Bölüm 19: Geri dönüş

189 91 46
                                    

İpucu beni hiç beklemediğim bir manzara ile karşılaştırmıştı. Gördüklerim karşısında ilk önce büyük çaplı bir şok geçirsem de,istemsizce gözlerimden akan yaşları silip,kendimi toparlamaya çalıştım.

"Drake,sence o yaşıyor mu?" dedim titreyen sesimi dizginleyemeden.

"Evet Triss,onlara bir şey olmayacak! Merak etme! " diye beni teselli etmeye çalışıyordu. Ama yüz ifadesiyle,söyledikleri bir-birile tezat halindeydi. Onun bu haline aldırmayıp,ilk adımı attım. Tabutun kapağını tekrar kaldırdıktan sonra tam babamın göğsündeki hançeri çekecekken,göğsü bir anda alev almaya başladı.

 Tabutun kapağını tekrar kaldırdıktan sonra tam babamın göğsündeki hançeri çekecekken,göğsü bir anda alev almaya başladı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Elinde gün ışığı yüzüyünün olmadığını görünce,panik halde Drake'e "Hemen pencerini kapat!" diye bağırdım. Babam dudaklarını hareket ettirince,hâlâ yaşadığına dair umut doldu içime.
Ona yaklaşıp,alev almış göğsüne aldırış etmeden,ellerimi kalbine saplanmış hançere sardım. Elimden çıkan cızırtı seslerini ve acını umursamadan,tek nefeste hançeri vücudundan çıkarıp,odanın diğer tarafına fırlattım. Alev durmuştu. Ama babam hâlâ kendine gelmemişti. Belki de zamana ihtiyacı vardı...

Annemin durumu daha kötü görünüyordu. Tüm vücudu morarmış,dudakları grileşmiş,göz altları çökmüştü. Kurtboğanlı zincirler tüm vücudunu sarmış,ona neredeyse,20 yıl boyunca işkence etmişti. Anne ve babamın bu kadar süre boyunca yaşadığı şeyler aklıma geliyorken,güçlü durmakta zorluk çekiyordum. Drake Morgana ve Antoan'ı arayıp,onlara yerimizi bildirdi. 

Bense,anneme yaklaşıp,ona dokunmadan güçlerimle tüm vücudunu sarmış zincirleri yok ettim. Ardından başımı göğsüne koyup,ağlamaya başladım sessizce. Kalbi atmıyordu. Bedeni buz gibiydi. Vücudunda yaşama dair hiç bir belirti yoktu...

Başımı kaldırıp,Drake'e bakarak,göz yaşlarımı tutamayarak "Drake,s..sanırım annem...ölmüş,kalbi atmıyor!" dedim hıçkırıklarla.

Morgana ve Antoan koşarak bulunduğumuz odaya kadar geldikten sonra,gördükleri manzara karşısında duraksayıp,şaşkınlıkla tabutlara baka kaldılar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Morgana ve Antoan koşarak bulunduğumuz odaya kadar geldikten sonra,gördükleri manzara karşısında duraksayıp,şaşkınlıkla tabutlara baka kaldılar. Morgana elini ağzına götürüp,şaşkıncasına bana baktıktan sonra, bu halimi görüp,koşup bana sarıldı sımsıkı.

Yeni Hayat ~ Melez serisi- I ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin