After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 146

Gelukkig heeft het drie dagen niet gesneeuwd, het enige bewijs van de sneeuwval van dagen hiervoor, zijn de kleine stukjes op de stoep die nog bedekt zijn. Ik staar uit het grote raam van de lobby bij Vance terwijl ik geduldig wacht tot Harry me oppikt.

Tot mijn irritatie heeft hij me na onze ruzie over Trevor overgehaald om me elke dag op te halen en weg te brengen. Ik ben nog steeds verrast dat ik hem kalm kon houden. Ik weet niet wat ik gedaan had als Harry echt naar Trevor's kantoor was gegaan. Kimberly had dan de beveiliging moeten bellen en Harry had dan gearresteerd kunnen worden. 

Harry had hier om half vijf moeten zijn, en het is nu al kwart over vijf. Bijna iedereen is al weg en meerdere mensen hebben me aangeboden een lift te geven, inclusief Trevor die afstand gehouden heeft sinds Harry een scène geschopte. Ik wil niet dat het ongemakkelijk wordt tussen ons en ik wil nog steeds graag vrienden blijven, ondanks Harry's bevel om uit zijn buurt te blijven.

Eindelijk zie ik Harry's auto de parkeerplaats op rijden en ik stap naar buiten. Het is vandaag warmer dan de dagen ervoor, maar nog niet genoeg.

"Sorry dat ik zo laat ben, ik was in slaap gevallen." Vertelt hij me wanneer ik in de warme auto stap. 

"Het is oké." Verzeker ik hem en ik staar uit het raam. 

Ik ben een beetje zenuwachtig voor New Years Eve vanavond. Ik wil geen ruzie met Harry voor we gaan. We weten nog steeds niet wat we gaan doen, en dat maakt me gek. Ik wil de details en de hele avond uitgestippeld.

Ik twijfel of ik de berichtjes die Steph me de afgelopen dagen gestuurd heeft, moet beantwoorden. Een deel van me wil haar heel graag zien, haar en de rest laten zien dat ze me niet gebroken hebben. Ik ben voor gek gezet voor hun ogen, ja, maar ik ben sterker dan dat ze denken. Maar aan de andere kant denk ik dat het ontzettend ongemakkelijk wordt om Harry's groep vrienden weer te zien. Ik weet dat ze denken dat ik een idioot ben dat ik terug ben bij Harry.

Ik weet niet hoe ik me tegen Harry moet gedragen wanneer zij er zijn en eerlijk gezegd ben ik bang dat alles anders is wanneer we niet in onze eigen bubbel leven. Wat als hij me de hele tijd negeert, of wat als Molly er is? Mijn bloed kookt al door de gedachte.

"Ben je boos op je?" Harry's vraag haalt me uit mijn gedachten.

"Nee, het is geen groot probleem." Vertel ik hem. 

Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen en knijpt zachtjes.

"Waar wil je heen?" Vraagt hij. 

Ik had hem eerder vandaag al verteld dat ik iets nieuws wil halen om te dragen vanavond, waar we ook heen gaan.

"Het winkelcentrum. We moeten beslissen waar we heen gaan zodat ik weet wat ik moet halen."

"Wil je afspreken met iedereen of alleen wij twee? Ik wil ook best thuis blijven."

"Ik wil niet thuis blijven, we blijven altijd thuis." Glimlach ik.

Ik hou ervan om thuis te blijven met Harry, maar hij ging altijd uit, elke dag, en soms maak ik me zorgen dat als ik hem teveel binnen houdt hij zich gaat vervelen met me.

Wanneer we aankomen bij het winkelcentrum zet Harry me af bij de ingang terwijl hij gaat parkeren. Tegen de tijd dat hij Macy's binnenstapt, heb ik al drie jurken over mijn arm hangen.

"Wat is dat?" Hij haalt zijn neus op naar een geel jurkje.

"Een jurkje. Vind je het niet leuk?"

"Nee, die kleur is vreselijk." Zegt hij. 

"Je vindt elke kleur vreselijk, behalve zwart."

Hij haalt zijn schouders op en haalt zijn vingers over de stof van het goudkleurige jurkje dat ik ook gepakt heb.