When everything changed

Hoofdstuk 23: Gezellige avond

Hey allemaal, hier weer een nieuw hoofdstuk en ik weet niet of jullie het al gezien hebben maar de cover is aangepast! Ik wil graag missingvampsajax bedanken omdat ze er altijd voor iedereen is, ga ook zeker even op haar boeken stemmen en reageren. Fijn weekend allemaal en veel leesplezier!

Groetjessss!!!!

Chloë zat geschrokken in de auto, ze had geluk dat Abcoude niet ver van Amsterdam was want nu waren ze snel in het ziekenhuis. Chloë keek uit het raam, 'Hoe kon het nu fout zijn gegaan, alles ging zo goed.' was de gedachte die nu door haar hoofd spookte. Matthijs merkte dat Chloë het lastig had dus legde hij zijn hand op Chloë's bovenbeen, ze keek Matthijs dankbaar aan. Hij was er altijd als ze het moeilijk had en daar was Chloë hem erg dankbaar voor. Maar nu hoopte ze wel dat ze zo snel mogelijk in het ziekenhuis was, 'Raar, want normaal wil je niet zo graag snel in het ziekenhuis zijn.' dacht Chloë.

Na een kwartier nog in de auto gezeten te hebben kwam het tweetal eindelijk aan bij het ziekenhuis, Chloë wist de weg naar Belle's kamer nu wel dus liep ze zo snel mogelijk naar de kamer met Matthijs achter haar aan. Daar aangekomen zag Chloë dat Amber's hoofd op Frenkie's schouder lag, het was duidelijk te zien dat Amber gehuild had want haar gezicht was nog een beetje nat van het huilen. Frenkie had een arm om zijn vriendin geslagen en met zijn andere hand ging hij voorzichtig door Amber's haren, Chloë vond het verschrikkelijk om haar beste vriendin zo te zien maar goed wie vond dat nou wel. Ze keek Matthijs aan die haar een geruststellend knikje gaf, hij wist precies wat de meiden nu nodig hadden en dat was elkaar maar ook de steun van hun vriendjes. Chloë ging naast Amber zitten, Frenkie trok zijn armen terug waardoor Chloë Amber een knuffel kon geven. Amber was vooral geschrokken dat ze helemaal alleen in de kamer van Belle was op het moment dat de hartslag van Belle weg viel, Chloë gaf haar beste vriendin een knuffel en Amber knuffelde terug.

Het was ondertussen al twee uur verder, Belle was succesvol geopereerd wat een hele opluchting was voor de meiden. Carel was ondertussen ook al gearriveerd in het ziekenhuis en de familie van Belle was onderweg naar het ziekenhuis, ze konden elk moment aankomen. Amber en Frenkie zaten bij Belle op de kamer die uit haar narcose was, "Sorry dat ik jullie zo erg heb laten schrikken." verontschuldigde Belle zichzelf. "Maakt niet uit, daar kon jij niet zoveel aan doen." zei Amber, ze was inderdaad geschrokken maar ze vond dat Belle daar niet zoveel aan kon doen. "Maar hoe gaat het met jullie, want het gaat elke keer over mij." vroeg Belle, Frenkie had al de hele tijd Amber's hand vast en toen Belle de vraag stelde keken Amber en Frenkie meteen glimlachend naar hun handen. "Goed dus." zei Belle glimlachend nadat ook zij het had gezien, Amber keek Frenkie glimlachend aan die hetzelfde deed. Hij drukte een kus op Amber's voorhoofd en keek daarna weer naar Belle, "Heel erg goed dus." concludeerde Belle. Amber en Frenkie schoten in de lach, ze waren wel blij dat Belle snel weer zichzelf was want dit was dus weer typisch Belle. "Vanaf hoelaat zijn jullie hier eigenlijk?" vroeg Belle, "Vanaf 10 uur ongeveer." antwoordde Amber. "Nou dan stel ik voor dat jullie naar huis gaan en er een gezellige avond met zijn tweeën van gaan maken, want jullie hebben veel te weinig tijd met elkaar kunnen doorbrengen en dat komt door mij." lachte Belle, de doktoren hadden gezegd dat ze best wel lacherig kon zijn door de narcose. Amber keek Frenkie glimlachend aan, hij gaf Amber een instemmend knikje en stond alvast op. De twee namen afscheid van Belle en liepen de kamer uit, vlak voordat ze de kamer uitliepen kon Belle het niet laten om nog iets te zeggen. "Maak het gezellig tortelduifjes!" zei ze met een glimlach, "Komt goed!" zei Frenkie die een arm om Amber's middel sloeg. De twee namen nog even afscheid van Carel, Chloë en Matthijs en liepen daarna het ziekenhuis uit.

