Yıldızlara Bak💫

💫32. Bölüm💫

👆🏼Şarkıyı açmayı unutmayın

Selaaaaaaaaam

Nasılsınız kuzular?

Sevgililer gününüz kutlu olsun canem okurlarım😌❤️

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum🥺

-Nereye daldın öyle düşünceli düşünceli?

Toprak gülümseyerek bana dönünce içim bi garip oldu. Bu günlerde biraz gariptim. Kendimi çözemiyordum.

-İyi misin sen?
-Hıhı.
-Sanki aklın başka bir yerlerde?
-Aklım değil ama kalbimin başka yerde olduğu kesin.
-Hey. Kelime oyunu yapmayı kes düzgün anlat bakayım.
-Aşık oldum kız.
-A...aşık mı oldun?

Hani böyle olur ya bazen kaburgalarınızdan birinin kırılıp tam kalbinize battığını hissedersiniz. Yada öyle düşünmek isteriz. Niye tam şuan kalbim acıyor? Yoksa ben...

-Sanırım.
-Ben tanıyor muyum?
-Tanıyorsun gibi.
-Kim?
-Şimdilik bende kalsın.
-Gıcık.
-Sence söylemeli miyim?
-Bana sorduğuna emin misin?
-Sen kendini kandırıyorsun Deniz. Sen aslında birine güvenip, hayal kırıklığına uğramaktan, bağlanmaktan, aşk bittiğinde sonunda getirdiği şeylerden korkuyorsun.
-Aşk biter mi peki?
-Eğer sağlam değilse biter.
-Sağlam?

Açıklamasını istiyordum. Gözlerine diktim gözlerimi oda bana bakıyordu.

-Eğer birbirlerine baktıklarında bile kalpleri hızlanıyorsa, kaybetmekten korkuyorsa.
-Ya birgün hepsi biterse.
-Bitmeyecek.
-Biterse?
-İnat keçi.

Güldüm. Toprak'la böyle konuşmayı seviyordum. Toprak'la olmak beni mutlu ediyordu. Onun yanında gülüyordum. En önemlisi ona güveniyordum. Onu kaybetmekten korkuyorum. Sanırım ben Toprak'a aşık olmuştum. Evet evet. Çok yanlış bir şey yapıp ona aşık olmuştum. Gözlerimi Toprak'tan çektim. Olmazdı. Başkasına aşıktı. Bunu kendime yapamazdım. Uzun süre etrafı izledik. Konuşmadım. Konuşmadı.

-Toprak hocam bi gelebilir misiniz?
-Geliyorum.

Toprak içeriye girince gözümden birkaç damla ard arda düştü. İlk defa ya! İlk defa birine aşık olmuştum ama o başkasına aşıktı. Başkasına... İçeriye girip odama geçtim. Kapımı kapatıp kapıya dayandım. Bacaklarım beni taşıma görevini bırakınca dizlerimi kendime çekip kapıya yaslandım. Sesizce aktı gözyaşlarım. Kendimi toparlayıp koltuğa uzandım. Aradan ne kadar geçti bilmiyorum ama kapımın tıklanma sesimi duydum.

-Gel.
-Yemek yemiyor musun?
-Aç değilim.
-Sen? Aç değilsin?
-Evet.
-Yeme beni.
-Niye beni benden daha iyi tanıyorsun?

Gözünün önüne düşen kıvırcık saçlarını üfleyerek havalı bir bakış attı.

-Biliyoruz kızım bizde bişeyler.
-Aptal.
-Kalk hadi.

Kalktım. Peşinden aşağıya inip yemeğimi yedim. Hastaları kontrol edip odama döndüm. Telefonumu şarjdan çıkarıp Naz'ın attığı sayısız mesaja cevap verdim.

-Benden mi kaçıyorsun sen?
-Yoooo.
-Ne zaman arkamı dönsem yok oluyorsun da.
-Hastalara bakmaya gitmiştim.

Anladığını belli ederek çaprazımda duran koltuğa oturdu. Hafif bir sohbet dönüyordu aramızda. Bazen o soruyor bazen ben. Gözlerimi diktiğim tavandan çekip Toprak'a baktım. Uyumuştu. Kafasını koltuğa yaslamış masum bir şekilde uymuştu. Gülümseyerek yanına ilerledim. Hafif kıvırcık olan saçları yüzüne dökülmüştü. Kemikli çenesi gevşemiş göz kapakları kıpırdamaksızın kapalı duruyordu. Ellerim gözlerinin üstüne düşmüş saçlarına gitti. Uyandırmadan saçlarını geriye ittim. Birden belimde hissettiğim ellerle gözlerim şokla açıldı. 2 saniye içinde Toprak'ın kaslı göğüsünde kendimi bulunca yutkundum. Uyku mahmuru olduğu için yaptığının farkında değildi. Geriye gitmek için yavaşça doğruldum. Toprak ellerini sıkılaştırdı.