Hier is dan het laatste hoofdstuk van dit deel, ik ben druk bezig met het schrijven van deel 2 en ik hoop zo snel mogelijk te publiceren van dat boek! Ik wens jullie een heel fijn weekend en veel leesplezier met dit laatste hoofdstuk!
Groetjesssss van mij💞
Vandaag was dan de dag dat Amber en Frenkie officieel gingen verhuizen naar Barcelona, ze hadden de afgelopen dagen van veel mensen al afscheid genomen en vandaag was dat alleen nog maar familie en wat vrienden. Ze zouden rond half 1 allemaal op Schiphol staan zodat ze daar afscheid konden nemen.
Amber werd vroeg wakker door het felle zonlicht dat op haar gezicht scheen, ze keek langs zich en zag dat Frenkie ook langzaam aan wakker werd. Toen hij zag dat zijn vriendin ook al wakker was sloeg hij zijn armen om haar heen en trok haar dicht tegen zich aan, beide zeiden ze niks het was gewoon een heerlijke stilte en lekker rustig wakker worden.
Na een tijdje besloten ze uit bed te stappen zodat ze op hun gemak konden ontbijten, vanmiddag om half 2 vertrok hun vlucht naar Barcelona. Het stel at rustig hun ontbijt op en daarna begonnen ze met de allerlaatste spulletjes in te pakken.
"Klaar om te gaan?" vroeg Frenkie rond 11 uur, ze moesten 2 uur van te voren op het vliegveld zijn. Amber knikte en pakte haar koffer die ze bij de deur zette, Frenkie glimlachte en drukte een kus op haar hoofd. "Moet je nog afscheid nemen?" grinnikte Frenkie, Amber gaf Frenkie een speels duwtje en liep vervolgens naar de auto. Frenkie grinnikte en sloot de deur waarna hij ook richting de auto liep.
Het was inmiddels een tijdje later en Amber en Frenkie zaten aan een tafel samen met hun familie en vrienden die vandaag van het stel afscheid zouden nemen. Ze hadden de koffers al ingecheckt en moesten nu wachten totdat de gate open zou gaan, tot die tijd konden ze de tijd nog spenderen met de vrienden en familie die gekomen waren.
Toen op het bord kwam te staan dat de gate open was keken Amber en Frenkie elkaar aan, nu was het dan echt tijd om van de laatste mensen afscheid te nemen want ze zouden nu bijna moeten boarden.
Als eerst begonnen ze bij Donny en Estelle, "Je gaat vlammen daar Frenk en het komt allemaal goed, we zien elkaar snel weer!" zei Donny waarna hij eerst Frenkie omhelsde en daarna Amber. Ook gaven ze Estelle een knuffel en daarna gingen ze door naar Belle, Carel, Chloë en Matthijs. "Een hele mooie kans en we zijn blij dat jullie die kans grijpen, we gaan jullie missen hier in Nederland maar volgens mij zien we elkaar over iets minder dan een maand al." grinnikte Carel, alle ogen gingen meteen naar Belle en Chloë. Frenkie omhelsde zijn beste vrienden en Amber deed hetzelfde bij haar beste vriendinnen, ze voelde haar shirt langzaam nat worden. "Hey, we zien elkaar binnenkort gewoon weer." zei Amber steunend, "Ja we know maar het is nu allemaal zo echt, het besef komt nu pas binnen dat jullie echt gaan." legde Chloë uit. Amber gaf de meiden nog een dikke knuffel en daarna moest ze echt door.
Nu was het de beurt aan de families, Amber gaf snel Frenkie's vader, moeder en broertje een knuffel en omhelsde daarna haar eigen familie. "Neem de tijd om rustig je plekje te vinden daar en we komen snel een keertje langs." beloofde haar moeder, Amber knikte en trok zich terug uit de omhelzing waarna ze langs Frenkie ging staan. "Pas goed op elkaar." knipoogde John, "Ja pap." reageerde Frenkie grinnikend. Frenkie pakte Amber's hand vast en liep richting de gate, voordat ze de hoek om gingen zwaaide ze nog een keer en daarna liepen ze door.
Eenmaal aangekomen in Barcelona na 2,5 uur vliegen werd het stel met een busje naar hun nieuwe huis gebracht, daar aangekomen stapte ze uit liepen naar de voordeur. Frenkie haalde de sleutel uit zijn broekzak en Amber was nog even aan het beseffen dat dit hun nieuwe huis was. Frenkie tilde de koffers naar hun slaapkamer en vervolgens pakte ze deze samen uit, het huis hadden ze van te voren al ingericht dus dat scheelde ook al een hele hoop.
Nadat de twee koffers waren uitgepakt liep Amber de tuin in, het was een best wel grote tuin waarin een voetbalgoaltje en een zwembad stond. Frenkie wilde heel graag een huis met een zwembad want dat kon nogal fijn zijn in de warme zomer. "Zullen we zometeen een beetje de boel gaan verkennen?" vroeg Frenkie die zijn armen van achter om zijn vriendin heen sloeg, "Ja is goed!" antwoordde Amber enthousiast. "Ik ben blij dat ik dit met jou mee mag gaan maken." zei Frenkie, Amber bloosde. "Cute!" zei Frenkie die het opmerkte, hij drukte een kus op haar lippen en glimlachte naar haar.
Na een tijdje zo gestaan te hebben in de tuin maakte het stel zich klaar om de boel te gaan verkennen, Amber trok haar witte sneakers aan en liep naar de spiegel in de gang om zichzelf even te checken. Ze haalde snel een hand door haar haren en liep daarna naar Frenkie die in de woonkamer wachtte. "Klaar?" vroeg hij ter bevestiging, Amber knikte.
Het centrum hadden de twee al redelijk door gespitst, ze hadden nu besloten om een berg op te lopen. Vanuit daar zouden ze een mooi uitzicht hebben over een groot deel van de stad.
Eenmaal bovenaan de berg aangekomen, besloten ze om een foto te maken. Het uitzicht was inderdaad heel erg mooi en je kon ook echt een groot gedeelte van de stad zien. "Vind je het iets?" vroeg Frenkie, Amber knikte. "Mooizo, wat de komende jaren zitten we hier wel." knipoogde Frenkie, Amber glimlachte en legde haar hoofd op zijn schouder. In deze houding genoten de twee nog even van het uitzicht totdat het begon met schemeren, een nieuw avontuur ging nu wel echt van start.
Tagged: @frenkiedejong
@frenkiedejong, @finndewit_ en 1.793.626 anderen vinden dit leuk
@_Amberdewit_: A new city isn't a new life, it's a new chapter of your life❤18.493 reacties:
@frenkiedejong: Our chapter💪❤
@Chloë_Charon: Wow, nu kom ik wel heel snel op bezoek😍
@finndewit_: Sisss🤩
@naomiveltman: We komen snel een bezoekje brengen!😘
@youri.dejong: 😳💪
@estellebergkamp: 😍😍😍
JE LEEST
When everything changed
FanfictionWanneer de drie beste vriendinnen Amber, Belle en Chloë verhuizen naar Amsterdam veranderd een heel groot deel van hun leven na die ene ontmoeting ❤️ Net zoals bij alle boeken zullen sommige er eerst door heen moeten komen, ik vind persoonlijk zelf...