Spoorloos

Hoofdstuk 6

-Evert-

Ik loop het bureau binnen. Fenna zit al aan haar bureau. Ze neemt een slok van haar koffie. "Oh, top dat je er bent! Ik wil even iets met je bespreken." Ik sla mijn jas over mijn bureaustoel en ik ga aan mijn bureau zitten. "Zeg het eens." Fenna kijkt richting de draaideur. "Bram mag het nog niet horen, die wordt gek." Ze checkt nog eens de deur en buigt zich naar mij toe. "Ik wil met Carla praten over een vaste forensisch onderzoeker. Zoals Liselotte." Fluistert ze. Sinds Liselotte verdwenen is, hebben we altijd gewerkt met het grote forensische team. Op het moment dat we een forensisch onderzoeker nodig hadden, stuurden zij één van hun werknemers naar ons. "Ik weet het niet Fen. Bram gaat dat echt niet trekken." Antwoord ik. "Maar jij weet ook hoe vervelend het is dat er hier steeds een ander rondloopt en dat de zaken helemaal door elkaar gaan lopen. Als we wat informatie nodig hebben zijn we een half uur bezig met uitzoeken welke forensisch onderzoeker daar bij betrokken was en hoe we die kunnen bereiken." Legt ze uit. "Ik weet het. Maar Bram..." Fenna onderbreekt me. "Het is zeven jaar geleden, Bram moet ook door." Zegt ze geïrriteerd. "Door met wat?" Fenna draait zich verschrikt om. Bram hangt zijn jas over zijn bureaustoel. "Uhm..." Fenna bijt op haar lip. "Zeg het maar gewoon hoor, ga nu niet een leugen zitten bedenken." Zegt hij tegen haar. Ze zucht. "Ik wil weer een vaste forensische onderzoeker hier." Zegt ze. Ik probeer Brams gezicht te lezen. Ik kan er niks uit opmaken. Bram gaat op zijn bureaustoel zitten. "Goed idee." Zegt hij luchtig. "Echt?" Vraagt Fenna verbaasd. "Ja, het duurt nu veel te lang tot we de gegevens hebben." Zegt hij. "Maar ik dacht... met Liselotte enzo..." Stottert Fenna. Bram haalt zijn schouders op. "Je moet het even met Carla bespreken, die kan dan een nieuwe zoeken." Zegt hij koeltjes. Fenna kijkt mij vol verbazing aan. Ik til mijn wenkbrauwen op. "Ja... Dan ga ik zo wel even maar haar praten." Zegt Fenna verward.