After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 141

Wanneer Harry terugkomt van het vliegveld, ben ik nog steeds wakker. Ik hoor hem zijn kleding uit doen en hij klimt terug in bed met alleen zijn onderbroek aan. Hij laat zijn armen weer om me heen glijden. Ik ben nog steeds een beetje geïrriteerd door ons eerdere gesprek maar zijn arme zijn koud en ik heb hem gemist toen hij weg was.

"Ik ga morgen weer werken." Zeg ik na een paar minuten, onzeker of hij wel wakker is.

"Weet ik." Hij is wakker.

"Is er iets mis?" Vraag ik. Iets in de toon van zijn stem klinkt verkeerd.

"Nee, ik ben gewoon moe." Zegt hij.

"Okay.. ik heb zin om weer te werken."

"Waarom?"

"Omdat ik het leuk vind en ik er een week niet geweest ben, ik mis het."

"Je werkt veel te hard." Pest hij me.

"Sorry dat ik mijn stage leuk vind en jij jouw baan niet." Glimlach ik.

"Ik vind mijn baan wel leuk, en ik had dezelfde baan als jij nu hebt maar ik liet het achter voor iets beters." Schept hij op.

"Vind je het leuker omdat je thuis kan werken?"

"Ja, dat is de grootste reden."

"Wat is de andere reden?"

"Het voelde alsof mensen dachten dat ik de baan alleen kreeg door Vance."

Dat is geen grote onthulling, maar het antwoord is eerlijker dan dat ik had verwacht. Ik had een paar woorden verwacht over hoe saai de baan was.

"Denk je echt dat mensen dat dachten?" Ik rol op mijn rug en Harry leunt op zijn elleboog om me aan te kunnen kijken.

"Ik weet het niet, niemand zei het, maar het voelde voor mij alsof ze dat dachten. Zeker nadat hij me aannam als een echte werknemer, niet als gewoon een stagiair."

"Denk je dat hij het erg vond toen je wegging om voor een ander te werken?"

"Nee, ik denk het niet. Zijn werknemers waren toch constant aan het klagen over mijn houding." Glimlacht hij. Zijn glimlach lijkt nog helderder door het ochtendlicht dat de kamer half verlicht.

"Je houding?" Vraag ik plagerig.

Hij legt zijn hand op mijn wang en kust mijn voorhoofd.

"Ja, mijn houding. Ik kan heel charmant zijn. Niks mis mee."

Ik giechel en hij glimlacht met zijn zijn voorhoofd tegen de mijne.

"Wat wil je doen vandaag?" Vraagt hij.

"Ik weet het niet. Ik wil Liam nog bellen, en ik moet nog naar de winkel."

"Waarvoor?"

"Ik wil nog met hem praten om te kijken of ik hem nog kan zien. Ik wil hem nog graag die kaartjes geven."

"De cadeautjes liggen in zijn huis, ik denk dat hij ze al open gemaakt heeft."

"Ik denk niet dat ze ze openen als wij er niet zijn."

"Dat zou ik wel doen."

"Precies." Plaag ik.

"Denk je.. wat denk je van sorry zeggen.. nouja, dat niet.. maar wat als ik hem zou bellen vandaag? Mijn vader?"

"Ik denk dat je hem moet bellen. Van mij hoef je je niet te verontschuldigen en ik weet zeker dat hij dat ook niet nodig vindt maar ik denk dat je hem wel moet laten weten dat wat er gisteren gebeurd is, niet in de weg moet staan van het begin van jullie relatie." Ik weet dat ik Harry niet teveel moet pushen.