After 2 (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 155

"Wat een manier om het nieuwe jaar te beginnen." Zegt Harry wanneer hij weg leunt van onze zoen. Hij rust zijn voorhoofd tegen de mijne.

"Ja." Zeg ik stilletjes.

Ik ben blij dat we beter aan het worden zijn in communiceren met elkaar en dat we zo'n groot probleem zonder schreeuwen opgelost hebben, vandaag ten minste. Ik reken gisteren niet mee.

"Het spijt me echt, het spijt me voor sommige dingen die ik gezegd heb." Vertelt hij me.

"Mij ook."  Ik wil hem vertellen hoeveel ik van hem houd en hoeveel hij voor mij betekent, hoe erg het me spijt voor wat ik gedaan heb  en dat hij geen reden hoeft te hebben om onzeker te zijn, maar wat als ik het mis heb? Wat als hij niet zo onzeker is als dat ik denk dat hij is?

"Ben je klaar om Maandag weer te beginnen met school?" Vraagt hij.

"Ja, ik ben al een tijd niet geweest. Geen echte les. Dus het zal raar zijn om niet m'n werk in te leveren en weg te gaan maar echt de les te volgen."

"Ik zou veel liever m'n werk inleveren en weggaan dan in een saaie les te zitten." Hij leunt tegen het aanrecht maar houdt zijn hand op mijn heup.

"Ik niet."

"Ja, dat weet ik, je mist het om de slimste te zijn, opschepper." Glimlacht hij.

"Opschepper?" Ik doe m'n best om geschokt te klinken.

"Je vindt het leuk om degene te zijn die alle antwoorden weet te geven, probeer het maar niet te ontkennen. Ik ken je Tess." Hij haalt zijn wenkbrauw op en grinnikt.

Ik hou van deze kant van Harry. De plagerige Harry is zo anders dan de boze Harry die dingen tegen onze muur gooit.

"Whatever." Zeg ik kinderachtig en ik lach mee.

Hij trekt me dichter naar zich toe en zijn neus raakt de mijne.

"Hoe kan je toch zoveel shit van mij aan?" Zijn stem is zacht.

"Deze keer was het mijn schuld, stop met de schuld op je nemen." Zeg ik en hij schudt zijn hoofd.

"Deze keer was het jouw schuld hè?" Hij grijnst en ik sla op zijn arm.

"Wat zei Dan's zusje nadat je sorry gezegd had?" Ik sta naar de muur achter Harry wanneer ik het vraag.

"Niet echt iets, eigenlijk. Ze gaf er niet veel om en was waarschijnlijk de tijd al vergeten dat we geneukt.. de tijd die we samen doorgebracht hadden, bedoel ik." Ik wil niet denken aan Harry die haar aanraakt en al zeker niet aan haar irritante glanzende haar. Serieus, hoe is het mogelijk om zulk glanzend haar te hebben? Misschien is het een pruik. Ik hoop dat iemand het van haar hoofd trekt.

"Tess?" Onderbreekt Harry mijn gedachten.

"Huh?"

"Hoorde je me? Waarom ben je zo afgeleid?" Vraagt hij.

"Niets.." Ik ben alleen ongelofelijk jaloers en raar.

"Tessa, het was niets met haar, maar één nacht.. nouja, twee, maar ze betekende niets voor mij. Ik deed haar alleen om Dan pissig te maken. Het was niets zoals dit." Verzekert hij me en hij laat zijn vingers langzaam over mijn armen glijden.

"Dat weet ik ook." Zeg ik, en ik meen het.

Ondanks de vreselijke dingen die hij uit boosheid gezegd heeft, hij is van mij en ik ben van hem. We zijn niet goed voor elkaar maar we zijn erger voor iemand anders.

"Je betekent alles voor me, dat weet je toch?" Fluistert hij.

Ik breng mijn hand naar zijn kaak en haal mijn duim over zijn onderlip, gefocust op zijn lip piercing.