When everything changed

Hoofdstuk 22: Ziekenhuis 2

Het hoofdstuk komt een dagje eerder omdat ik vandaag jarig ben🎉 Veel leesplezier en vergeet niet om te stemmen!

Groetjesssss💕

Het was drie dagen later en met Belle ging het de goede kant op, ze had af en toe nog wel last van haar hoofd maar verder ging het de goede kant op. De familie en vrienden van Belle waren erg blij met dit nieuws en ze konden niet wachten totdat ze weer thuis was, Amber en Frenkie zaten bij Belle op de kamer Donny en Estelle waren net langs geweest en Chloë en Matthijs waren bij de familie van Matthijs om die te ontmoeten. Carel was een surprise feestje aan het regelen voor als Belle weer terug naar huis mocht, de groep had gemerkt dat Carel steeds meer interesse toonde naar Belle toe en andersom was het ook zo. Amber en Chloë vonden het bijzonder, 'Belle die een jongen toe liet in haar leven wow'. De familie van Belle was teruggekeerd naar Eindhoven, als er iets mis zou gaan zouden ze wel weer snel terug zijn maar daar gingen ze niet vanuit. Tess was heel erg geschrokken van alles maar ze wist dat ze steun kon zoeken bij Amber wat ze de laatste dagen veel had gedaan, ze vond het verschrikkelijk om haar zus zo te zien.

"Am wist je trouwens dat Finn en Tess aan het appen zijn?" vroeg Belle aan Amber, Amber wist dat Finn al een tijdje met een meisje aan het appen was en kennelijk was dat Tess. "Nou ik wist dat hij met een meisje appte maar niet wie dat meisje was." zei ze, "Nou dan weet je nu wie het is." glimlachte Belle. "En hoe gaan de trainingen?" vroeg Belle aan Frenkie, ze wilde eigenlijk weten of Carel's trainingen weer beter gingen na de ene training die niet bepaald goed ging. "Ja prima."  antwoordde Frenkie, Belle had een iets ander antwoord verwacht maar als ze wilde weten hoe Carel's trainingen nu gingen dan moest ze dat wel vragen want anders zou ze er nooit antwoord op krijgen. "En die van Carel?" vroeg ze met een aarzeling in haar stem, een glimlach ontstond op Amber's maar ook Frenkie's gezicht. "Beter dan eerst maar het kan wel beter." antwoordde Frenkie eerlijk, Belle knikte wat.

"Dus geïnteresseerd in Carel?" concludeerde Amber, "Nou ik wil niet dat zijn trainingen slechter gaan door mij." zei ze meteen om zichzelf te verdedigen. Amber keek een keer glimlachend naar Frenkie die haar een glimlach terug schonk, ze keek weer terug naar Belle en zag dat ze wat wit weg trok. "Gaat het wel?" vroeg Amber bezorgd, "Nee niet echt."  kon Amber eruit verstaan. "Zal ik een dokter halen?" vroeg Frenkie nu ook lichtelijk bezorgd, beide meiden knikte en Frenkie liep zo snel mogelijk de gang op opzoek naar een dokter. Amber schrok van de monitor die begon te piepen, Belle's hartslag was weggevallen. Frenkie kwam al snel terug de kamer in en al snel kwamen er een aantal doktoren achter hem de kamer in die zich meteen op Belle richtten, Frenkie liep naar Amber en sloeg zijn armen om haar heen. Amber was erg geschrokken van wat er zojuist was gebeurd, er kwam een dokter op de twee afgelopen die vroeg of ze de kamer wilde verlaten zodat zij hun werk konden doen. Amber en Frenkie gingen op een bankje in de gang zitten, Amber's ogen vulde zich langzaam en er vielen een aantal tranen, Frenkie troostte haar. Hij wilde wat zeggen maar werd onderbroken door de doktoren die de kamer uit kwamen met Belle, ze reden het bed waar ze in lang richting de operatiekamer. Amber en Frenkie keken er geschrokken naar, maar ze kregen al snel antwoord op de vragen die ze zichzelf afvroegen want er kwam een dokter op het tweetal afgelopen. "Mevrouw heeft last van zuurstof tekort en dit heeft geleid tot hartproblemen, ze wordt nu zo spoedig mogelijk geopereerd." meldde de dokter medelevend, Frenkie bedankte de dokter waarna ze weg liep. Amber legde haar hoofd op Frenkie's borst, "Het komt goed ze is een vechter want de rest heeft ze ook al overleefd." zei Frenkie troostend. Amber gaf Frenkie een zwakke glimlach, ze vond het fijn dat Frenkie er elke keer voor haar was. "Zal ik de rest informeren?" vroeg Frenkie, Amber knikte. "Maar niet weggaan." zei ze, Frenkie ging met zijn vingers door Amber's haren en glimlachte. "Als jij wil dat ik hier blijf dan blijf ik hier." zei hij waarna hij een kus op Amber's voorhoofd drukte, Frenkie haalde zijn telefoon uit zijn broekzak en belde Matthijs.

Matthijs en Chloë hadden het erg gezellig bij de familie van Matthijs, het broertje en zusje van Matthijs hadden veel te vertellen en Matthijs zijn moeder vulde aan waar nodig was. Matthijs had zijn ouders geïnformeerd over de problemen met Chloë's vader en het ongeluk van Belle, zodat als ze weg zouden moeten het niet raar zou zijn.

Het gesprek ging nog ene tijdje door totdat het verstoord werd door Frenkie die Matthijs belde, Matthijs keek zijn moeder aan die hem een goedkeurend knikje gaf. Hij liep naar de gang en nam op, "Hey Frenk, is er iets?" was de vraag die Matthijs stelde. "Uhm Belle had last van zuurstof tekort wat geleid heeft tot hartproblemen en ze wordt nu zo snel mogelijk geopereerd." zei Frenkie, "We komen zo snel mogelijk, licht jij Carel in?" vroeg Matthijs. "Komt goed." zei Frenkie, Matthijs hing op en ging weer bij Chloë op de bank zitten die nu nog van niks wist. Hij pakte Chloë's handen en vertelde het slechte nieuws, Matthijs keek zijn ouders aan. "Gaan jullie maar snel naar het ziekenhuis, Belle heeft jullie nodig." zei Vivian de moeder van Matthijs. Chloë en Matthijs bedankte de ouders van Matthijs en vertrokken zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.