Yeni Hayat ~ Melez serisi- I ~

Bölüm 4: Simülasyon

Gerçekten,neyim ben?!

Edward'ın söyledikleri karşısında büyük çaplı bir şok geçirince,hayatımın kısa bir süre de olsa durduğunu ve benim için artık her şeyin bittiğini hiss etmiştim.Suskunlaşmış,kendimde bir şey söyleme gücü bile bulamıyordum.

"Triss,iyi misin?!Triss...?!"

Edward'ın bana seslenişiyle irkilip,gözlerim karanlıktan ayrılınca,konuşmama engel olan duvar da kalkmıştı sonunda.

"P...peki ya bunu öğrenmenin bir yolu var mı?" dedim titrek ses tonumla.

Bana ne olduğu,başıma nelerin geleceği konusunda en ufak bir fikrim bile yokken,artık geleceğimin bile olmadığını,hayatımın çoktan bittiğini düşünüyordum içten-içe.

"Aslında,bir yolu var!"

Edward'ın dudaklarından dökülen kelimeler,bir az da olsun umutlanıp,hayata tutunmak için bir dal parçası bile aramak istememe yetmişti.

"Nasıl?Lütfen yardım et bana!" dedim ağlamaklı sesimle.

"Yarın bizim okula gel,seni test edeceğiz!"

"Test mi?!Ne testi?!" dedim titrek sesle.

"Bir tür simülasyon.Gelince görürsün.Şimdi gitmem lazım.Sen uyu.Yarın görüşürüz!"

"Tamam,iyi geceler!" dedim pes edercesine.

Edward gittikten sonra,sinirlerime daha fazla hakim olamayınca,göz yaşlarım firar etti yuvalarından.

Bütün bu olanlardan sonra,uyuya bileceğimi sanmadığım için, kafamı dağıtmak için aşağıya,spor odamıza indim.Koşu bandına yaklaşıp,ayarlamaları yaptıktan sonra,üzerine çıkıp,koşmaya başladım.Hızı her defasında artırmama rağmen bana normalmiş gibi gelince,sınırlarımı zorlayıp,hızı maksimuma ayarladım.Ben hızı artırdıkça,arada bir fark olmayınca,sinirlerim iyice yerinden oynamaya başlamıştı.Daha önce hiç böyle bir şey başıma gelmemişti çünkü!

Spor ayakkabımın bağının açıldığını fark edemediğim için, takılıp yere düştüm sert bir şekilde.Dizlerimden akan kanları görünce,başım dönmeye başladı hafifçe.

Dizlerimi yıkamak için hemen yan odadaki banyoya geçtim,sendeleyerek.Su ile kanı temizledikten sonra,yaradan geriye bir şeyin kalmadığını,dizlerimin sapasağlam olduğunu görünce,ayrı bir şok daha yaşadım haliyle.

Yok artık!Bu da ne?! -diye bağırdım şaşkınlıkla dizlerime bakarak.

Her ne kadar uzak durmaya çalışsam da,özel güç saçmalıklarının beni yalnız bırakmayacağı en başından belli etmişti kendini.Yaşadığım bu olay,sabrımın son damlasını da taşırınca,öğleden sonrasını beklemek için sabr bırakmamıştı bende.

Aldığım ani kararla Olivia'nı arayıp bu gün derse gelmeyeceğimi bildirdim ilk adım olarak.Edward'ın söylediği testi bir an önce yaptırıp,cevabı öğrenmem gerekiyordu.

Yukarı odama çıkıp,duş aldıktan sonra,üzerime rahat bir şeyler giyip,saçımı at kuyruğu topladım arkada.Kahvaltımı yaptıkdan sonra test için özellerin okuluna gittim taksi yardımıyla.

Okulun bahçesinde,dün fark etmediğim güvenlik sorumlusu ile karşılaşınca,görevli beni içeri alamayacağını söyledi sert bir şekilde.Bir kaç gündür yaşadığım sorunlar ve cevabını aradığım bir ton sorunun getirdiği sabrsızlık ve gerginlik bu adama karşı öfkemi kusmak için yeterli bir sebep gibi göründü bana. Tam ağzımı açıp,çıkışmak isterken,ağaçların ardından çıkıp,bize doğru yaklaşan adam gelip tam önümde durdu tek kaşını kaldırarak .