Yeni Hayat ~ Melez serisi- I ~

Bölüm 2: Neredeyim ben?!

Uzakta bir yerlerde beliren ışık git gide yaklaştıkça,karanlık yerini netleşmekte olan görüntülerle değiştirmeye başlamıştı. Gözlerimin önünde birleşmeye başlayan kırık kırık parçalar,saniyeler içerisinde yerini büyük bir pencere ile değiştirmişti. Daha sonra etrafa bakındığım zaman buranın hastahane gibi bir yer olduğunu anlamıştım .Ama burası hastahaneden farklı olarak birilerini iyileştirmek için gerekli eşyalar ve ilaçlarla donatılmış özel bir oda gibi görünüyordu.

Gözlerim ışığa alıştıktan sonra,yattığım yerden kalkmak için yatağın kenarındaki koldan destek alarak,yerimde doğruldum. Yapmış olduğum ani hareketle başıma dayanılmaz bir ağrı saplanınca,"Ah!" diye inledim yerimde. Beynimi ele geçiren ve en son yaşadığım olayı bana hatırlatan bu acı,neyse ki saniyeler içerisinde yok olup gitmişti. Üniversitede yaşadıklarım,en son o gizemli adamın bana doğru koşuşu ve hiç bilmediğim bir yerde uyanmam korku hissinin vücudumu ele geçirmesine neden olmuştu.

Neredeyim ben?!

Koluma takılı olan ve yeni fark ettiğim serumu çıkarıp,bir kenara attıktan sonra,ayağa kalkmaya çalıştım. Ayaklandıktan sonra,tam kapıya yaklaşıp açacakken,rüyamda gördüğüm o adam sessizce kapıyı aralayıp içerini kontrol etmeye başladı. Sanırım beni uyandırmamaktı niyeti... Beni ayakta görünce "Uyanmışsın!" dedi düz bir ses tonuyla.

"Sen kimsin?!Neredeyim ben?! "diye bağırmaya başladım panik halde.

"Korkma,benden sana zarar gelmez!Ben Edward!"

"Buraya nasıl geldim?! "dedim öfkemi dindiremeyerek.

"Üniversitenin bahçesinde bayılınca seni alıp buraya getirdim. Düşmanların tarafından dikkat çeke bilirdin. Burası bizim gibiler için özel bir okul!"

Söylediği şeylere bir anlam veremeyerek,sorularımı yağdırdım yeniden üzerine.

"Bizim gibiler derken? Ve ne düşmanı?!Ne saçmalıyorsun sen ya?!"

"Hiç bir şeyden haberin yok öyle değil mi?"

"Ne...neden haberim yok?!"

"Kurtadamlar,vampirler,cadılar,iblisler"

Söylediği saçmalıklar karşısında benden büyük bir kahkaha çıkınca,Edward düz düz baktı suratıma anlamsızca.

"Dalga mı geçiyorsun sen benimle?!" dedim kendime hakim olunca.

"Sence yüzümde dalga geçer gibi bir ifade var mı?!" dedi sert bir şekilde.

"Bak!İşler çok ciddi!Seni korumam lazım!"

"Beni kimden koruyacaksın ki?Ben kendimi koruya bilirim. Kimseye ihtiyacım yok!"

"Kimden ve ya neden...Doğrusunu söylemek gerekirse,senin kim olduğunu , seni neden korumalı olduğumu ben de bilmiyorum. Bir az garip gele bilir ama..."

"İnan,deminden beri anlattığın şeylerden daha saçma olamaz!..."

"Dün gece seni rüyamda gördüm. Birisi bana seni nerede bulacağımı,seni canım pahasına olursa,olsun korumam gerektiğini söylüyordu ve seni bulduğumda bayıldığını gördüm .İnsanlara seni tanıdığımı ve hastahaneye götüreceğimi söyledim!"