After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 132

"De laatste keer? Zie je wel Theresa! Dit is precies waarom je uit zijn weg moet blijven. Hij heeft dit eerder gedaan, ik wist het! De prins op het witte paard slaat weer toe." Hoor ik mijn moeder zeggen.

Ik kijk naar Harry en ik voel mijn vingers wegslippen. Niet weer. Ik denk niet dat ik nog meer aan kan. Niet van hem.

"Zo zit het niet mam." Zegt Harry uiteindelijk.

"Zo klinkt het zeker Harry. Ik kan je eerlijk gezegd niet geloven, ik hou van je maar ik kan je niet helpen. Dit is verkeerd, zo verkeerd." Zegt Anne en ze veegt haar tranen weg.

In dit soort situatie's weet ik mijn stem nooit te vinden. Ik wil wat zeggen, ik moet wat zeggen, maar een eindeloze lijst met dingen die kunnen verwijzen naar "de vorige keer" gaat zo snel door mijn hoofd dat ik niets kan zeggen. 

"Ik zei, zo zit het niet!" Schreeuwt Harry naar zijn moeder.

"Ik denk dat ze met haar moeder mee moet gaan." Zegt Anne en ik voel een brok in mijn keel.

"Wat?" Zegt Harry. ZIjn stem klinkt verrast.

"Ze moet gaan. Je bent niet goed voor haar Harry. Ik dacht dat je dat wel was, dat je veranderd zou zijn, maar het is duidelijk dat dat niet zo is. Ik hou meer van je dan van mijn eigen leven maar ik kan je niet toelaten om dit weer te doen. Naar Amerika gaan had je moeten helpen maar je bent toch weer hetzelfde pad ingeslagen."

"Theresa. Ik denk dat je genoeg gehoord hebt. Het is tijd om te gaan." Zegt mijn moeder en pakt mijn arm. 

Harry stapt naar ons toe en ze neemt een stap achteruit, maar heeft nog steeds mijn arm vast 

"Laat haar los, nu." Zegt hij met samengeklemde kaken.

Haar nagels drukken in mijn huid terwijl ik de laatste twee minuten probeer te verwerken. Ik had niet verwacht dat mijn moeder hierheen zou komen, de kamer binnen zou stormen en ik had al zeker niet verwacht dat Anne alweer een van Harry's geheimen heeft laten vallen. Heeft hij dit eerder gedaan? Bij wie? Hield hij van haar? Hield zij van hem? Hij zei dat hij nog nooit met een maagd geweest was, hij zei dat hij nog nooit van iemand anders gehouden heeft. Loog hij?

Het boze masker dat hij draagt maakt het moeilijk voor me om iets te ontdekken.

"Je hebt niet langer meer iets te zeggen over haar." Vuurt ze terug.

Ik trek mijn arm los van haar grip en ga achter Harry staan. Anne en mijn moeder kijken allebei afgrijzend, wanneer ik mijn vingers om zijn arm wikkel.

"Theresa, wees niet zo diom. Kom hier." Beveelt mijn moeder.

Ik blijf verstopt achter Harry, ik weet niet waarom, maar ik blijf staan. Ik zou weg moeten gaan met mijn moeder, of hem moeten dwingen te vertellen waar Anne het in godsnaam over heeft, maar ik wil eigenlijk gewoon dat mijn moeder weggaat. Ik heb een paar seconden, minuten, misschien uren nodig om te verwerken wat Harry misschien gedaan zou hebben. Ik heb hem net vergeven, ik heb net besloten alles te vergeten en verder te gan met hem. Waarom moet er altijd een geheim zijn, dat op de minst goede timing naar buiten komt?

"Theresa." Mijn moeder stapt naar me toe en Harry houdt zijn arm voor me, beschermend.

"Laat haar met rust." Waarschuwt Harry.

"Harry, het is haar dochter. Je hebt geen recht tussen hen in te komen." Zegt Anne.

"Ik heb geen recht?  Zij heeft geen recht ons appartement binnen te komen, onze fucking slaapkamer!" Schreeuwt hij. Ik pak zijn arm steviger vast.

"Dit is niet haar kamer, en ook niet haar appartement." Zegt mijn moeder.

"Dat is het wel. Zie je achter wie ze staat? Ze gebruikt mij als schild om zich te af te schermen van jou." Benadrukt Harry.