-Ja też tęskniłam. Czekaj... Jak Ty mnie nazwałeś?- zapytałaś go, kiedy dotarło do Ciebie jak się do Ciebie zwrócił.
-Przecież jesteś moją babygirl.- zaśmiał się, ale zaraz spoważniał.
-Ale... Co masz na myśli?
-Oj tam od razu co masz na myśli po prostu lubię Cię tak nazywać.
-Ale nigdy wcześniej mnie tak nie nazywałeś.
-To od dzisiaj zacznę.
Nie wiedziałaś czy się cieszyć czy płakać miałaś tylko nadzieję, że będzie Cię tak nazywał, kiedy będziecie tylko we dwoje.
„Chyba ją zaskoczyłem."
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Lee Know
Twój chłopak zabrał Cię na spacer. Chodziliście po ulicach Seulu aż zgłodnieliście. Minho kupił dla Was jedzenie i poszliście nad rzekę, która była niedaleko.
-Proszę, jedz babygirl.- powiedział trzymając plastikową łyżeczkę z ryżem.
-Do mnie mówisz?- spojrzałaś na niego pytająco.
-A do kogo niby? Jasne, że do Ciebie moja babygirl.
Chłopak cmoknął Cię w czoło, a Ty stałaś jak sparaliżowana. Nawet podobało Ci się to, ale to Lee Minho nie wiadomo co nowego przyszło mu do głowy, i dlaczego Cię tak nazwał.
-Coś nie tak?- zapytał.
-Nie, nie wszystko w porządku po prostu mnie zaskoczyłeś.
-Nie pierwszy i nie ostatni raz, kochanie. Ty mnie codziennie zaskakujesz swoją pięknością.
-Przestań.- zarumieniłaś się.
-Co mam przestać? Mówić prawdę? Nie umiałaś nic odpowiedzieć chciałaś tylko schować się by chłopak nie zauważył Twojej czerwonej buzi.
