After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 130

Harry's hoofd is zwaar op mijn buik wanneer het trillende geluid van mijn telefoon mij wakker maakt. Ik til hem zo voorzichtig mogelijk van me af en ik pak snel mijn telefoon om het irritante geluid te stoppen. Ik zie mijn moeder's naam verschijnen op het beeldscherm en ik kreun voor ik op beantwoorden klik. 

"Theresa?" Hoor ik haar zeggen.

"Ja."

"Waar ben je en hoelaat ben je hier?" Vraagt ze.

"Ik kom niet." Vertel ik haar.

"Het is kerst Tessa, ik weet dat je boos bent over dat van je vader maar je moet komen en kerst met me doorbrengen. Je wil niet alleen in een één of ander hotel zijn."

"Ik ga niet helemaal naar je toerijden moeder, het sneeuwt en ik wil daar niet zijn." Ik voel me een klein beetje schuldig om de vakantie niet met haar door te brengen. Ze is niet de leukste vrouw, maar ik ben alles wat ze heeft.

Ik voel Harry bewegen en hij tilt zijn hoofd iets op, net wanneer ik wil zeggen dat hij stil moet blijven, opent hij zijn mond.

"Wat is er?" Vraagt hij en ik hoor mijn moeder naar adem happen.

"Theresa Young! Wat denk je wel niet?" Schreeuwt ze.

"Ik ga dit niet doen nu."

"Hij is het, of niet? Ik herken zijn stem!"

"Ik ga nu ophangen."

Dit is een vreselijke manier om wakker te worden. Ik ga rechtop zitten en haal Harry van me af, terwijl ik mijn naakte lichaam bedek met een deken. 

"Waag het niet om op te.." Roept ze voor ik ophang.

Ik wist dat ze er een keer achter zou komen, maar ik hoopte dat het later zou zijn.

"Waar ging dat over?" Vraagt Harry terwijl hij het slaap uit zijn ogen wrijft.

"Ze belde me omdat ze dacht dat ik daar heen zou komen voor kerst."

"Oh.." Zegt hij.

"Toen hoorde ze je en nu is ze.. nu wordt ze gek." Zeg ik en ik houd mijn telefoon naar hem op om te laten zien dat ze in de afgelopen minuut al twee keer gebeld heeft.

"Je wist dat ze er een keer achter zou komen, misschien is het beter dat ze er zo achter komt."

"Niet echt. Ik had het haar beter kunnen vertellen dan dat ze je op de achtergrond hoorde."

"Het is hetzelfde. Ze zou toch wel boos geweest zijn." Hij haalt zijn schouders op.

"Alsnog." Ik ben lichtelijk geïriteerd door zijn reactie. Ik weet dat zij hem niet uitmaakt, maar ze blijft mijn moeder en ik wilde niet dat ze er zo achter zou komen.

"Nou, wat wil je eraan doen? Haar uitnodigen voor een kerstdiner?"

"Serieus?" Snauw ik.

"Just saying."

"Nou, je kan hier wel iets serieuzer over doen graag."

"Sorry." Zegt hij.

Ik verwachtte dat hij weer een opmerking zou maken, maar ik ben blij dat hij dat niet gedaan heeft.

"Wil je dat ik ontbijt voor je maak Daisy?" Glimlacht Harry.

"Daisy?" Ik haal mijn wenkbrauw op.

"Het is vroeg en ik kan even geen quote verzinnen maar je bent chagrijnig dus noem ik je Daisy."

"Daisy was niet chagrijnig. En ik ook niet." Ik kan het niet helpen om te glimlachen.

"Ja, dat ben je wel. En hoe weet je nou over welke Daisy ik het heb?"