De twee waren al een tijdje in Frenkie's appartement, Amber en Frenkie hadden zich omgekleed in een iets comfortabelere outfit. Frenkie had sushi besteld als verrassing voor Amber want daar hield ze van, de deurbel ging en Frenkie liep naar de deur. Hij betaalde het eten en bedankte de bezorger nog voordat Frenkie terug liep naar Amber. "Am ik heb sushi!" zei Frenkie blij, zelf hield hij ook erg veel van sushi. Amber kwam met een glimlach op Frenkie af lopen, "Je bent de beste." zei Amber waarna ze een kus op Frenkie's lippen drukte.

Na het avondeten ging Amber dicht tegen Frenkie aan liggen, het was duidelijk te merken dat de twee veel Netflix keken want ze waren nu al aan een nieuwe serie begonnen. Toen er een aantal afleveringen gekeken waren, ging de twee richting bed. Amber trok haar shirt uit en wilde haar pyjama shirt aantrekken maar werd tegengehouden door Frenkie, ze draaide zich om en keek recht in Frenkie's helderblauwe ogen. "En wat wilde jij gaan doen?" vroeg Frenkie glimlachend maar op een uitdagende manier, "Belle's advies opvolgen en een gezellig avond met jou beleven." speelde Amber mee. Frenkie sloeg zijn armen om zijn vriendin en liet zijn handen rusten op haar onderrug, Amber zag dat Frenkie langzaamaan dichterbij kwam met zijn gezicht dus legde zij haar armen om Frenkie's nek. Frenkie's lippen raakte zachtjes die van Amber en wat begon als een rustige zoen liep al snel uit naar een ruwere zoen, Amber volgde met haar vingers de lijnen van Frenkie's sixpack. Frenkie genoot ervan, "Ik hou van je." fluisterde hij in Amber's oor. Frenkie verplaatste zijn lippen naar Amber's nek en drukte er een zuigzoen op, "Nu weet iedereen dat je van mij bent." zei hij trots. Amber glimlachte naar Frenkie die haar een glimlach terug schonk, Frenkie tilde zijn vriendin op en legde haar op bed. Het zou nog wel even duren voordat ze ook echt gingen slapen dacht Amber.

❌❌❌

Het was de volgende dag en Amber en Frenkie zouden weer naar Belle gaan, Amber was bezig met de zuigzoen van Frenkie te verbergen met wat foundation. Carel, Chloë en Matthijs zouden er ook zijn en anders zou het echt ongemakkelijk gaan worden dus probeerde ze het maar zo goed mogelijk te verbergen. Het was een regenachtige dag vandaag dus Amber hoopte dat de foundation niet weg zou gaan regenen, "Klaar om te gaan?" vroeg Frenkie toen Amber de woonkamer in kwam lopen. Amber knikte en pakte een spijkerjasje van de kapstok, Frenkie pakte zijn autosleutels en liep samen met Amber naar de auto.

Aangekomen in Belle's kamer begroette de twee iedereen en gingen daarna op een stoel zitten. Het gesprek was al een tijdje bezig maar werd verstoord door een dokter die binnen kwam lopen, "Sorry dat ik stoor, maar ik heb goed nieuws. Als alles blijft zoals het nu is mag je over twee dagen naar huis." vertelde de dokter. Belle bedankte de dokter voor het goede nieuws waarna de dokter de kamer uitliep, "Dat is echt super goed nieuws Bell." zei Amber blij terwijl ze Belle een knuffel gaf. Belle glimlachte naar Amber, Belle haalde wat haren van Amber uit Amber's nek en keek grijnzend naar de zuigzoen. Amber ging weer snel terug zitten op haar stoel en hoopte dat Belle er geen opmerking over zou gaan maken, maar helaas ze deed het toch. "Jullie hebben die avond gezelligheid wel heel letterlijk genomen hé?" zei ze grijnzend, Amber rolde met haar ogen en Frenkie keek haar glimlachend aan. "Lekker bezig Frenk." zeiden Carel en Matthijs tegelijk, Chloë keek haar beste vriendin glimlachend aan. 'Kan dan ook een keer iets mee zitten?' dacht Amber.