Spoorloos

Hoofdstuk 22

-Bram-

"De resultaten van het lab zijn nog steeds niet binnen. Lies had dit veel sneller gekund." Zucht Evert. "Ja, maar tegenwoordig zit er nog een extern bedrijf tussen. Ga er maar vanuit dat we die uitslagen pas ergens de komende dagen krijgen." Antwoordt Fenna. "Kunnen we Lies niet gewoon vragen?" Vraagt Evert. "Ja, ga jij maar vragen aan iemand die zeven jaar ontvoerd is door waarschijnlijk onze dooie of ze haar ontvoerder even wil onderzoeken." Antwoordt Fenna geïrriteerd. "Daarover gesproken, we moeten het Liselotte nog vertellen." Ik sta op en trek mijn jas aan. "Wat ga je doen?" Vraagt Fenna. "Naar Liselotte natuurlijk."

Ik loop over de galerij en ik zie Liselotte in de verte al in de deuropening staan. Evert heeft het appartement geregeld voor Liselotte toen ze nog in het ziekenhuis lag. Het is van een kennis van Evert, en Liselotte mag er net zo lang blijven als ze wil. "Moet jij niet op het bureau zijn." Glimlacht ze. "Eigenlijk wel, maar ik moet je iets vertellen." Antwoord ik terwijl ik binnenstap. Ze fronst haar wenkbrauwen. "Dat klinkt ernstig." Liselotte sluit de deur en we gaan de kleine woonkamer in. Ik ga op de bank zitten. Liselotte laat zichzelf in een stoel vallen. "Jeffrey Willemsen is gevonden." Haar ogen worden groot. "Hebben jullie hem? Heeft hij bekend?" Vraagt ze nieuwsgierig. "We hebben zijn lijk gevonden. Vanochtend." Antwoord ik. "Godver." Vloekt ze. Ze staat op uit haar stoel. "Zijn de DNA samples al naar het lab?" Vraagt ze. "Ja die zijn onderweg naar dat externe bedrijf, wat ik je gisteren uitgelegd heb." Antwoord ik. "Roep ze maar terug." Ze pakt haar sleutels van tafel. "Kom je nog?" Vraagt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. Ze wil toch niet serieus mee naar het bureau? "Waarheen?" Vraag ik verward. "Naar het bureau? 'Waarheen'..." Ze rolt met haar ogen en begint te lachen. "Nou, hup! Geen tijd te verliezen."