When everything changed

Hoofdstuk 20: Ongeluk

Amber liep naar binnen en merkte dat ze alleen thuis was, Belle moest dansen en Chloë was shoppen met haar nicht. Amber besloot om te gaan hardlopen want dat had ze al een tijdje niet meer gedaan en juist nu moest ze haar conditie hoog houden want binnenkort gingen de internationale trainingen van start, ze kleedde zichzelf om en pakte haar oortjes. Ze liep rustig naar het park en toen ze aankwam begon ze met rennen, ze kwam langs het plekje waar ze Frenkie voor het eerst ontmoette. Toen ze er langs rende kon ze een glimlach niet onderdrukken, na een uurtje hardlopen kwam ze thuis en ze stapte meteen onder de douche.

Nadat ze gedoucht had pakte ze een appel en ging op de bank een film kijken, haar telefoon was leeg dus legde ze hem op de lader. Halverwege de film keek Amber een keer op de klok, er was nog steeds niemand thuis. Bij Chloë was het logisch want shoppen met Chloë duurt nou eenmaal veels te lang, maar Belle's dansles was al een uur klaar en het was vanuit hier maar een kwartiertje fietsen.

Toen er een half uur later nog steeds niemand thuis was besloot ze toch maar even haar telefoon te checken, ze schrok want ze had 15 gemiste oproepen van Chloë en veels te veel appjes gekregen van Chloë. In paniek belde ze Chloë terug, "Belle heeft een ongeluk gehad, kom alsjeblieft zo snel mogelijk naar het ziekenhuis." hoorde Amber Chloë snikken. "Ik kom er zo snel mogelijk aan, heb je de jongens al geïnformeerd?" vroeg ze nog in een lichte paniek, "Nee, wil jij dat doen?." snikte Chloë. "Ja doe ik, blijf rustig ik kom er zo snel mogelijk aan." zei ze waarna ze al richting de bushalte liep.

Aangekomen in het ziekenhuis liep Amber zo snel mogelijk naar de receptie om te vragen waar Belle lag, de receptioniste zei op welke afdeling en welke kamer Belle lag en legde haar de snelste weg uit. Toen ze bij de kamer aankwam trof ze een huilende Chloë aan, "Hey, wat is er gebeurd?" vroeg Amber bezorgd. "Belle is aangereden en haar situatie is onstabiel, waarschijnlijk gaat ze in een coma belandde en of ze het dan nog gaat overleven is de vraag." huilde ze, Amber probeerde om niet in tranen uit te barsten want Chloë had haar nu nodig. Als ze wilde huilen deed ze dat wel als Frenkie er straks was, maar nu moest ze sterk blijven tegenover Chloë en hopen dat Frenkie en Matthijs snel hier waren.

Bij de jongens verliep de training als een normale training, nadat de training afgelopen was liepen Carel, Frenkie en Matthijs terug naar de kleedkamer. Nadat ze gedoucht hadden checkte Frenkie nog snel even zijn telefoon, hij moest nog wachten op Carel en Matthijs want ze hadden afgesproken om FIFA te gaan spelen. Frenkie had een appje van Amber gekregen en daardoor kwam er al snel een glimlach op zijn gezicht, maar die glimlach verdween al snel na het lezen van het appje.

Amber❤:
Kun je meteen als je dit leest zo snel mogelijk naar het ziekenhuis komen? 
Belle heeft een ongeluk gehad en haar situatie is onstabiel, de rest leg ik je uit als je hier bent. Please kom zo snel mogelijk, ik heb je nodig. X Amber

Frenkie:
Ik kom er meteen aan, Carel en Matthijs komen ook mee. Houd je sterk we komen zo snel als we kunnen!❤❤❤

"Frenkie, Matthijs en Carel komen eraan." meldde Amber aan Chloë, ze konden het allebei niet geloven hun beste vriendin die nu aan het vechten was voor haar leven. Chloë keek Amber met tranen in haar ogen aan. "Het is niet erg om te huilen." zei Chloë, het was haar kennelijk opgevallen dat Amber haar best deed om niet te huilen. "Weet ik, maar ik wil sterk blijven totdat de jongens er zijn." zei Amber. Amber en Chloë waren allebei in hun eigen gedachtes opgegaan, Amber dacht aan de mooie herinneringen die ze van Belle had. Uiteindelijk vond er toch een traan een uitweg bij Amber, Chloë merkte het en legde haar hoofd op Amber's schouder. 'Het gaat goed komen met Belle, ze is een vechter en ze zal de strijd niet opgeven.' waren de woorden waar Amber aan dacht, de meiden zaten nu al een tijdje in het ziekenhuis en de jongens zouden elk moment kunnen komen.

Amber hield de deur goed in de gaten, Frenkie en de jongens zouden hier elk moment kunnen zijn. En gelijk had ze want nog geen paar seconden later kwamen de jongens geschrokken aangelopen, Amber rende meteen naar Frenkie toe. Matthijs liep naar Chloë en Carel keek via het raampje de kamer in, daar zag hij Belle liggen ze zag er erg slecht uit. Ondertussen vielen er meerdere tranen bij Amber, Frenkie troostte haar. "Het gaat goed komen, daar heb ik alle vertrouwen in." zei hij voorzichtig, Amber keek Frenkie dankbaar aan. Hij veegde de tranen weg en gaf zijn vriendin een knuffel, samen liepen ze naar het bankje waar Chloë en Matthijs maar nu ook Carel zaten.

Na een tijdje kwam er eindelijk een dokter langs die het groepje de situatie kon uitleggen, "Vrienden van mevrouw van de Laar?" vroeg ze vriendelijk. "Ja klopt." antwoordde Amber terwijl ze haar hoofd van Frenkie's schouder af haalde. "Mevrouw heeft een heftig ongeluk gehad en haar situatie is nu stabiel." Amber hoorde de andere opgelucht ademhalen maar ze merkte dat er nog een maar aankwam, "Mevrouw ligt nu in een coma en het is nog onbekend hoe lang het ongeveer gaat duren totdat ze ontwaakt, wat we wel kunnen zeggen is dat we haar overlevingskans zo rond de 40 procent inschatten en dit komt door het zware hersenletsel dat mevrouw heeft." Amber en Chloë voelde hoe de grond langzaam onder hun voeten wegzakte. "Over een uurtje voeren we nog een paar testen uit en daarna mogen er maximaal 3 mensen de kamer in." vertelde de dokter, iedereen bedankte de dokter en daarna liep ze weg.

Weer een nieuw hoofdstuk, vrijdag komt er weer een nieuw hoofdstuk! Vergeet niet te stemmen want dat geeft ons weer extra motivatie. Veel leesplezier!

Groetjesssss van ons!