraz mesafeliydim.

-Al bakalım.
-Ne gerek vardı ki.
-Partiye hediyesiz gelemezdim baldız.

Bora'nın hediyesini kenara koyup Toprak'a döndüm.

-İyi ki doğdun, iyi ki hayatıma girdin deli kız.
-Teşekkür ederim. Sende iyi ki hayatımdasın akıllı oğlan.

Toprak kıkırdadığında bende hafif güldüm. Siyah ince bir kutunun içinde bir kitap vardı.

Kaşlarımı çatıp Toprak'a baktım o ise meraklı gözlerle yüzümü inceliyordu. "William Shakespeare" yazdığı "Romeo ve Juliet" kitabıydı. Kitabın ilk sayfasını açınca bir zarf çıktı. Kitabı ve kutuyu masaya bırakıp zarfı açtım. İçinden bir not ve iki tane uçak bileti vardı.

"Aşkın hafif kanatlarıyla aştım bu duvarları,Durduramaz sevgiyi çünkü taştan sınırlar;Hem aşkın isteyip de başaramadığı ne var!" Eğer aşka inanmak istiyorsan onların şehrinden başlaman gerektiğini düşündüm:)

Notu okuduktan sonra biletleri elime alıp inceledim. İtalya-Verona'ya iki tane uçak biletiydi. Şoktan cevap veremiyor sadece nota ve biletlere bakıyordum.

-Ttoprak.
-Hı?
-Ne yaptın sen?

Toprak cevap vermeden boynuna atladım. Hayatımda ilk defa bu kadar anlamlı bir hediye alıyordum. İlk defa birisi benim için bu kadar çaba harcıyordu.

-Deniz annenler buraya dönmeden ayrılmamız gerekiyor.

Annemler aklıma gelince hızlıca Toprak'tan uzaklaştım.

-Bben, çok teşekkür ederim. Daha önce hiç bu kadar anlamlı bir hediye almamıştım.

-Sıra bendeeeee!

Toprak cevap veremeden Naz beni ellerimden tutup kendine çevirdi.

-Al bakalım.

Elimdeki kutuyu açıp içindekine özenle baktım. Minik fotoğraflar basan makinalardan almıştı.(İnstax gibi düşünebilirsiniz).

-Beraber bol bol fotoğraflı bir yılımız olsun kuzu.
-Gel buraya şapşal.

Naz'ı kendime çekip sarıldım. Gece geçde olsa bitmişti. Ve benim hayatımdaki en güzel doğum günüm olmuştu.

Bu bölümde burda bitti:((

Bölüm nasıldı kuzular?

Desteklerinizi bekliyorum❤️

Bir sonraki bölüme kadar görüşürüz;)

Yıldızlara Bak💫Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin