After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 143

Ik klim van het aanrecht en zie Liam als eerste door de deur lopen, gevolgd door Karen en Ken. Ik hap naar adem wanneer ik het gezicht van Ken zie. Een grote paarse plek is te zien op zijn wang, en er zit een snee in zijn onderlip. Automatisch gaat mijn hand naar het bedelarmbandje van Harry.

"Hey." Zegt Harry en hij kijkt weg van zijn vader's gewonde gezicht.

"Het is hier prachtig." Glimlacht Karen en de drie staan bij de deur, onzeker wat te doen.

"Kom binnen. Je kan deze bij de boom leggen." Vertel ik Liam en ik wijs naar de cadeautjes in zijn armen.

"We hebben de cadeautjes die jullie bij ons hadden laten liggen ook meegenomen." Zegt Ken.

Er hangt een gespannen sfeer, geen boze sfeer, maar meer ongemakkelijk.

"Dankjewel." Glimlach ik.

Liam loopt het eerst naar de keuken, gevolgd door Karen en Ken. Harry staat zo dicht bij me dat ik zijn zenuwen bijna kan voelen.

"Hoe was de rit?" Vraag ik als poging om een gesprek te beginnen.

"Niet erg, ik heb gereden." Antwoordt Liam.

"Heb je zin om weer naar de lessen te gaan? Ik mis ze. Thuis werken is niet hetzelfde." Vertel ik hem. Soms vergeet ik dat ik nog steeds een student ben. Dat is tot ik een verslag van zoveel kantjes moet schrijven, zonder in de les aanwezig te zijn geweest. Iedereen vult ongemakkelijk zijn bord met eten, en ik krijg het gevoel dat Liam en ik het meest zullen praten vandaag.

"Ja, heel erg. Ik ben de hele vakantie verveeld geweest. Dus als het nieuwe semester start ben je nog steeds elke dag weg? Ik wil niet steeds alleen hoeven zitten."

"Nee, ik ben drie dagen in de week bij Vance, en twee dagen op het campus. Ik heb zin in de nieuwe lessen." Leg ik uit.

"Onze nieuwe godsdienst professor is jong, pas vierentwintig hoorde ik."

"Echt? Ze moet vast net haar universiteit afgemaakt hebben." Zeg ik.

"Hij." Verbetert Liam me.

"Oh." Ik glimlach en neem een hapje van mijn eten.

"Wat zijn je andere vakken?" Vraagt Ken.

"Nou, Liam en ik hebben samen wereld godsdiensten en Amerikaanse literatuur, en ik neem ook nog yoga en Frans."

"Liam, wilde jij geen yoga?" Glimlacht Karen en Liam schudt zijn hoofd met een glimlach.

Ik voel Harry's ogen branden en ik draai mijn gezicht naar hem toe. Ik weet niet wat hij denkt, maar hij kijkt niet vrolijk.

"Het eten was heerlijk." Complimenteert Karen me.

"Ik heb het niet gemaakt, Harry heeft het gedaan." Glimlach ik en ik plaats mijn hand op zijn bovenbeen.

"Echt? Het was heerlijk, Harry." Glimlacht Karen.

"Dankjewel." Antwoordt hij simpeltjes. Hij geeft haar een kleine glimlach.

Niemand lijkt te weten wat te moeten zeggen, dus ik sta op en ruim de borden op, en ik vul Harry's lege glas weer met thee.

"Dankjewel." Zegt hij stilletjes tegen me.

"Zullen we de cadeautjes openmaken?" Vraagt Liam.

"Ja." Zeggen Karen en ik tegelijk.

Stille Harry is bijna net zo ongemakkelijk als geïrriteerde Harry.

We lopen naar de woonkamer en Harry gaat op de stoel zitten. Ken, Karen en Liam gaan op de bank zitten. Net wanneer ik op de grond wil gaan zitten, pakt Harry voorzichtig mijn arm en trekt hij me op zijn schoot. Ik voel mijn wangen rood worden omdat er anderen bij zitten, en Karen probeert haar glimlach te verbergen.