Hoofdstuk 47

34 2 1
                                    

-Bram-

"Politie! Bram!" Hoor ik ergens vaag in de verte. Ik open langzaam mijn ogen. Ik heb het zo koud. Ik schrik op als ik me realiseer in welke situatie ik zit. "Lies?" Vraag ik geschrokken. Haar lichaam ligt slap tegen me aan. Ik leg twee vingers in haar hals. Geen hartslag. "Godverdomme." De adrenaline neemt het van me over. Ik leg haar op haar rug en ik begin met reanimeren. "Kom op Lies, je gaat ons niet weer in de steek laten!" Zeg ik fel. "Bram?!" Hoor ik nu dichterbij dan de eerste keer. "Ja! Hier!" Roep ik. De deur van de vriezer schuift open. "Oh mijn God." Zegt Fenna geschokt. "Evert! Bel een ambulance!" Ik hoor Evert de trap op rennen om boven te kunnen bellen met bereik. "Laat me het overnemen." Zegt Fenna. "Hoeft niet." Antwoord ik en ik blijf doorgaan met de reanimatie. "Bram, je bent hier te zwak voor. Alsjeblieft." Zegt ze wanhopig. "Jezus." Zegt Evert als hij aan komt gerend. "Zoek van Maren! Ik red het hier." Zeg ik tegen Fenna en Evert. "Was hij hier?" Vraagt Evert verbaasd. "Ja, natuurlijk. Hoe denk je anders dat wij hier opgesloten zaten?" Vraag ik geïrriteerd. "Bram, er was niemand toen wij hier kwamen." Antwoordt Fenna rustig. "Wat?!" Ik hoor sirenes aankomen. Eindelijk. "Hou vol Lies, de ambulance is er. Het komt allemaal goed." Zeg ik tegen haar. Ze is nog steeds lijkbleek. Haar lichaam voelt ijskoud. Twee ambulancebroeders komen de trap af gesneld. "Wij nemen het over." Zegt de één. Ik blijf doorgaan. Hij overhandigt Fenna een warmte deken."Meneer, u moet ons nu ons werk laten doen." Ik kan het niet, ik kan haar niet kwijtraken. Niet opnieuw. "Bram..." Zegt Fenna. "Nee." Mijn stem trilt. "Bram, ze is in goede handen bij hen. Laat ze hun werk doen." Ze komt op mij afgelopen en gaat naast me op haar hurken zitten. "Kom." Zegt ze en voorzichtig trekt ze aan mijn armen. De ambulancebroeder neemt het over. Ik staar naar Liselotte's borstkas die op en neer gaat door de reanimatie. Fenna slaat de warmtedeken om me heen. De ambulancebroeders kijken elkaar met een serieuze blik aan. "We hebben een AED nodig."

SpoorloosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu