-Layla-
Ik schrik op als ik de slaapkamerdeur open hoor gaan. Ik knijp mijn ogen samen. Het is Bram. "Rustig maar." Zegt hij. Hij gaat weer in bed liggen. "Wat is er?" Vraag ik bezorgd. Ik kruip tegen hem aan. "Liselotte belde me." Antwoordt hij. Ik ben verbaasd door zijn eerlijke antwoord. "Ik ben blij dat je eerlijk tegen me bent." Antwoord ik. "Ik wil niet meer liegen of dingen verzwijgen. Ik wil je niet weer kwijt raken." Zegt hij. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. "Weet je waar ze is?" Vraag ik. "Nee. En ze wil ook niet terugkomen. Wat moet ik nou doen?" Vraagt hij. "Alles tot op de bodem uitzoeken, zoals je altijd doet." Hij glimlacht. "Dat lijkt me een strak plan."
Ik open mijn ogen en ik druk mijn wekker uit. Ik kijk naast me. Bram is blijkbaar al uit bed. Ik trek mijn ochtendjas aan en ik loop de trap af naar beneden. Ik loop de woonkamer in. Hier is hij ook niet. Mijn oog valt op een briefje op de keukentafel. Ik pak het briefje op. 'Lieve Layla, ik ben al vroeg naar het bureau vertrokken. Ik werd al vroeg wakker met een ingeving. Ik moet het tot op de bodem uitzoeken, zoals je vannacht al tegen me zei. Ik hou je op de hoogte. Dat beloof ik. X' Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Dit is precies zoals ik altijd wilde dat het was; openheid en eerlijkheid.
JE LEEST
Spoorloos
FanficOp een avond verdwijnt Liselotte spoorloos. Zeven jaar later is er nog geen spoor van haar te bekennen. Er gaat geen dag voorbij dat Bram niet aan de zaak werkt, en dat terwijl hij ook de zorg voor Thomas op zich genomen heeft. Als snel blijkt dat h...
