When everything changed

Hoofdstuk 37: Zorgzaam

Nieuw hoofdstuk! Fijn weekend allemaal!!!

Groetjessss💞

De volgende ochtend werd het stel wakker door de wekker die afging, "Blijf nog even." glimlachte Frenkie slaperig terwijl hij zijn grip op Amber ietsjes verstevigde. Amber zette de wekker uit en ging ter bevestiging terug in zijn armen liggen, Frenkie drukte glimlachend een kus op haar hoofd en sloot zijn armen om zijn vriendin heen.

Na een klein kwartiertje bevrijdde Amber zichzelf uit Frenkie's armen, "Nu moet ik er echt uit anders kom ik echt te laat." grinnikte Amber terwijl ze nog een kus op Frenkie's voorhoofd drukte. "Kan je echt niet een paar uurtjes skippen?" vroeg Frenkie grijzend, "Breng me niet op ideeën, want ik heb echt geen zin." grinnikte Amber terwijl ze naar de keuken liep. Ze maakte een ontbijt op bed voor Frenkie en natuurlijk zichzelf en liep daarna terug de slaapkamer in, Frenkie ging meteen rechtop zitten en bedankte zijn vriendin voor het ontbijt. "Dus ik heb je toch op ideeën gebracht?" vroeg Frenkie waarna hij nog een hap van zijn broodje nam, Amber grinnikte en legde haar hoofd op Frenkie's schouder. Frenkie legde zijn hand op Amber's hoofd en streelde haar wang, gelukkig vroeg Frenkie niet of er iets was want na zo'n slechte nacht als die van vannacht kon ze er niet omheen gaan draaien.

Het was ondertussen twee uurtjes later en het stel stond bij de toekomst, Frenkie zou over een kwartiertje met de bus naar Schiphol gaan waar hij vervolgens met zijn team naar Athene vloog voor de champions league wedstrijd.

"Frenk we gaan!" riep Matthijs, hij nam snel afscheid van zijn familie die gekomen was en wachtte daarna op Frenkie aan de zijkant van de bus. "Hey, ik zie je morgen bij de wedstrijd." zei Frenkie, Amber glimlachte vermoeid naar haar vriend en drukte een kus op zijn lippen. "Am, wat is er?" vroeg Frenkie bezorgd, "Niks, gewoon slecht geslapen." wuifde ze het weg. "Heeft het iets te maken met de transfer?" vroeg Frenkie nog steeds bezorgd, "Ja." antwoordde Amber kort met een schuldige toon. "Frenkie we moeten nu echt gaan!" riep Matthijs die nog steeds bij de bus op hem wachtte, "We appen wel." zeiden ze allebei tegelijk. De twee glimlachte naar elkaar en Frenkie drukte nog snel een kus op Amber's lippen voordat hij de bus in stapte, Amber keek met een trotse glimlach toe hoe de bus wegreed richting Schiphol.

Een half uur later liep Amber samen met Belle en Chloë de kantine in, Amber had tegen haar docent gezegd dat ze een hem al voor het weekend had laten weten dat ze vandaag een paar lessen zou missen. Amber wist dat haar docent een feestje dit weekend had en daardoor zou hij het vergeten kunnen zijn, idiaal voor haar smoes. "Dusss lange nacht gehad?" wiebelde Belle met haar wenkbrauwen, Chloë gaf Belle een stootje.

Toen Belle iets uit haar kluis ging halen besloot Chloë om te vragen hoe alles gister was verlopen, "Hoe was het gisteravond?" vroeg ze. "Gewoon normaal, beetje op de bank Netflix liggen kijken met Frenk." antwoordde Amber, ze wist niet dat Chloë al wist waar het gesprek van gisteravond over ging. "Matthijs heeft me ingelicht dus je kunt het gewoon vertellen, ik zie gewoon aan je dat je niet goed geslapen hebt vandaag." steunde Chloë haar vriendin, "Oké ik heb nagedacht over hoe ik mezelf zou voelen als ik met Frenk in het buitenland zou zitten." vertelde Amber eerlijk. "En?" vroeg Chloë, "Ik sta natuurlijk gewoon achter zijn keuze voor de transfer maar ik ben gewoon bang dat als Frenkie weg is voor een uitwedstrijd dat ik daar dan zo alleen zit, en ik heb school er ook nog eens bij. Hoe ga ik dat allemaal doen?" somde Amber op. "Hey, dat komt echt wel goed. Wij gaan sowieso elkaar minimaal 1 keer per maand opzoeken, school wordt echt wel geregeld en over de rest moet je je echt geen zorgen maken." steunde Chloë haar beste vriendin. Amber glimlachte dankbaar naar Chloë omdat Belle er weer was, Chloë gaf haar nog een snelle knipoog.

