Japonya'da bir türk kızı 《 BNHA hikayesi 》 [TAMAMLANDI]

Sonu Olmayan Savaş #3

  Kurtlu ben dayanamayıp bölümü şimdi attım hehe :p

  Hadi başlayalım!

Cama baktığımda gördüğüm şey, kesinlikle ben değildim.

  Tam olarak Kuroi'nin tıpkısının aynısı görünüyordum, ama bir anda ilüzyon gibi değişip Shiroi görünüyordu. Bozuk televizyon falan da getirmediğime eminim yani -,-

   Devleştiğim anda Madokira'ya alttan bir yumruk yedirmiş oldum, belki de kafa. O yüzden geriye savrulup atom bombası patlatır gibi sesler çıkarmıştı.

   "B-bu nedir..?" Dedim, ama sesim içeriden yankılandı.

   "Şuan bizim olmamız gereken yerdesin, yani tuhaflık dolaşımı merkezinde. Öncelikle buradan uzağa uçup tenha bir yerde işi bitirmeliyiz. Kanatları açmayı dene."

  "Ama b-bir dakika, nereye gideceğiz ki? Gökdelen kadar büyük görünüyorum, yani siz görünüyorsunuz..."

  "Bulursun bir yer, hadi gidelim." Dedi Shiroi, ben de şuanda beyaz olan dev kanatları açmaya yeltendim.

   Izuku'nun avaz avaz bağırışını duyana kadar.

Midoriya bakış açısı:

   Gözlerimin önünde iki dev ejderha görünce panikledim tabi.

  Beyaz- siyah olanın Lola-chan'la ilgisi olduğuna emindim, insan kız arkadaşını nerede görse tanır- ehe neyse. Bu durumda ona yardım etmemin mümkün olmadığını biliyordum, ama denemem gerekiyordu, denemeden bilemezsin.

   Madokira bir kere beni ele geçirmişti, ve Lola-chan'a zarar vermiştim, bunu ödemek için onu korumaya karar verdim, borcumu nasıl ödeyecektim?

  "LOLA-CHAAAN!! BIRAK YARDIM EDEYİM!!"

  Ejderha bana baktı, sonra başını salladı.

  "Yapamam! Başka bir yere gitmemiz gerekiyor! Buralarda işi hallet Izuku!" Sesi 3 kişiden çıkıyor gibiydi, biri kendi sesi, biri başka bir kadın sesi, ve diğeri de erkek sesi. Ara sıra şizofren gibi kendi kendine konuşurken bunlarla konuşup konuşmadığını merak ettim.

  "Ama- o zaman seninle gelmeme izin ver! Sırtına... sırtına binebilirim!!"
  
  Bir süre düşünür gibi oldu, sonra başını olumlu yönde salladı.

  "Çabuk, şuradan geç, Madokira malı uyanıyor, zaman kalmadı."  Kanadın birini yere sürttü, one for all kullanarak hızlıca üstüne çıktım.

  Kız arkadaşına binmek güzel olmalı -_-

Eylül bakış açısı:

  Sırtımda, daha doğrusu ensemde bir adet Midoriya Izuku olunca işler kolaylaşmadı.

  Madokira hırr sesi çıkararak kanatlarını kamçı gibi şaklatırken de kolaylaşmadı.

  "Ejderha formu ha..? Zekisiniz kardeşlerim, AMA BİR O KADAR DA APTALSINIZ!" Yine acayip pis ve ıslak bir plazma topu yolladı, ama kaçınmak yerine kaifukku'yla bir kalkan oluşturdum.

  "Oha bu atağı emiyormuş lan! Shiroi sen de ne çıktın be!"

  Shiroi kıkırdadı.

  "Işine dön, Eylül. Şimdi uçman gerekiyor."

  Asıl zor iş buydu zaten.

  Kanatları açmak için kendimi zorladım, gölge kanatları olmasa hareket ettirmeyi bile bilmezdim. Geleceğe yatırım diye buna denir.