When everything changed

Hoofdstuk 4: Nummers uitwisselen

Na de zware training hadden de jongens besloten om FIFA te gaan spelen bij Donny, in het appartement aangekomen begroette iedereen Estelle de vriendin van Donny. Voordat de jongens FIFA gingen spelen gingen ze ook nog een beetje bijpraten met Estelle. Na een tijdje gepraat te hebben vroeg Matthijs met een glimlach "Maar Frenk hoe heet ze nou?" "Waar hebben we het over" vroeg Estelle terwijl ze Matthijs vragend aankeek, "Frenkie heeft een meisje ontmoet maar we weten nog niks over haar" legde Donny het verhaal uit aan zijn vriendin. "Oh Frenk vertel eens, wat is haar naam?" vroeg Estelle aan Frenkie. Frenkie rolde met zijn ogen, hij wist dat de jongens het wilde weten en daarom hadden ze afgesproken om FIFA te spelen, zodat de jongens erachter konden komen. Hij kon zichzelf nu wel voor zijn kop slaan, waarom was hij hier ingetrapt. "Oké ze heet Amber." vertelde Frenkie, omdat hij wist dat hij er niet meer onderuit zou komen. "En hoe heb je haar ontmoet?" vroeg Carel die een grote grijns op zijn gezicht had. "Ik ging hardlopen en toen kwam ik haar tegen." beantwoorde Frenkie de vraag van Carel. "En verder?" vroeg Donny geïnteresseerd. Frenkie begon met het vertellen van het gesprek dat die middag plaats had gevonden tussen de twee.

"Waarom heb je haar nummer niet gevraagd?" vroeg Matthijs nadat Frenkie klaar was met vertellen. "Geen idee." zei Frenkie. "Je vertelde toch dat ze elke dag ging hardlopen in het Vondelpark." zei Estelle. "Ja klopt." zei Frenkie. "Ga dan morgen weer naar het Vondelpark en kijk of zij er ook is, als ze er is dan vraag je haar nummer en als ze er niet is probeer je het de volgende dag weer." stelde Estelle voor. "Goed idee!" vonden de andere jongens. "Zullen we dan nu even een potje FIFA spelen?" stelde Carel voor. De jongens stemde in en gingen FIFA spelen.

Na een tijdje besloot Frenkie naar huis te gaan, als hij morgen Amber weer wilde zien dan moest hij vroeg op staan. Hij nam afscheid van de jongens en liep richting de deur om zijn jas te pakken, Estelle was achter hem aangelopen "Fix haar, want nu ben ik het enigste meisje als jullie gaan afspreken." lachte ze. "Ik zal kijken wat het wordt" glimlachte Frenkie nog snel voordat hij wegging. Estelle ging nog even bij de andere jongens zitten die nog bezig waren met een potje FIFA, "Die jongen is dus echt wel verliefd op die Amber." zei Carel. "Ja, klopt." zei Estelle. "Als hij geen actie gaat ondernemen doe ik het wel voor hem." zei Matthijs lachend. "Dan helpen wij mee." besloot Donny voor de rest van de groep. "Operatie Amber en Frenkie kan binnenkort van start." zei Carel, terwijl heel de groep in de lach schoot.

Het was de volgende dag en Frenkie had geluisterd naar het advies dat Estelle had gegeven, hij was onderweg naar het Vondelpark op zoek naar Amber. In het Vondelpark aangekomen liep hij naar een bankje die in de buurt stond van de plek waar hij Amber gister had ontmoet, hij kon tot 1 uur blijven om half 2 had hij namelijk weer een training.

Vandaag had Amber besloten om eerst te ontbijten voordat ze ging hardlopen, ze zat samen met Belle en Chloë aan de tafel toen Chloë opeens vroeg "Hoe zit dat eigenlijk nu met die Frenkie?" "Geen idee, ik zie hem waarschijnlijk toch niet meer. Weet je hoe groot Amsterdam is." zei Amber. "En wat nou als je dadelijk naar dezelfde plek gaat en daar een tijdje wacht, misschien denkt hij hetzelfde en is hij er ook." stelde Belle voor. "Ik zal erover nadenken." zei Amber.

"Ik ben hardlopen!" riep Amber vanuit de gang, ze had nagedacht over het voorstel van Belle. Als hij er vandaag niet was zou ze die plek wel in de gaten houden als ze ging hardlopen, maar vandaag was ze van plan om op die plek te wachten. Toen ze aankwam in het Vondelpark zette ze haar muziek aan en begon met rennen, ze moest toch nog een beetje rennen het werd dan maar een iets kleiner rondje maar dat kon wel voor één keer. Na 10 minuten kwam ze aan op de plek waar ze gister Frenkie had ontmoet, ze stopte met rennen en keek een beetje om haar heen. Een stukje verderop zag ze een jongen zitten met blond haar, ze liep richting het bankje en zette haar muziek uit. Ze ging naast de jongen zitten. De jongen keek op van zijn telefoon en stopte hem weg. Amber wist dat het Frenkie was en had nog net kunnen zien dat hij met een of andere Matthijs aan het appen was.

Matthijs:

Is ze er al?

Frenkie:

Nee, helaas nog niet.

Matthijs:

Maar misschien komt ze nog, laten we daarop hopen.

Frenkie:

Ik hoop het ook.

Frenkie:

Ze is er!

Matthijs:

Succes!

"Dus jij komt hier ook vaker?" vroeg Amber aan Frenkie. "Ja, klopt" zei Frenkie. "Zullen we een wandeling maken door het park." vroeg Frenkie. "Ja, is goed." stemde Amber in met het voorstel.

Na een tijdje lopen moest Frenkie gaan om te trainen, "Nog even een vraagje voordat ik ga, mag ik misschien je nummer. Dan kunnen we een keer afspreken om samen te gaan hardlopen." vroeg Frenkie terwijl hij wat ongemakkelijk achter zijn hoofd krabde. "Ja tuurlijk." zei Amber verrast. En zette haar telefoonnummer in zijn mobiel, "Tot snel en succes met trainen." zei Amber nog voordat hij weg liep. Amber liep richting het appartement en zette haar muziek weer aan.

Na 5 minuten kwam Amber aan bij het appartement en zoals ze al had verwacht stonden Belle en Chloë haar op te wachten. "En al gezoend?" vroeg Chloë met de grootste glimlach op haar gezicht. "Doe eens normaal Chlo laat Amber haar verhaal eens vertellen misschien kom je dan meer te weten." adviseerde Belle Chloë. "Oké" zuchtte Chloë en ging op de bank zitten. "Maar vertel." vroeg Belle. Amber ging bij de meiden op de bank en vertelde haar verhaal. "Dus jullie hebben wel gewandeld door het park maar nog niet gezoend?" vroeg Chloë. "Niet alles draait om zoenen Chloë." zei Amber lachend. "Bij de liefde wel." lachte Chloë.

Dit was het nieuwe hoofdstuk, wij hopen dat jullie fijne paasdagen hebben gehad. Een van ons moet deze week naar school om toetsen in te halen en na de vakantie heeft ze haar laatste toetsen en waarschijnlijk is ze dan geslaagd!!! Vrijdag komt er een nieuw hoofdstuk! Stem ook gelijk even op ons boek want dat geeft ons extra motivatie om door te schrijven.

Groetjes van ons💕