When Two Broken Souls Collide | Book 2 [COMPLETED]

WTBSC 21

Damon

I don't know what comes to my mind and I did this. It's just me and my guts who push me to taste her lips. What am I doing? That's a big question in my mind while I'm tasting her lips. It was so soft and sweet as ever. How I miss these lips so much. It's been a year since I tasted this lips. But I was awake from my stupidity when I felt his hand lands to my face. And I immediately regret on what I did when I saw her eyes filled with tears again. I disrespected her again. I feel so stupid because of that. She looks disappointed at me. Well, she should be.

"Bakit nyo po ba 'to ginagawa?" Nagulat ako sa kanya dahil tumaas na ang boses nya. Ito ang unang beses na narinig ko syang sinigawan ako. Pero hindi ko naman sya masisisi. Nabastos ko sya and I deserve her hatred towards me. Damn you Damon.

"I'm s-sorry I didn't mean t-"

"Nasa kontrata din po ba na pwede nyong halikan ang empleyado nyo at bastusin ng ganito?" Hindi makapaniwalang sabi nya sa akin. My feet automatically walks toward her but she just step backwards to avoid me. I don't know why but I feel so hurt when she did that.

"Dapat ko na po bang isipin na tama lahat nang sinasabi sa akin ni Sir Ravanni? Akala ko po ay mabait kayo at hindi nyo kayang gawin ito pero nagkamali po yata ako." Sabi nya sa akin saka sya iiling iling na tumalikod sa akin saka ako iniwan ng mag-isa. Ni hindi na ako nakakuha ng lakas na sundan pa sya dahil alam kong ako ang mali. Naiinis akong lumapit sa table ko at hinawi lahat nang nasa ibabaw non at itinapon lahat nang makita ko.

"You're so stupid Damon! She's not Angel!" Sigaw ko na para bang maiintindihan 'yon ng sarili kong sistema. Napatuon na lang ako sa table ko dahil pakiramdam ko ay hindi ko na kakayanin ang halo halong emosyon na nararamdaman ko.

"She's not A-Angel." Giit ko sa sarili ko and I didn't notice that my cheeks is already wet.

"Damon!" Napatingin ako sa boses na 'yon.

"A-Angel!"

"Stupid. Nababaliw ka nanaman." Parang wala lang na hindi ko sya pinansin at nagderetso sa island bar na nasa loob ng opisina ko at hinanap ko agad ang alak na nandoon na pwede kong inumin.

"Easton look, I told you. Hindi talaga ako nagkakamali sa mga predictions ko." Sabi ni Rosian saka sya humarap sa akin at pinagkrus ang braso nya.

"Damon ano bang balak mo sa buhay mo?" Tanong naman sa akin ni Easton.

"Hayaan nyo na ako. I want to be alone." Sabi ko sa kanya saka ako umupo sa high chair na nandoon at ininom ng alak na nasa baso ko. Sumasakit ang ulo ko dahil sa mga kagaguhan ko.

"I saw her Damon, what did you do her? Hay bakit ba tinatanong pa kita eh malamang naman sinaktan mo sya dahil humahagolhul sya sa pag-iyak habang umaalis?"

"Damon, what's wrong with you again?" Tanong naman sa akin ni Easton.

"Hindi ko rin alam okay? Sobrang miss na miss ko na sya at hindi ko maiwasan na makita ko si Angel kay Bell-" Naputol ang sinasabi ko nang maramdaman kong sinampal ako ni Rosian. Hell yeah, maybe I deserved that.

"Eh gago ka pala 'to? Magkaiba sila Damon okay? I already told you na ito ang mangyayari pero nakinig ka ba? Sasaktan mo lang sya Damon! Are you thinking to use that innocent women to ease your longing towards Angel?" Galit na sigaw sa akin ni Rosian.

"Rosian calm down."

"How can I calm down if I am facing this bastard Damon again?"

"Hindi nyo ako naiintindihan! It's been a years Rosian and I miss her so damn much! Hindi mo ako masisisi kung nakikita ko si Bella bilang si Angel because she is fucking exactly look like Angel! Miss na miss ko na sya." I said helplessly while shaking her shoulders hoping that she will understand me by doing that.