"Dames, blijven jullie 3 na de les nog even zitten?" vroeg hun mentor terwijl het eigenlijk geen vraag was, Belle knikte, de les zou nog maar 5 minuten duren en daarna was er ook weer eindelijk een eind gekomen aan deze lange schooldag.

"Om maar meteen met de deur in huis te vallen, jullie hoeven morgen niet naar school te komen." begon hun mentor nadat de rest van de klas het lokaal verlaten had, "Voor de vakken die jullie morgen hebben halen jullie gewoon goede cijfers en daarom hebben we met school afgesproken dat jullie morgenvroeg met de andere spelersvrouwen het vliegtuig kunnen pakken naar Athene." vervolgde hij zijn verhaal. Er kwam gelijk een glimlach op het gezicht van de meiden, de meiden bedankte hun mentor en verlieten het lokaal. "Amber kan ik jou nog heel even spreken?" vroeg haar mentor toen ze bijna het lokaal uit was, Amber knikte en gaf een goedkeurend knikje aan Belle en Chloë. "Weet Frenkie al of hij een transfer gaat maken? vroeg hij omdat het nieuws daar zoveel mee bezig was, "Waarschijnlijk wel, maar er is nog niks geregeld." antwoordde Amber. "Mocht hij volgend jaar in het buitenland spelen en jij besluit mee te gaan, weet dan dat dat met school geen probleem gaat worden." stelde Amber's mentor haar gerust, het gesprek ging nog vijf minuten verder en na die vijf minuten stond Amber buiten met Belle en Chloë alweer te wachten op de bus.

"Wat was dat nou vanochtend tussen jou en Amber?" vroeg Matthijs aan Frenkie, ze waren net aangekomen in hun hotelkamer en net zoals gewoonlijk lagen ze bij elkaar op de kamer.      "Hum geen idee, ze zag er een beetje moe uit maar verder." wuifde Frenkie het weg, "Frenk ik ken je langer dan vandaag, ging het over gister?" vroeg Matthijs door. "Ja het ging over gister maar wat precies weet ik niet omdat er iemand riep dat ik moest gaan." zei Frenkie, het laatste grinnikte hij. "Ja kan ik er wat aan doen dat we moesten vertrekken." lachte Matthijs. Frenkie glimlachte, zijn glimlach verdween weer een beetje toen hij zich bedacht wat er allemaal met Amber kon zijn. 'Misschien wilde ze helemaal niet naar het buitenland, hij wilde haar niet dwingen' was de gedachte die door zijn hoofd spookte, "Frenkie!" zei Matthijs nu iets harder. Frenkie schrok op uit zijn gedachtes en keek zijn beste vriend aan, "Maak je er niet zo druk om, Amber is echt een hele eerlijke meid. Ze verteld het je echt wel." steunde Matthijs Frenkie. 

Frenkie zuchtte nog een keer diep, "Thanks." zei hij tegen Matthijs. "Geen pro-" Matthijs werd onderbroken door Frenkie's telefoon die afging, beiden zagen ze dat het Amber was. "Waar wacht je nog op, neem op dan!" grinnikte Matthijs, Frenkie glimlachte en nam op.

"Hey babe hoe is ie?" vroeg Amber toen ze Frenkie op haar beeldscherm zag, "Goed, is toch nog wel lekker weer hier terwijl het eind november is." zei Frenkie enthousiast. Matthijs gaf zijn beste vriend nog een knipoog en verliet toen de kamer om de twee even met zijn tweeën te laten, "Nou dat is dan mooi want wij kunnen morgen gewoon met de rest meevliegen, school heeft ons namelijk vrij gegeven voor morgen." vertelde Amber met een grote glimlach op haar gezicht.

"Maar wat was eigenlijk de reden dat je slecht geslapen had?" vroeg Frenkie bezorgd, het gesprek was al een tijdje verder gegaan maar wat ze moesten bespreken was nog niet besproken. "Uhm ik maakte me gewoon een beetje zorgen over hoe het daar dan zou zijn." zei ze, "Hey maak je daar geen zorgen om, je bent een fantastische meid en het komt echt wel goed." zei Frenkie steunend. Amber glimlachte, dit was typisch Frenkie zo onwijs zorgzaam.