Hoofdstuk 25

34 1 1
                                    

-Fenna-

Het is al driekwartier geleden dat Bram bij Liselotte ging kijken. Ze zei toen dat ze bijna klaar was. "Zal het wel goed gaan met haar?" Vraag ik me hardop af. "Vast wel toch?" Antwoordt Evert. Ik sta op. "Ik ga wel even kijken. Die resultaten moeten toch allang binnen zijn?" Ik loop richting het lab en ik klop op de deur. Zonder op antwoord te wachten open ik de deur. Liselotte schrikt op en sluit haar laptop. "Sorry, liet ik je schrikken?" Vraag ik bezorgd. Ik sluit de deur achter me. "Het geeft niet." Lacht ze ongemakkelijk. "Is het gelukt met de DNA samples?" Vraag ik. Het blijft even stil. "Nee." Antwoordt ze. Ik frons mijn wenkbrauwen. "Ze zijn onbruikbaar." Legt ze uit. "Oh. Maar ik heb de forensisch analyst de samples zien afnemen. Daar is niks misgegaan." Antwoord ik. "Ik heb het al drie keer getest. Misschien is er iets misgegaan met het vervoeren." Ze haalt haar schouders op. Ze gedraagt zich vreemd. "Lies, als het nog te veel voor je is... We kunnen gewoon iemand anders vragen om het te doen hè? Dat is heel begrijpelijk, dat geeft helemaal niks." Probeer ik haar gerust te stellen. "Oh, nee het gaat prima! Die samples zijn gewoon niet goed." Glimlacht ze. "Oké. Gelukkig. Je geeft het wel aan hè? Als het niet gaat." Ze knikt. "Tuurlijk." Glimlacht ze. "Oké. Nou dan ga ik maar eens bellen voor een extra autopsie op het lichaam van Willemsen." Ik loop het lab uit en ga weer achter mijn bureau zitten. "En?" Vraagt Bram. "De samples waren niet bruikbaar. Ze heeft ze meerdere keren getest." Antwoord ik. "Huh? Hoe kan dat nou?" Vraag Evert vol ongeloof. "Weet ik niet, maar ik ga nu bellen voor een extra autopsie."

SpoorloosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu