After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 118

"Mam, geef haar wat ruimte. Ze is verlegen." Liegt Harry tegen zijn moeder terwijl ze me voor de vierde keer knuffelt.

"Je hebt gelijk, het spijt me. Ik ben gewoon zo blij om je eindelijk te ontmoeten. Harry heeft me zoveel over je verteld." Gutst ze. Ik voel mijn wangen rood worden terwijl ze naar achteren stapt. Het verbaast me dat ze al weet dat ik besta, ik had verwacht dat hij het een geheim zou houden, zoals gewoonlijk.

"Het is oké." Weet ik door mijn shock heen te zeggen.

"Kan.. ik uhmm.. heel even met je praten in de slaapkamer?" Stamelt Harry.

Ik knik en geef Harry's moeder een kleine glimlach voor ik hem volg naar de slaapkamer die we ooit deelden.

'What the hell?" Zeg ik zachtjes wanneer ik de deur achter me sluit. 

"Ik weet het.. het spijt me. Ik kon haar niet vertellen wat er was gebeurd. Ik kon haar niet vertellen wat ik gedaan heb." Zegt hij en hij gaat op het bed zitten.

"Ben je hier.. je weet wel, om te blijven?" Er klinkt meer hoop in zijn stem dan dat ik aankan.

"Nee.."

"Oh."

Ik zucht en haal mijn vingers door mijn haar, een gewoonte die ik van Harry heb overgenomen, denk ik.

"Nou, wat moet ik nu doen?" Vraag ik hem. 

"Ik weet het niet.. ik verwacht niet dat je er in mee gaat ofzoiets.. ik heb gewoon wat tijd nodig om het haar te vertellen." Zegt hij en hij zucht diep.

"Ik wilst niet dat je hier zou zijn." Vertelt hij me met pijn in zijn ogen.

"Ik wist ook niet dat jij hier zou zijn, ik dacht dat je naar Londen zou gaan."

"Ik veranderde van gedachten, ik wilde niet gaan zonder.." Hij dwaalt af.

"Is er een reden waarom je haar niet hebt vertelt dat we niet samen zijn?" Vraag ik hem. Ik weet niet of ik het antwoord wil weten.

"Ze was gewoon zo blij dat ik iemand had gevonden, ik wil dat niet voor haar verpesten."

Ik herinner het me dat Ken me had verteld dat hij nooit had verwacht dat Harry in staat zou zijn een relatie te hebben, hij had gelijk. Hoe dan ook, ik wil de tijd van Harry's moeder hier met haar zoon niet verpesten. Ik doe dit niet per sé voor Harry, maar voor zijn moeder.

"Oké. Vertel het haar maar wanneer je er klaar voor bent. Vertel haar niet over de weddenschap." Vertel ik hem. Ik weet dat de details van hoe zijn zoon zijn enige en eerste relatie verpest heeft haar pijn zullen doen.

"Echt? Vind je het oké dat ze denkt dat we samen zijn?" Hij klinkt meer verrast dan hij zou moeten. Ik knik.

"Dankjewel. Ik dacht voor een moment zeker te weten dat je het haar zou vertellen." Hij blaast zijn ingehouden adem uit.

"Ik zou dat nooit doen." Zeg ik en ik meen het. Hoe boos ik ook ben geweest op Harry, ik zou nooit zijn geheimen verklappen.

"Ik hoef alleen mijn was nog af te maken en dan ga ik. Ik dacht dat je hier niet zou zijn dus ik had bedacht hier te blijven in plaats van dat hotel." Ik haal ongemakkelijk mijn schouders op. We zijn hier al iets te lan.

"Je hebt nergens om heen te gaan, of niet soms?" Vraagt hij.

"Ik kan naar mijn moeder als ik dat wil. Ik wil alleen echt niet." Geef ik toe. "Maar het hotel is niet slecht, gewoon een beetje duur." Dit is het meest normale gesprek dat Harry en ik de afgelopen week gehad hebben. 

"Ik weet dat je hier niet wilt blijven, maar ik kan je geld meegeven?" Ik merk dat hij bang is voor mijn reactie van zijn aanbod.

"Ik heb jouw geld niet nodig."