After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 111

Ik houd mijn telefoon tussen mijn schouder en wang, terwijl ik een papieren doekje uit het apparaat in de toiletten pak en het onder de kraan houd. Mijn eyeliner is een beetje uitgelopen maar hoe zweterig ik ook ben, ik zie er beter uit dan ik had verwacht. Nadat ik hem drie keer gebeld heb, leg ik mijn telefoon naast me. Waarom in godsnaam neemt hij niet op? Hij belt me al.. Mijn telefoon trilt en valt bijna in het water van de gootsteen, waardoor ik lach. Ik heb geen idee waarom maar ik vind het wel amuserend. Harry's naam verschijnt op het scherm en ik veeg met mijn natte vinger over het scherm.

"Harold?" Zeg ik. Harold? Oh god ik heb echt te veel op.

"Tessa?" Hoor ik hem zeggen. Hij klinkt grappig.

"Is alles oké? Heb je me gebeld?" Zegt hij. God, zijn stem is hemels.

"Ik weet het niet, verscheen mijn naam op je scherm? Als dat zo is, zou er een kans kunnen bestaan dat ik het was." Lach ik.

"Heb je gedronken?" Zijn toon verandert.

"Misschien." Zeg ik en ik gooi het papieren doekje in de prullenbak.

Twee dronken meisjes komen de wc binnen lopen en één van hen struikelt over haar eigen voeten waardoor ik en haar vriendin lachen. Ze strompelen het eerste hokje binnen en ik probeer me te focussen op mijn telefoongesprek.

"Waar ben je?" Vraagt hij een tikkeltje gemeen.

"Oh, doe rustig aan, wil je?" Zeg ik. Hij vertelt me altijd 'rustig aan' te doen, dus nu is het mijn beurt.

"Tessa.." Verzucht hij, ik weet dat hij boos is maar mijn gedachten zijn te wazig om het me iets te kunnen schelen.

"Hoeveel heb je gedronken?" Vraagt hij.

"Ik weet 't niet.. vijf.. of zes. Denk ik." Antwoord ik en ik leun tegen de muur. De koude tegels voelen heerlijk tegen mijn hete huid door het dunne materiaal van mijn jurkje.

"Vijf of zes wat?"

"Sex on the beach.. wij hebben nooit seks op het strand gehad.. dat had leuk kunnen zijn." Zeg ik met een grijns. Ik wou dat ik zijn stomme gezicht nu kon zien. Niet stom.. mooi. Maar stom klinkt nu beter.

"Oh god, je bent helemaal weg." Zegt hij. Ik weet gewoon dat hij nu zijn hand door zijn haar haalt. 

"Waar ben je?" Vraagt hij opnieuw.

"Ergens waar jij niet bent." Zeg ik kinderachtig.

"Dat lijkt me duidelijk. Ben je in een club?" Snauwt hij.

"Ooooohh.. iemand is chaggie." Lach ik. Ik weet dat hij de muziek van de club op de achtergrond kan horen.

"Ik kan gemakkelijk uitvinden waar je bent." Dreigt hij.

"Waarom heb je me niet gebeld vandaag?" De woorden rollen uit mijn mond voor ik ze kan stoppen.

"Wat?" Hij lijkt van zijn stuk gebracht door mijn vraag.

"Je probeerde me niet te bellen vandaag." Ik klink wanhopig.

"Ik dacht dat je dat niet wilde."

"Wil ik ook niet, maar toch."

"Nou, ik bel je morgen wel." Zegt hij kalm.

"Niet ophangen."

"Doe ik ook niet.. ik zeg gewoon dat ik je morgen bel, al neem je toch niet op." Legt hij uit en mijn hart valt.

"Oké." Probeer ik zo neutraal mogelijk te zeggen. Waar ben ik mee bezig?

"Nou, kan je me nu vertellen waar je bent?"